تقسیم بندی فیلمها پاک کردن صورت مساله است

عباس رافعی کارگردان و تهیه کنده سینما درباره ارزیابی خود از ارائه دفترچه سیاست گذاری معاونت سینما در سال 89 به خبرنگار مهر گفت: من فکر می کنم در این دفترچه ابهامات زیادی وجود داشت. اگر خاطرتان باشد در دهه 60 نیز دفترچه سیاست گذاری معاونت سینمایی وقت به سینماگران عرضه شد که در آن بایدها و نبایدها به طور کامل مشخص شده بود. اما این دفترچه معاونت جدید ابهاماتی دارد که می تواند ذهنیت های مختلف و متضادی را به وجود آورد.

وی درباره بحث فیلم های اکرانی و غیر اکرانی عنوان کرد: این دوستان می خواهند از همان ابتدا تکلیف را مشخص کنند و این کار به نوعی پاک کردن صورت مسئله است و معقول به نظر نمی رسد. باید به جای این کار سینماسازی و ساخت و بازسازی سالن‌های سینمایی را دنبال کنند تا با مشکلات کمتری در بخش اکران روبرو شویم.

کارگردان "کیمیا و خاک" در ادامه عنوان کرد:اگر ما به دلیل نداشتن سالن های سینمایی بیشتر از 50 فیلم را نمی توانیم اکران کنیم، نباید پیشنهاد فیلم های غیر اکرانی را مطرح کنیم. باید امید به آینده داشت و با اینگونه طرحها جلوی رشد سینما را نگیریم.

وی ادامه داد: هر فیلمسازی دوست دارد اثری که به تصویر کشیده می شود را با مردم و مخاطبین خود ببیند. وقتی از زمان پروانه ساخت مشخص کنیم که این فیلم غیر اکرانی است، عملا انگیزه ساخت در کارگردان و دیگر عوامل فیلم از بین می رود. کمتر بازیگر و یا عوامل سینما راضی می شوند در فیلمی کار کنند که قرار است به جای پرده سینما در شبکه نمایش خانگی عرضه شود.

رافعی در ادامه بیان کرد:من فکر می کنم سوق دادن فیلمسازان به سمت ساختن فیلم های ویدئویی کار درستی محسوب نمی شود. در این دفترچه حتی عنوان شده که کارگردانان فیلم اولی نیز باید فقط دیجیتال کار کنند و قطعا اینگونه فیلم ها نیز اکران ندارند. هدایت کردن اینگونه فیلمسازان جوان و با انگیزه به سمت تله فیلم ساختن کار درستی نیست.

وی همچنین با اشاره به درجه بندی تهیه کنندگان در این سیاستها، گفت:ارزیابی کیفی تهیه کننده ها کار درستی است و من با این موضوع کاملا موافق هستم و فکر میکنم این درجه بندی باید در بخش خصوصی صورت بگیرد و قطعا با یک نگاه درست و بدور از نگاه سلیقه ای می تواند ما را به سینمای متعالی نزدیک تر کند.

این کارگردان افزود: در حال حاضر در سینمای ایران حاکمیت سرمایه سالاری به جای شایسته سالاری روال است. با این ارزیابی کیفی دیگر هر شخصی با سرمایه زیاد و به این واسطه نمی تواند وارد این حیطه شود و جایگاه درست تهیه کنندگان مشخص می شود.

رافعی در ارتباط با جایگاه بنیاد سینمایی فارابی و اعلام حمایت آن از فیلم ها در این دفترچه، گفت: بنیاد سینمایی فارابی نسبت به تصوری که سینماگران از ان داشته و دارند، کمتر از گذشته فعالیت می کند. متاسفانه این بنیاد نسبت به کارکرد خود در دهه 60 و حتی  70 بسیار کمرنگ شده است و روبه روز کوچکتر می شود.  بطوریکه این مرکز به عنوان بازو اجرایی و حمایت کننده فیلمسازان کارکرد خود را تقریبا از دست داده است و در این دفترچه نیز این بخش مشخص نیست.