به گزارش خبرنگار مهر در اراک، امیرکبیر مردی بود که رگهایش را در حمام فین کاشان زدند تا خون تازه بیگانه ستیزی در ایران خشکیده شود غافل از اینکه خون ریخته شده در شیارهای حمام فین، رودخانه هایی می شود برای بیرون کردن بیگانگان از ایران.
توافق دو قطب استعماری با خیانت کاری داخلی ها تکمیل شد و وقتی رگهای امیر را زدند گویا چشم های ملتی که رو به روشنایی باز شده بود رو به خاموشی گرائید.
روز 18 دی ماه هر سال یادآور شهادت مرد سیاست ورز و اقتصاد دانی است که شهید راه توسعه ایران شد و به وصیت خود در کربلا و در کنار اباعبدالحسین(ع) به خاک سپرده شد.
محمد تقی در سال ۱۳۲۲هجری قمری در روستای هزاوه در دو فرسخی شمال غربی اراک به دنیا آمد و بیداری هایی که بعد از شهادت امیر کبیر در کشور رخ داد اتفاقی دیرهنگام بود.
به عقیده تاریخ دانان، اگر امیرکبیر چند سالی بیشتر فرصت خدمت به کشور را می یافت ایران اکنون کشوری پیشرفته تر از ژاپن بود.
از شمار دو چشم یک تن کم، از شمار خرد هزاران بیش
تحول در ایران و ژاپن در یک مقطع کلید خورد با این تفاوت که دست استعمار و خودفروختگان داخلی در ایران بهترین خوش رقصی را کرد تا ایران سالهای سال بعد از امیر در تلاطم های حضور خارجیان و بی لیاقتی نیروهای سرسپرده داخلی در ورطه عقب ماندگی قرار گیرد.
سه سال و نیم، به اندازه دوران ریاست جمهوری در دوران کنونی کافی بود که نام خویش را بر تارک تاریخ ایران ثبت کند، مردی که در اندک زمان و فرصت صدارت بر کشور، با اقدامات زیربنایی، نامی جاودان از خود به یادگار گذاشت، تا روز و روزگار است جوانان این مرز و بوم به یاد داشته باشند مردی بود و همتی بلند داشت تا سرزمین خود را آباد و مستقل از بیگانه اداره و آباد کند.
امیرکبیر مصداق بارز شعری است که می گوید از شمار دو چشم یک تن کم از شمار خرد هزاران بیش.
درایت امیرکبیر به حدی بود که بسیاری از بزرگان و حتی مردان انگلیسی و روسی که دستشان از اختیارات ایران کوتاه شده بود، زبان به تجلیل و تعریف وی گشادند و بر سیاست ورزی و اقتصاددانی وی صحه گذاشتند و البته دشمنان اول وی همان خارجی ها بودند.
به شهادت رساندن امیرکبیر توانست مسیر توسعه، اتکاء به خود و کوتاه کردن دست بیگانگان از ثروتهای کشور را متوقف کند و بار دیگر بیگانگان را حاکم ملت کند.
امیرکبیر؛ نابغه ای که درس را از پشت در کلاس آغاز کرد
به دنیا آمدن میرزا نقی خان در خانه قائم مقام که صاحب منصب بود زمینه های آشکار شدن نبوغ میرزا تقی خان را فراهم کرد به طوریکه وی زمانی که پشت در کلاس درس فرزندان قائم مقام می ایستاد توانست درس را بیاموزد و دل قائم مقام را مبنی بر حضور در کلاس درس به رحم آورد.
میرزا تقی خان در اوایل جوانی در سمت منشی قائم مقام اول، مشغول کار شد و درایت و هوش سرشار وی مورد عنایت رجل سیاسی دانشمندان قرار گرفت به طوریکه در دستگاه پسر قائم مقام هم وارد و مشغول کار شد.
اولین ماموریت وی در جوانی، همراه شدن با هیئتی برای مذاکره به روسیه بود و پس از آن با مشخص شدن درایت دیپلماتیک وی، پله های ترقی برای این جوان گسترده شد.
