به گزارش خبرنگار مهر، چهارشنبه 18 آذرماه خبر ترک برداشتن دیوار بیرونی سالن قشقایی تئاتر شهر زنگ خطری بود که به صدا درآمد و توجه بسیاری از مسئولین، هنرمندان و اهالی رسانه را به خود جلب کرد. در آن زمان باز هم موضوع ضلع جنوبی تئاتر شهر، پارکینگ و خیابان آن مطرح شد و همه به خاطر آوردند که تنها مجموعه حرفهای تئاتر ایران در شرایطی نامطلوب به سر میبرد.
سالهاست که وضعیت ضلع جنوبی مجموعه گاهی تیتر اصلی رسانهها و صحبتهای مدیران و مسئولین میشود ولی هیچگاه برنامهای مشخص برای حل این بحران در نظر گرفته نشده است. بارها صحبت از رایزنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با شهرداری تهران شد اما هیچگاه نتیجه این رایزنیها به عمل تبدیل نشد.
اینکه خیابان ضلع جنوبی تئاتر شهر تنها راه دسترسی نیروهای امدادی به مجموعه در مواقع اضطراری است دیگر نیاز به گفتگو ندارد و به عنوان امری بدیهی است و باید به آن توجه شود. اینکه حفاری ضلع جنوبی مجموعه باعث آسیب دیدن بنای ملی تئاتر شهر شده امری است که در معرض دید چشمان هر رهگذری قرار گرفته است.
گویا کارشناسان مختلفی که از مجموعه تئاتر شهر بازدید میکنند از بین رفتن خیابان مشرف به تئاتر شهر و ترک برداشتن دیوار بیرونی سالن قشقایی را امری عادی میدانند که هیچ تأثیری بر بنای تئاتر شهر نخواهد داشت. این سؤال نزد اهالی هنر مطرح است که بنای ملی تئاتر شهر تا چه حد مورد توجه سازمان میراث فرهنگی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران است؟
چرا با گذشت بیش از چهار سال هنوز وضعیت بحرانی مجموعه تئاتر شهر جدی گرفته نمیشود؟ هفته گذشته تئاتر شهر و مشکلاتش تنها برای 48 ساعت مورد توجه بود و بعد از آن با همه مشکلاتش به فراموشی سپرده شد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازدیدی که از مجموعه تئاتر شهر داشت قول رسیدگی به این موضوع را در اسرع وقت داد ولی هنوز اقدامی برای برون رفت از این وضعیت دیده نشده است.
از طرفی اسفندیار رحیممشایی دبیر کمیسیون فرهنگی دولت نیز که هفته گذشته از مجموعه تئاتر شهر بازدید کرد با اطلاعاتی که محمد حیدری مدیر مجموعه تئاتر شهر در اختیار وی قرار داد در جریان وضعیت بحرانی ضلع جنوبی مجموعه قرار گرفت. شاید باید منتظر اتفاقی غیر قابل جبران باشیم تا مشکلات تئاتر شهر به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. البته اگر در آن زمان دیگر فرصتی برای جبران وجود داشته باشد.
نظر شما