به گزارش خبرگزاری مهر، این کشف جدید قدمی بزرگ در مسیر درک کامل PCD یا آپاپتوسیس، فرایند خودکشی سلولها که شامل یک سری از پدیده های بیوشیمیایی منجر به تغییراتی از قبیل کوچک شدن بدنه سلولها، تخریب میتوکندریال و تجزیه کروموزومی است، به شمار می رود. PCD متفاوت از مرگ ناشی از آسیب سلولها یکی از جنبه های رشد جانداران است که درک آن می تواند در جلوگیری از بیماری هایی مانند سرطان و اختلالات سیستم ایمنی بدن موثر واقع شود.
محققان در مطالعات جدید خود دریافتند سلولی مشهور به نام Caspase که به دلیل قطع کردن و تخریب پروتئینهای سلول در فرایند آپاپتوسیس سلول جلاد نام گرفته است، تاثیری متفاوت بر روی آنزیمهایی خاص به نام "دایسر" دارد. محققان همچنین دریافتند زمانی که سلول جلاد دایسر را از هم می شکافد، در واقع آن را نمی کشد بلکه عملکرد آن را تغییر داده و باعث می شود این آنزیم کروموزومها را تخریب کرده و منجر به مرگ سلولهای دارنده کروموزومها شود.
دانشمندان این کشف را پدیده ای کاملا غیر منتظره خوانده و امیدوارند با درک کامل آن بتوانند شیوه های جدیدی را برای مهار کردن مرگ سلولها و درمان بیماری هایی مانند سرطان ارائه کنند.
عملکرد عادی آنزیم دایسر برش دادن رشته های RNA و تقسیم آنها به قطعات کوچکتری است که به مولکول پیغام بر RNA متصل می شوند و پیام ژنتیکی دی ان ای را به منظور ساختن پروتئینهایی خاص در سیتوپلاسم سلول از نوکلئوس سلول حمل می کند و فعالیتهای آنان را خاموش می سازد، اما زمانی که Caspase با آنزیم دایسر تماس برقرار می کند توانایی این آنزیم را در برش دادن RNA از آن گرفته و توانایی تخریب کروموزومهای سلول را جایگزین آن می کند.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، محققان اکنون در حال مطالعه بر روی این موضوع هستند که آیا سلولهای انسان از مکانیزمی برای تبدیل کردن عملکرد آنزیم دایسر به عملکرد سلولهای C.elegans، سلولهایی که مشارکت عملیاتی در ساختار بدن انسان به عهده دارند، برخوردار است یا خیر؟ سلولهای C.elegans برای بسیاری از دانشمندان ارگانیزمی کلیدی به شمار می رود، زیرا اولین ساختاری بوده است که ژنوم آن به صورت کامل رمزگشایی شده و شفافیت آن در زیر لنز میکروسکوپها به دانشمندان امکان مطالعه جنبه های متعددی از این سلولها و رشد بیولوژیکی آنها را خواهد داد.
نظر شما