به گزارش خبرگزاری مهر، در این کتاب نویسنده ضمن نگاه تاریخی به مراسمهای عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) موسیقی عاشورایی را مورد بررسی قرار داده است.
به اعتقاد زاهدی موسیقی مذهبی در ایران به چهار شاخه تقسیم می شود که عبارتند از: روضه خوانی، نوحه خوانی، اذان و مناجات و تعزیه و شبیه خوانی. بر این اساس سه شاخه از چهار شاخه کلی موسیقی مذهبی به عاشورا و امام حسین (ع) مرتبط است.
زاهدی در این کتاب از نوحه خوانها و روضه خوانهای معروفی همچون سید محمود واعظی، لسان طالقانی، اعتماد شیرازی نام برده و از کار آنها به عنوان شاخه ای از موسیقی مذهبی تعریف کرده است.
وی در این مسیر برای اعتبار گفته خود از سخن استادانی همچون روح الله خالقی و کتابهایی همچون "سرگذشت موسیقی ایران" به عنوان شاهد و منبع بهره برده است.
نقدی بر قطعه "عاشورا برای پیانو تنها" اثر جواد معروفی بخش دیگری از این کتاب است. زاهدی در این قسمت بر این باور است که قطعه عاشورا هرچند در کل موفق است ولی در جزئیات و دقایق و ظرایف ساختاری اش کم می آورد و نمی تواند به انسجام کامل دست پیدا کند.
در این کتاب 136 صفحهای بخشی نیز به نتهای عاشورایی اختصاص یافته که در این بخش، قسمتهایی از تصنیف "رو سر بنه به بالین" و سرود مشهور "ای ایران" که از روی برخی از نوحه و تصنیفهای عاشورایی برداشت شده آمده است.
زاهدی در نگارش کتاب "موسیقی عاشورا" از منابعی همچون گلبانگ محراب تا بانگ مضراب، چهره های موسیقی ایران، تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران، موسیقی تعزیه، تاریخ موسیقی نظامی ایران و ... استفاده کرده است.
کتاب "موسیقی عاشورا" در 136 صفحه قطع رقعی ، در شمارگان 2500 نسخه منتشر شده است.
نظر شما