به گزارش خبرگزاری مهر،"سرگئی میخییف"معاون رئیس مرکز فناوری‌‌های سیاسی روسیه در این مقاله ای می نویسد: روسیه با عنایت به موقعیت جغرافیایی خود همیشه برای حمل و نقل اهمیت فراوانی قائل بوده است. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پیش بینی می‌‌کند که اقتصاد جهانی تا 15سال آینده شاهد رشد پایدار خواهد شد. ظرف 5 تا 10سال آینده تبادلات بازرگانی بین کشورهای اروپا و آسیا به میزان1.5 تا 2 برابر افزایش خواهد یافت. حتی اگر تعرفه‌‌های استفاده از کانال سوئز در سطح فعلی باقی بماند و امکانات بنادر مربوطه توسعه یابد، استفاده از مسیرهای جایگزین نیز لازم خواهد شد. به همین علت بحث جدی درباره مسیرهایی صورت می‌‌گیرد که می توانند حرکت محموله‌‌ها را سرعت بخشیده و هزینه‌‌های این روند را پایین آورد. افتتاح کریدور شمال – جنوب در مسیر "بمبئی، بندر عباس، بندر امیرآباد، انزلی، دریای خزر، بندر اولا و سن پترزبورگ" مسیر جایگزین سودمندی است.
پولیتیکوم در ادامه به نقل از کارشناسان آورده است: این مسیر جدید میتواند زمان انتقال بارها را به میزان 10 تا 12 روز نسبت به مسیر سنتی دریایی از آسیا به اروپا که در حال حاضر 35 روز است، کاهش دهد و در صورت ایجاد زیرساخت مناسب، هزینه‌‌های حمل کالاها 20 درصد کاهش خواهد یافت. انتظار می‌‌رود که در مرحله اول اجرای این پروژه 15 الی 20 میلیون تن بار از این مسیر بگذرد و گردش سالانه بازرگانی آن به 10 میلیارد دلار برسد و این بدان معناست که شرکت‌هایی پیدا خواهند شد تا در این مسیر سرمایه‌گذاری کنند.
معاون رئیس مرکز فناوری‌‌های سیاسی روسیه می نویسد: از نظر روسیه، امتداد این کریدور بدان معناست که این راه تا فنلاند از سرزمین 14 منطقه روسیه خواهد گذشت. درآمد روسیه از محل فعالیت ترانزیتی میتواند به 3 میلیارد دلار در سال برسد. بر این اساس، مسئله تعیین رژیم حقوقی دریای خزر باید هرچه زودتر حل شود.
این تحلیل در ادامه این مطلب خود با اشاره به لزوم فعال سازی شورای هماهنگی کریدور می نویسد: فقدان این برنامه باعث طرح دیدگاه‌‌های متفاوت درباره چگونگی توسعه این کریدور بین المللی می‌شود. در نتیجه، زمان توسعه زیرساخت حمل و نقل در خزر به تعویق افتاده و روسیه در این منطقه بزرگ مواضع سیاسی و اقتصادی خود را از دست می‌‌دهد.
نویسنده پولیتیکوم در ادامه به اهمیت این پروژه برای ایران می پردازد و می نویسد: بنظر می رسد که درآمد ایران از محل ترانزیت یک میلیون تن بار برابر حد اقل 100الی 125 میلیون دلار می‌شود. سرمایه گذاری‌‌های طرف ایرانی در توسعه این کریدور میتواند تا حد 2 میلیارد دلار افزایش یابد. از همین رو است که موضع‌گیری ایران برای روسیه اهمیت دارد.ایران، یکی از نیرومند ترین قدرت‌‌های آسیا از نظر جمعیتی، اقتصادی و نظامی است که در فضای سیاسی منطقه نفوذ زیادی دارد. این کشور از امتیازات مهم مرکز ترانزیت منطقه ای برخوردار است و میتواند به ارتباط بین شرق و غرب و فعالیت مسیرها بین قسمت جنوبی جامعه مشترک المنافع و اقیانوس هند مساعدت کند یا موانع ایجاد کند. همه کشورهای حاشیه دریای خزر از بنادر ایران استفاده می‌کنند. ولی فقط یکی از سه بندر ایرانی در خزر به خط راه آهن متصل شده است.
در بخش دیگری از این مطلب ضمن بررسی اولویت‌های روسیه در منطقه خزر آمده است: این منطقه، مرحله مهم توسعه خود را پشت سر می‌‌گذارد که با منافع بین المللی روسیه و بسیاری از کشورهای اروپا و آسیا ارتباط دارد. طراحی و اجرای سیاست مشخص دولت‌های منطقه در جهت توسعه امکانات خزر، امری حائز اولویت است . تشکیل سازمان همکاری اقتصادی خزر، یکی از پیشنهادهایی است که میتواند برای اجرای این کار مفید باشد. روسیه با توجه به اهمیت خزر هم باید بفهمد که دیر یا زود مجبور خواهد شد در منطقه از منافع خود دفاع کند.
نظر شما