به گزارش خبرنگار مهر، روز درختکاری به عنوان سنتی نیکو در حالی از سوی متولیان امور جنگلها گرامی داشته می شود که جنگلهای ایران به لحاظ کمی و کیفی در شرایط نامطلوبی قرار دارند و هر روز شاهد اخباری ناگوار از تخریب و قطع دسته جمعی درختان کهن این سرزمین به بهانه های مختلف هستیم.
در همین حال رئیس هیئت مدیره جامعه جنگلبانی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از وضعیت مدیریت منابع حیاتی کشور گفت: به طور کلی بستر حیات در ایران در معرض خطر قرار گرفته است. آب، هوا، خاک و پوششهای گیاهی به شدت رو به تخریب است. طبیعت ایران در بسیاری نقاط به سمت مرگ حرکت می کند و زیست بوم این سرزمین تاریخی در حال از بین رفتن است.
مهندس کاظم نصرتی دلیل از بین رفتن منابع آبی ایران را شرایط وخیم طبیعت به خصوص جنگلها ایران عنوان کرد و افزود: از یکطرف جنگلهای کشور رو به تخریب هستند و از طرف دیگر منابع زیرزمینی و سفره های آب که جزو ذخایر استراتژیک هر کشور محسوب می شوند رو به پایان است. آنچه آمار و ارقام دولتی نشان می دهد دور از واقعیت است زیرا طبیعت کشور واقعیت خود را نشان می دهد.
با این حال معاون امور جنگل سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری کشور در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن رد وضعیت نامطلوب جنگلهای ایران گفت: باید یک منبع موثق و دارای وجه علمی اطلاعاتی در این مورد ارائه دهد اما مطالعات ما نشان می دهد سطح جنگلهای شمال به نسبت گذشته در حال رشد است.
علی اوسط منتظری تاکید کرد: یک میلیون و 939 هزار هکتار وسعت جنگلهای شمال است که به طور تقریبی بالای سه درصد رشد را نسبت به 10 سال گذشته نشان می دهد. این رشد مربوط به تقویت جنگل در سنوات گذشته است و اثرات آن الان دیده می شود و این مسیر زیر نظر سازمان بین المللی فائو طی شده است.
این مقام مسئول در سازمان جنگلهای ایران اضافه کرد: جنگلها در گذشته روندی کاهشی را طی کرده اند ولی در حال حاضر این روند سیر صعودی پیدا کرده و مطالعات موسسه های تحقیقاتی نشان می دهد که وضعیت جنگلهای ایران بهبود یافته است.
از سوی دیگر، کارشناس جامعه غیر دولتی جنگلبانی ایران میزان تخریب فرسایش آبی ایران را بالاتر از 6 برابر استاندارد جهانی اعلام کرده و در این باره می گوید: خاک جنگلهای ایران در حال از بین رفتن است و آثار و شواهد آن کاملا مشهود است. نگاهی به تخریب گسترده جنگلهای زاگرس، ابر، جنگلهای شمال، گلستان و دیگر مناطق ایران بیندازید. تالابها و دریاچه های کشور خشک شده اند. نمی توان همه این تخریبها را پای خشکسالی گذاشت. افت حجم آبی سفره های زیرزمینی هماهنگی جدی با میزان چاههای غیر مجاز دارد.
کاظم نصرتی تاکید کرد: نه تنها اراده ای قوی و جدی برای جلوگیری از تصمیمات تخریبی در حوزه منابع طبیعی و جنگلها و محیط زیست وجود ندارد بلکه بسیاری از تصمیات و دستورها همسو با تخریب بیشتر صادر می شود. به عنوان مثال پرونده های تجاوز بالای هزار هکتار در اراضی طبیعی اطراف تهران به دستور مستقیم مقامات صورت گرفته است که این خود چراغ سبز نشان دادن به متخلفان و متجاوزان به منابع طبیعی و محیط زیست است.
این کارشناس جنگل با اشاره به مذاکرات انجام شده برای قانونی کردن تخریب و حمایت قانونی از مخربین جنگلها و منابع طبیعی افزود: کم کم دارند به متجاوزان امید می دهند که می توانند تخریب بیشتری انجام دهند و انگار اراده ای آگاهانه دارد محیط زیست و منابع طبیعی این مملکت را به یغما می برد.
رئیس جامعه جنگلبانی ایران فقدان قدرت و مکانیزیم اجرایی برای عمل به تکلیف دستگاههای حکومتی و متولی منابع طبیعی و محیط زیست را از نشانه های اراده آگانه برای تخریب بیشتر دانست و اضافه کرد: سازمانی می تواند وظایف حکومتی خود مانند حفاظت از جنگلها یا محیط زیست را درست انجام دهد که اقتدار داشته باشد در حالی که همیشه این دو نهاد حکومتی ضعیف نگه داشته شده اند.
این متخصص جنگل با تاکید بر مفید بودن درختکاری گفت: اینکه بعضی مواقع گفته می شود اگر تخریبی در حوزه جنگلهای کشور انجام شود جای آن درخت کاشته می شود تفکر غلطی است چرا که طبیعت در هر نقطه ای شرایط خاص خودش را دارد. ایجاد و کاشت جنگلهای شمال و یا زاگرس در دیگر مناطق کشور امکانپذیر نیست. اگر جنگلهای شمال را حفاظت کنند و خود در تخریب آن دست نداشته باشند نیازی حتی به کاشت درخت نیست.
نصرتی همچنین افزود: بسیاری از نقاط کشور نیاز به کاشت درخت دارد اما مهمتر از آن حفاظت است که اگر جنگلها و مراتع کشور مدیریت شوند نیازی به کار زیادی نیست زیرا طبیعت خودش می تواند خود را احیا و بازسازی کند ولی باید با اراده ای که منابع طبیعی و محیط زیست کشور را با خطر نابودی مواجه کرده مقابله کرد.
به نظر می رسد جنگلهای ایران نیازمند نگاهی فرابخشی و قدرتمند در حوزه های حفاظتی است و نظرات کارشناسی و تخصصی کارشناسان در مورد نابسامانی جنگلها می تواند هشداری جدی برای تقویت برنامه ریزی و توجه بیشتر مسئولان تلقی شود.
با این حال مدیران کشور در تقابل با نگاه نقادانه فعالان و کارشناسان مستقل محیط زیست و منابع طبیعی دست به ارائه آمارهایی می زنند که نیازمند تامل بیشتری است اما نمی توان از نقش دستگاههای دولتی در تخریب زیستگاهها و ذخیره گاههای جنگلی و محیط طبیعی ایران بی تفاوت گذشت.
نظر شما