توضیحی علمی برای لحظات قبل از مرگ

به گزارش خبرگزاری مهر، پزشکان بر این باورند قبل از مرگ انفجاری از فعالیتهای مغزی رخ می دهد و این رویداد می تواند توضیحی علمی برای لحظات روحانی قبل از مرگ در افرادی باشد که تا مرز مرگ رفته و بازگشته اند.

محققان دانشگاه جورج واشنگتن معتقدند این انفجار الکتریکی می تواند توضیح دهد چرا برخی از بیمارانی که از حالت مرگ احیا شده و به زندگی بازگشته اند احساساساتی از قبیل قدم زدن به سوی راهرویی نورانی و یا شناور بودن بر بالای بدن خود را گزارش کرده اند.

به گفته این دانشمندان آنچه افراد پس از بازگشت به زندگی به یاد می آورند می تواند تحت تاثیر آزادسازی ناگهانی انرژی الکتریکی در سولولهای مغزی خالی از اکسیژن باشد. در این شرایط جریان خون و سطوح اکسیژن کاهش پیدا کرده و سلولهای مغز برای آخرین بار آخرین امواج الکتریکی خود را آزاد می کنند. این فرایند در یک بخش از مغز آغاز شده و مانند یک آبشار به سرعت در سرتاسر مغز جاری می شود و به همین دلیل افراد می توانند تصاویر دهنی واضحی را تجربه کنند.

بسیاری از افراد پس از احیا اعلام کرده اند که در نوری درخشان غوطه ور شده اند و یا با قدم گذاشتن در راهرویی درخشان احساسی از آرامش مطلق بر آنها چیره شده است. برخی از آنها تصاویری از شخصیتهای مقدس از جمله حضرت محمد (ص)، حضرت عیسی و کریشنا را دیده اند و برخی دیگر خود را بر فراز تخت خود شناور دیده و شاهد بدن بی جان خود بوده اند.

محققان دانشگاه جورج واشنگتن معتقدند این تجربیات بیشتر منشائی بیولوژیکی دارد تا متافیزیکی. در این مطالعه دانشمندان از دستگاه برق نگار مغزی که به منظور اندازه گیری فعالیتهای مغز مورد استفاده قرار می گیرد برای کنترل فعالیتهای مغزی افرادی که پزشکان برای نجات آنها قطع امید کرده بودند، استفاده کردند.

هدف پزشکی استفاده از چنین دستگاهی برای بیمارانی که به سرطان یا اختلالات قلبی مبتلا هستند، اطمینان از درد نداشتن و آرامش کامل آنها است. در کنار این کاربرد محققان شاهد بودند لحظاتی قبل از مرگ بیماران انفجاری در امواج مغزی فرد صورت می گیرد که از 30 ثانیه تا سه دقیقه دوام خواهد داشت.

این رویداد در بیمارانی که در خواب بوده و یا فشار خون در آنها وجود نداشت با افرادی که در هشیاری کامل به سر می برند برابری می کند و لحظاتی پس از این انفجار امواج الکتریکی بیمار از دنیا رفته است. بر اساس گزارش تلگراف، این اولین باری است که تجربیات پیش از مرگ انسانها به منشائی فیزیولوژیکی ارتباط داده می شود.