شوشتری: اقتدار فرهنگی نیازمند "دو امدادی" دستگاههای فرهنگی است

سید محمدجواد شوشتری در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره راهکارهای پیشنهادی‌اش برای نمایش اقتدار فرهنگی مد نظر مقام معظم رهبری، گفت: اعتقادم این است که این دغدغه ایشان از آنجا ناشی می‌شود که با وجود اینکه ما به عنوان مسئولان اجرایی نهادهای فرهنگی حرف مسائل فرهنگی را می‌زنیم اما در عمل متاسفانه کارهایی انجام می‌‌دهیم که خالی از نگاه و پیوست فرهنگی است.

وی با بیان اینکه "نمی‌توان میزان موفقیت در حوزه فرهنگ را به طور شفاف نشان داد" افزود: متاسفانه ما عموماً کار فرهنگ را با کار تبلیغی اشتباه می‌گیریم و علاوه بر آن برای اجرای این قبیل کارها سراغ افراد متخصص نمی‌رویم و برنامه‌ریزی نمی‌کنیم .در نتیجه همه به خود اجازه می‌دهند در این حوزه اظهار نظر کنند و چون بحث فرهنگی را کیفی می‌دانیم از اندازه‌‌گیری آن هم طفره می‌رویم.

رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با اشاره به اشارات تکراری برخی مسئولان فرهنگی به سابقه تمدنی ایران، اضافه کرد: سابقه تمدنی ما البته که یک پشتوانه است اما همه چیز ما نیست. یعنی ما خیلی نتوانسته‌ایم خودمان را با مسائل روز وفق دهیم. فرهنگ مهاجم به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های جدید در برنامه‌های فرهنگی خود را بر ما غلبه داده و حال آنکه ما خود را به آن سلاحی که آنها با ما مبارزه می‌کنند، مسلح نکرده‌ایم.

شوشتری با ذکر مثال‌هایی افزود: سریال‌های تلویزیونی یا تبلیغات شهری ما که ادعا می‌کنیم با آنها در حال مبارزه با فرهنگ غرب هستیم، فقط یک ملغمه درهم برهمی است که فقط از مقداری از آن درست استفاده می‌شود. حال آنکه به عنوان مثال در  تهران قدیم، فرهنگی به نام لوطی‌گری وجود داشت که نشان از وجود اعتماد بالا در میان مردم به یکدیگر بود.

این مسئول فرهنگی با اعلام هشدار نسبت به کاهش سرمایه اجتماعی در کشور، گفت: قبلاً مراجع فرهنگی ما روحانیان، معلمان، والدین، بزرگان و فرهنگیان بودند اما الان مراجع ما چه کسانی هستند؟ یک هنرپیشه دست چهارم یا یک فوتبالیست و ورزشکار که متاسفانه حتی شباهتی هم با ورزشکارانی مانند تختی ندارند. پس باید صراحتاً اعتراف کرد در بحث مرجع‌سازی عقبیم.

شوشتری اضافه کرد: مسئله دیگر سیاسی دیدن فرهنگ است که ناشی از همان عدم اعتماد به فعالان فرهنگی است؛ وجه دیگر این قضیه به هم‌ریختگی شرح وظایف در میان دستگاه‌های متولی امر فرهنگ است که هر کدام خود را مسئول همه فرهنگ می‌دانند.

وی در پایان گفت: اقتدار فرهنگی نیازمند یک دو امدادی میان دستگاه‌های فرهنگی است؛ به این عبارت که مثلاً وزارت ارشاد کاری را تا مرحله‌ای پیش ببرد و مرحله بعدی‌‌اش را سازمان میراث فرهنگی انجام دهد و مرحله دیگرش را سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و مرحله بعد‌ی‌اش را سازمان تبلیغات اسلامی انجام دهد و به همین منوال. اما متاسفانه در شرایط فعلی تقریباً همه، همه ‌کار می‌کنند و به همین دلیل کارها هم سطحی است.