خط لوله صلح نباید دستخوش منافع کشور ثالث شود/ به گازایران نیاز داریم

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روزنامه داون چاپ پاکستان، منابع آگاه پاکستانی اعلام کردند که اسلام آباد تصمیم گرفته برای ارسال گاز وارداتی از طریق پروژه خط لوله گاز از ایران به هند هیچ تضمینی ندهد.

بنا به گفته منابع مزبور، کار این پروژه را می توان به فوریت آغاز نمود اگر ایران برای ارسال گاز بدون اختلال به هند اصرار نورزد چون این یک پروژه دوستانه بین دو کشور مسلمان و همسایه بوده و نباید دستخوش منافع کشور ثالث شود.

منابع مزبور که نامی از آنها برده نشده، افزودند: پاکستان حاضر است تمامی اقدامات امنیتی برای حفاظت این خط لوله در داخل خاک خود را انجام دهد ولی نمی تواند بهای اختلال در ارسال گاز را در شرایطی بپردازد که امنیت خود این کشور توسط هند و یا در اثر اعمال خرابکارانه مورد تهدید قرار می گیرد.

این روزنامه همچنین نوشته است، مقامات دفاعی پاکستان نیز با تامین اینگونه تضمین تمام عیار به هند برای ارسال گاز از طریق این خط لوله مخالفت کرده اند.

در ادامه مطلب روزنامه داون به نقل از این منابع آمده است: پاکستان و ایران تمامی مسائل مربوط به پروژه خط لوله از جمله قیمت، و جزئیات پروژه و کیفیت گازی که باید خریداری شود را حل کرده اند.

منابع پاکستانی با اشاره به اختلافات دیگر دهلی- اسلام آباد می گویند: اسلام آباد برای رفع نیازهای خود به انرژی به گاز ایران نیاز دارد اما این نیاز سبب نخواهد شد تا این کشور منافع طولانی مدت خود را وجه المصالحه قرار دهد و زمانی که دو کشور نتوانند پیشرفتی در اختلافات خود داشته باشند کشور نمی تواند بخاطر این خط لوله این منافع را پایمال کند.

طرح ابتدایی این پروژه که از 4 الی 7 میلیارد دلار تخمین زده شده است به سال 1979 باز می گردد اما شروع جدی تر بحث صادرات گاز ایران به هند در اوایل دهه 90 میلادی آغاز شد که با کشف ذخایر عظیم گاز طبیعی پارس جنوبی در سال 1988 تلاش های ایران نیز برای افزایش صادرات گاز به صورت LNG یا انتقال گاز از طریق احداث خطوط لوله به اقصی نقاط جهان تشدید گردید.

این خط لوله در اصل با طول 2700 کیلومتر در عمق 1تا 5/1متری زیر سطح زمین بود و قرار بود روزانه بیش از یک صد میلیون متر مکعب گاز را از ایران به این دو کشور منتقل و بنادر عسلویه ایران در خلیج فارس، گوادرو کراچی در جنوب شرقی و جنوب مرکزی پاکستان را به  هم متصل نماید و با امتداد مستقیم به یکی از نقاط مرزی هند برسد، اما اختلافات سیاسی هند و پاکستان و همچنین برخی فشارهای خارجی تاکنون سبب شده است تا هند علیرغم نیاز به این پروژه نتواند تصمیمی قاطع در این باره اتخاذ کند، تا جایی که این روزها صحبت از جایگزینی چین به جای هند در این پروژه مطرح می شود.