فیض در گفتگو با مهر: هدف طنزپرداز اصلاح جامعه است

ناصر فیض در گفتگو با خبرنگار مهر در یاسوج، گفت: طنز زاییده تناقضها و زاییده فضایی است که باید باشد و وجود ندارد.

وی تصریح کرد: بیان تناقض ها به صورت مستقیم خیلی تلخ است و اثرگذار نیست زیرا ما همیشه از نصیحت گریزان هستیم و از شنیدن ناهنجاریهای اخلاقی، فردی و اجتماعی ناراحت می شویم.

وی با بیان اینکه طنزپرداز اصلاح را به شیوه غیرمستقیم انجام می دهد، تصریح کرد: درست است که طنزپرداز هدف اصلی را بمباران و نابود می کند اما مخاطبین دیگر را خوشحال و توجه آنها را به این نکته جلب می نماید که این رذالت زشت است.

کار طنزپرداز تنها خنداندن مردم نیست

این طنزپرداز کشور گفت: قبل از این دیگران فکر می کردند که طنزپرداز فقط باید آنها را بخنداند و اگر در جایی یا مجلسی خواننده ای یا شعبده بازی بود یک نفر را نیز می آوردند که شعر بخواند و مردم را بخنداند که این مسئله شان شاعر را پایین می آورد.

رئیس دفتر طنز حوزه هنری بیان کرد: هم اکنون با ایجاد حلقه رندان، نگرش به شعر طنز عوض شده و شان طنز پردازان نیز حفظ شده است.

فیض یادآور شد: شعر طنز در کشور مدتی به ابتذال افتاد و در مطبوعات ما تبدیل به سخن گفتن درباره گرانی، مادر زن، مادر شوهر، کوپن مرغ و اجاره خانه شد که این شیوه نتیجه ای هم در بر نداشت.

وی افزود: این در حالی است که اکنون مهمترین مسئله در شعر طنز، زشتی ها و ناهنجاری های اخلاقی است که اگر این درست شود بقیه مسائل از جمله گرانی، اجاره خانه و ...هم حل می شوند.

محدودیت به نفع طنزپرداز است

فیض همچنین بیان داشت: همیشه قربانی طنز از طنزپرداز خوشش نمی آید و زبان طنز برای او خوشایند نیست ولی طنزپرداز موظف است که کار خود را انجام دهد.

وی افزود: بگیر و ببندها و جلو سخن ها را گرفتن در جاهایی به نفع طنزپرداز است زیرا اگر جامعه آزاد باشد و شاعر بتواند هرچیزی را به زبان بیاورد مجبور نیست دو پهلو و با زبان ایهام حرف بزند.

حافظ و مولوی نیز اشعار طنز می سرودند

وی همچنین با اشاره به سابقه طنز در ادبیات ایران گفت: برخی از شاعران بزرگی همچون حافظ، مولوی، انوری و عبید از این شیوه بیان در بعضی آثارشان استفاده کرده اند.

فیض با بیان اینکه بزرگان به این دلیل از طنز استفاده می کنند چون تاثیر ویژه ای بر مخاطب دارد، افزود: به همین دلیل می بینیم شاعری مثل مولانا که در نگاه اول شاید کسی او را به عنوان طنزپرداز نشناسد در اغلب حکایت های مثنوی از این شیوه استفاده کرده است.

وی با اشاره به یکی از حکایت های مثنوی که چهار نفر با چهار زبان طلب انگور می کنند، اظهار داشت: اگر زبانمان یکی باشد یک حرف را می زنیم و در جامعه ای که هرکسی صدای خاص خود را دارد، این حرف شنیده نمی شود.

آینده درخشانی در انتظار طنز کشور است

رئیس دفتر طنز حوزه هنری بیان کرد: در روزگار ما به خصوص در 10 سال اخیر توجه زیادی به طنز می شود و حضور اساتید و جوانهایی مستعد در این بخش آینده درخشان تری را در انتظار طنز کشور قرار داده است.

فیض  عنوان کرد: برخی بسترها برای شعر طنز فراهم شده و برخی از مسئولین متوجه شدند که باید این اشکالات گفته شود تا جامعه به حد انفجار نرسد.

وی تصریح کرد: اگر مسئولان توجه بیشتری به این مسئله کنند اتفاقات بهتری در کشور می افتد و تاثیر بهتری بر زندگی، نوع نگاه و اعتقادات مردم می گذارد.