به گزارش خبرگزاری مهر، پیتون، مارهای بوآ، مارهای زنگی و دیگر گونه های افعی از حس ششمی برخوردارند که هیچ یک از پستانداران و دیگر خزندگان از آن بهره ای نبرده اند. در میان دو چشم و حفره های بینی این جانداران حفره ای وجود دارد که می تواند کوچکترین تغییرات دمایی را در قالب تابشهای مادون قرمز ردیابی کند و با کمک آن شکارهای خون گرمی مانند جوندگان کوچک را شناسایی کند.
اکنون دانشمندان موفق به کشف توضیح شیمیایی برای توانایی خارق العاده ردیابی مادون قرمز مارها شده اند، توانایی که برای چندین دهه دانشمندان را گیج کرده بود.
مارها برای ایجاد تصاویر حرارتی از تشعشعات شکارها یا شکارچیان استفاده می کنند اما فیزیولوژی نهفته در پس این فرایند برای مدتها ناشناخته باقی مانده بود. محققان اعلام کرده اند مارها با کمک گرفتن از پروتئینی به نام TRPA1 می توانند تابشهای مادون قرمز را ردیابی کنند، پروتئینی که در بدن انسان سیگنالهای درد ناشی از سوختگی را به وجود می آورد.
این پروتئین در فیبرهای عصبی حسگری که اندام حفره صورت مار را تحریک می کند، یافت شده است. این حفره یکی از ساختارهای ویژه صورت در مارها است که می تواند تابشهای گرمایی را از جهتهای مختلف سر ردیابی کند. در این شیوه از بینایی که "دید حرارتی" نیز نام دارد تابشهای مادون قرمز از طول موجهای طولانی تری از نور مرئی برخوردار بوده و به همین جهت می تواند مار را از حضور موجودی خونگرم آگاه سازد.
حفره صورت مارها از دو بخش برخوردار است، بخش داخلی حاوی حرارت طبیعی بدن مار است و بخش خارجی زمانی که به منبع حرارتی نزدیک شود، گرم می شود. در این صورت مار قادر خواهد بود تفاوتهای حرارتی میان دو بخش را تعیین کرده و از وجود یا عدم وجود موجودی خونگرم در محیط آگاه شود. این گونه از مارها قادرند تغییرات حرارتی را تا 0.002 درجه سانتیگراد تعیین کند.
بر اساس گزارش تلگراف، عملکرد این حفره به عملکرد دوربینهای pinhole تشبه شده است زیرا در این دوربینها نور تصویر از میان حفره ای کوچک عبور می کند. ابعاد این حفره در مارها که با دیافراگم دوربین مقایسه می شود در حدود یک میلیمتر تعیین شده است که این مقدار به اندازه ای بزرگ است تا به مار امکان دهد به سرعت شکار را شناسایی کرده و حرکات آن را ردیابی کند.
نظر شما