بايد به وضعيت تالار سنگلج رسيدگي شود

حميد پورآذري كارگردان "هرچي دلت بخواد" در گفت وگو با خبرنگار تئاتر "مهر" بابيان مطلب فوق تصريح كرد: من در سال 82 هم در اين تالار نمايش اجرا كردم اما طي اين يك سال نه تنها شرايط آن بهتر هم نشده بلكه بدتر هم شده حتي از نظر استقبال تماشاگر. وضعيت تبليغات نمايشهاي اجراشده در تالار سنگلج  اصلا مناسب نيست. شرايط اين سالن با تئاتر شهر فرق دارد. جبران يك طرفه بودن خيابان و ومركزيت نداشتن محل اين تالار تبليغات فراواني را مي طلبد. همچنين 4 هفته شدن ميزان اجراها، خود در كم شدن تماشاگران اين سالن نقش داشته است. در واقع تا تماشاگر به سمت نمايش جذب مي شود اجراي آن به پايان مي رسد.
وي افزود: تماشاگر حرفه اي نمايش ايراني همه جا وجود ندارد. افراد زيادي از نمايشهاي اجراشده به سبك ايراني استقبال مي كنند ولي خالص ترين تماشاگران درلاله زار هستنند.
اين كارگردان با اشاره به اهميت همه گير شدن اين نوع نمايش در بين تماشاگران و ماندگاري آن گفت: براي همه گير شدن بايد جذابيت هاي بصري و ديداري در كار تخت حوضي زياد شود .ديگر كمدي كلامي موجود در اين نوع نمايش نمي تواند تماشاگر امروز را جذب كند بلكه بايد ازعلم روز تئاتر نيزدر اجراي اين سبك استفاده شود.
كارگردان "هرچي دلت بخواد" تصريح كرد: براي ماندگار شدن نمايشهاي سنتي  بايد فكر اساسي شود. اين كه من يا فلان كارگردان هر دوسال يك بار يك نمايش تخت حوضي يا نقالي كار كنيم  يك جريان مفيد جهت نگهداري و حفظ اين هنرها نيست.بايد اين نمايشها طي يك جريان زنده و هميشگي حفظ شود.
وي همچنين افزود: تئاتر ،تئاتر است چه سياه بازي ،چه كمدي و چه تراژدي . هر نمايشي  اگربارويكردي تئاتري ارائه شود تبديل به يك اثر ماندگار مي شود.
وي با مقايسه تخت حوضي و كمدي دلارته ايتاليا( يك نوكر و يك ارباب)گفت: كمدي دلارته در غرب به دليل استفاده از ابزار تئاتر روزهنوز براي تماشاگران جذابيت دارد اما از اين ابزار در نمايش تخت حوضي استفاده نمي شود چون اين سبك غناي لازم را نداردو وجوه تئاتري آن كم است. بخشي از اين مسئله به ضعيف بودن فرهنگ  تصوير سازي كشور مابرمي گردد.