به گزارش خبرگزاری مهر، کهکشانهایی مشابه کهکشان راه شیری از میدانهای مغناطیسی بزرگی متناسب با ابعاد خود برخوردارند. با وجود اینکه این میدانهای مغناطیسی در مقایسه با میدانهای مغناطیسی سیاره ای ضعیف به شمار می روند دانشمندان بر این باورند نمونه های کهکشانی این میدانها به تثبیت میزان شکل گیری ستاره ها، هدایت پرتوهای کیهانی و تنظیم فعالیتهای گازهای بین ستاره ای کمک می کند.
بیشتر دانشمندان بر این باورند میدانهای مغناطیسی قوی تر کهکشانهای بالغ از میدانهای ضعیفتر یا "بذر میدانها" به وجود آمده اند اما منشا این میدانهای قدیمی تر همچنان ناشناخته باقی مانده است. دو نظریه مشهور درباره منشا این میدانهای مغناطیسی ارائه شده اند: بذر میدانها به واسطه حرکات گازهای باردار در کهکشانهای نخستین به وجود آمده اند، یا این میدانها در خارج از کهکشانها و به واسطه فرایندهای ناشناخته در جهان اولیه شکل گرفته اند.
مشاهدات جدیدی که به واسطه تلسکوپ پرتو گامای فرمی انجام گرفته است از این ایده که میدانهای ضعیف از گذشته های بسیار دور حتی بسیار قبل تر از شکل گیری کهکشانها وجود داشته اند پشتیبانی می کند.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ فرمی دانشمندان دانشگاه ژنو اعلام کردند اینگونه به نظر می آید میدانهای مغناطیسی ضعیف باید در همه جا حضور داشته باشند، این میدانها باید خارج از کهکشانها تمامی جهان را در بر گرفته باشند، حتی زمانی که پدیده ای به نام کهکشان، خوشه و هیچ پدیده کیهانی دیگری وجود نداشته است.
بر اساس این نظریه جدید شاید بذرمیدانهای نخستین از ذرات بارداری که طی فرایندهای شدید کیهانی مانند ابرنواختران به وجود می آمده اند، ناشی شده اند. به این شکل با گذشت زمان این میدانهای ضعیف در میان کهکشانها انباشته شده اند زیرا سرعت پایین چرخش کهکشانها باعث شده است ذرات باردار و گازها با مسیر خطی میدانهای مغناطیسی همسو شوند. اما در این میان دیگر بذرمیدانهای مغناطیسی در میان فضای بین کهکشانها سرگردان شده اند و به همین شکل به دوره گردی در جهان هستی ادامه داده اند.
دانشمندان از اینکه چه فرایند پر انرژی توانسته است اولین میدانهای مغناطیسی را در جهانی نخستین و بدون کهکشان به وجود آورد به اطمینان نرسیده اند اما در عین حال گزینه های زیادی را برای توضیح آن در نظر دارند.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافی، در عین حال نقش میدانهای مغناطیسی سرگردان در شکل گیری کهکشانها و خوشه های کهکشانی همچنان ناشناخته باقی مانده است زیرا برای کشف این پدیده ابتدا باید شدت واقعی میدانهای سرگردان اندازه گیری شوند.
نظر شما