بازدید و حضور وی در کشورهای خارجی هماره با استفاده از تجربیات آنان بود به طوریکه در سفر به روسیه به مؤسسات فرهنگی، نظامی و اجتماعی آنجا توجه کرد و به این فکر بود که راه ترقی ایران نیز داشتن دانشگاه و تشکیلات نظامی و فرهنگی منظم است.
هوش و نبوغ سرشار این پسر به اندازه ای بود که قائم مقام فراهانی در نامه ای در مورد هوش و نبوغ میرزا تقی خان چنین نوشته :"...خلاصه این پسر خیلی ترقیات دارد و قوانین بزرگ به روزگار می‌‌گذارد. باش تا صبح دولتش بدمد."
ماموریت دوساله امیرکبیر برای جلوگیری از واگذاری خاک کشور
ریاست هیئتی که برای مذاکره سیاسی به ارزنه الرم در عثمانی می رفت دومین مامورت مهم میرزا تقی خان بود که هوش سیاسی وی باعث شد بخش هایی از خاک کشور که مورد ادعای عثمانی ها قرار گرفته بود به کشور ملحق شود.
ماموریت ارزنه الروم دو سال به طول انجامید و میرزا اجازه تعرض به کشور را نداد و چهره ای جدید از سیاست ورزی خود را نشان داد.
در این ماموریت وی با تسلط نسبت به زدو بندهای سیاسی شرق و غرب توانست اختلاف مرزی را به نفع ایران پایان دهد و محمره و اراضی وسیع طرف چپ شط العرب را که مورد ادعای عثمانی ها بود به ایران ملحق کرد.
پس از این ماموریت بود که توانایی میرزا مورد حسادت افرادی چون حاجی میرزا آغاسی قرار گرفت و بار دیگر نطفه نخبه کشی بنا نهاده شد.
همراهی کردن ناصرالدین شاه منجر به انتخاب وی برای کرسی صدر اعظمی شد.
مخالفت با حضور بیگانگان
گرچه بسیاری از مستشاران روسی و انگلیسی که به مدد بی لیاقتی شاهان در کشور حضور یافته بودند، لیاقت و صلاحیت امیرکبیر را تایید می کردند با این حال وی به شدت مخالف حضور بیگانگان در کشور بود و کوتاه کردن دست آنان از مناصب و جایگاه هایی که منجر به دخالت در امور ایران می شد را از برنامه های اولویت دار خود قرار داد.
دلیری، شجاعت و قاطعیت، ویژگی فراهانی ها و مردمان منطقه زاده شده امیرکبیر است و استفاده از این ویژگی ها در برابر بیگانگان وی را در اخراج آنان و استفاده از توانایی های مردم کشور یاری و بیگانگان را مایوس می کرد.
25 اقدام زیربنایی امیرکبیر در 1200 روز
شمردن سرفصل اقدامات زیربنایی امیر کبیر نشان می دهد وی در بیش از 1200 روز صدارت خود بیش از 25 اقدام مهم و زیربنایی را انجام داد.
ایجاد کارخانه اسلحه سازی برای اولین بار در صدارت وی رخ داد، چاپخانه در زمان وی ایجاد شد، اولین روزنامه به نام وقایع التفاقیه را وی منتشر کرد و شاید اولین روزنامه نگار امیرکبیر است.
وی اولین مقام دولتی بود که طرح القاب و عناوین ریز و درشت تشریفاتی را منع کرد و ساده نویسی را بنا نهاد. جلوگیری از واردات بی رویه، اقدام امیرکبیر بود و تعدادی از صنعتگران را برای یادگیری صنایع جدید به کشورهای خارجی فرستاد همچنین استخراج معادن کار امیر بود.
ایجاد امنیت و استقرار دولت، تنظیم قشون ایران به سبک روز، ایجاد کارخانه‌های اسلحه سازی، اصلاح امور قضایی، جرح و تعدیل محاضر شرع، تأسیس چاپارخانه، تأسیس دارالفنون، نشر علوم جدید، فرستادن ایرانیان به خارج برای تحصیلات و تدریس در ایران، استخدام استادان خارجی و تصمیم به جایگزینی آنها با ایرانیان، ترویج ترجمه و انتشار کتب علمی از اقدامات وی بود.
همچنین ایجاد روزنامه و انتشار کتب، ترویج ساده نویسی و لغو القاب، بنای بیمارستان و رواج تلقیح عمومی آبله، مرمت ابنیه تاریخی، مبارزه با فساد و ارتشاء، تقویت بنیه اقتصادی کشور، ترویج صنایع جدید، فرستادن صنعتگر به روسیه و مقابله صنعتی با روسیه توسط دست توانای استادکاران اصفهانی از دیگر اقدامات امیر بود.
استخراج معادن، بسط فلاحت و آبیاری، توسعه تجارت داخلی و خارجی، کوتاه کردن دست اجانب در امور کشور، تعیین مشی سیاسی معینی در سیاست خارجی، اصلاح امور مالی و تعدیل بودجه تکمیل کننده اقدامات وی بود.
هزاوه؛ روستایی که در آن باید به دنبال خانه امیرکبیر گشت
هزاوه از روستاهای فراهان اراک است که سحرگاهی امیرکبیر در یکی از خانه های آن به دنیا آمد اما در حالیکه نام امیرکبیر در سراسر عالم به گوش می رسد اثری از خانه این مرد بزرگ در روستای هزاوه نیست.
محل تولد میرزا تقی خان در هزاوه به خیابان تبدیل شده است به گونه ای که در جلسه ای این امر مورد انتقاد استاندار کنونی قرار گرفت و به مسئولان میراث فرهنگی توصیه کرد خانه امیرکبیر بازسازی شود و از این فرصت تاریخی و فرهنگی استفاده شود.
بی توجهی به خانه های بزرگان در استان مرکزی به امیرکبیر ختم نمی شود و طرح توسعه خانه امام خمینی "ره" که پا برجاست، سالهاست که در اجراست و هنوز تمام نشده است.
زادگاه امیرکبیر زادگاه بزرگمردان
این روستا در ۱8 کیلومترى شمال غربى اراک قرار دارد، دارای آب و هوایی خوش و سرسبز است، رسیدن به این روستا نیازمند گذراندن مسیرهای پیچ و خم دار است.
با توجه به سفالهاى پیدا شده و مطالعات باستانشناسى بر روى تپه تاریخى قدمت هزاوه به قرن پنجم هجرى می رسد و این روستا دارای زیارتگاه و مقبره شاهزاده احمد است که بر روى بلندترین قسمت روستا که معروف به محله بالاست، قرار گرفته است.
امامزاده "سلطان احمد" روستاى هزاوه سالانه مشتاقان زیادی را به سمت خود می کشاند همچنین این روستا زادگاه میرزا بزرگ قائم مقام و میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی است که در دوران قاجار خدمت کردند و جالب است که آنها نیز سرنوشتی مشترک با امیرکبیر داشتند.
خبری از نشانهای علمی با نام بزرگان نیست
مهمترین دغدغه ای که اکنون جامعه را به خود مشغول کرده است بی توجهی به معرفی مردان بزرگ و تاریخ ساز است.
شناساندن امیرکبیر و بزرگانی که دستی در توسعه علمی، دینی، فرهنگی و آبادانی کشور داشتند امری است که مورد غفلت قرار گرفته است.
شناساندن و معرفی داشته های فرهنگی و علمی و شخصیتهای ممتاز از مهمترین موانع تهاجم فرهنگی است و تا زمانی که ظرفیت دانش جوانان و نوجوانان را با آنچه داریم پر نکنیم دیگران از این فرصت استفاده می کنند.
در حالیکه ظرفیت های ملی و بین المللی برگزاری کنگره های سالانه و مستمر در استان مرکزی وجود دارد خبری از اجرای این گونه برنامه ها نیست و نمونه بارز آن را در مورد امام راحل می توان دید که زادگاه آن استان مرکزی است اما به جز برنامه های تولد و رحلت ایشان، از برگزاری برنامه فرهنگی و بزرگداشت یا ... در استان خبری نیست.
در استان مرکزی 1100 دانشمند و شخصیت ممتاز و فرهیخته در زمینه های مختلف علمی و دینی و هنری شناسایی شده اند اما برنامه ای برای بزرگداشت و تقدیر از این افراد در استان مرکزی اجرا نمی شود.
نظر شما