به گزارش خبرنگار مهر، اجلاس نود و نهم سازمان جهانی کار در حالی از 12 خردادماه جاری برابر با دوم ژوئن 2010 در ژنو آغاز به کار کرده است که ایران نیز با اعزام 8 نماینده کارگری، 8 نماینده کارفرمایی و 32 نماینده دولتی از وزارت کار در این اجلاس حضور دارد، البته بخشی از نمایندگان وزارت کار از جمله وزیر در روزهای پایانی حضور خواهند یافت. این اجلاس تا 28 خرداماه جاری برابر با هجدهم ژوئن 2010 ادامه خواهد داشت.
4 هزار نماینده بازار کار از کشورها
بر اساس این گزارش، نود و نهمین نشست سالانه سازمان بین المللی کار با حضور 4 هزار هیئت از کشورهای مختلف جهان از روز دوم ژوئن (12 خرداد ماه جاری) با موضوعات توجه ویژه به کارگران محیطهای خانوادگی، ایدز در دنیای کار، بحث در مورد راهبرد عینی در اشتغال، بازنگری بیانیه نشست سال 1998 در مورد قوانین اساسی و حقوق کار، آغاز شده است.
همچنین انتظار می رود مسائلی مانند روند عملی شدن میثاق جهانی کار که در نشست سال گذشته کشورهای گروه 20 و در واکنش به بحران اقتصادی جهانی مورد تصویب کشورهای شرکت کننده قرار گرفت، از موضوعات محوری نشست سال 2010 باشد.
موضوعات کار
سازمان بین‌المللی کار یکی از موسسات تخصصی سازمان ملل متحد است که به امور مربوط به کار و کارگران می‌پردازد. این سازمان که مقر آن در ژنو سوئیس است، در سال 1919 و در نتیجه بحثهای کنفرانس صلح پاریس تأسیس شد، منشور فعلی سازمان نیز که به بیانیه فیلادلفیا معروف است در سال 1944 تصویب شده است. هر ساله در خرداد ماه کنفرانس سالانه آن برگزار می شود.
"خوزه سماویا" مدیرکل سازمان جهانی کار (ILO) در مراسم افتتاحیه و آغاز به کار نشست سالیانه این سازمان در شهر ژنو کشور سوئیس، بر لزوم ایجاد سیاستهای متوازن برای بازسازی بازار کار و مقابله با تهدیدهای جدید پیش روی اقتصاد جهانی تاکید کرد.
سیاست بازسازی بازار کار
وی دولتها، کارگران و کارمندان 183 کشور عضو این سازمان را به همکاری بیشتر در راستای بهبود شرایط کار و پشت سر گذاشتن تبعات منفی ناشی از بحران اقتصادی جهانی در بازار کار فراخواند.
عباس وطن پرور نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس جهانی کار در گفتگو با مهر با اظهار تاسف از اینکه قرار بود طی سالجاری نمایندگان کارفرمایان از کانونهای کارفرمایی سابق و جدید با یک تفاهم و صمیمیتی به اجلاس بروند، اما اختلاف بر سر اینکه چه کانونی نماینده واقعی کارفرمایان ایران است، همچنان ادامه دارد.
نمایندگان کارفرمایان کدامند؟
نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس جهانی کار اظهار داشت: با توجه به اینکه از طریق وزارت کار نماینده ای از کانون منحله سابق کارفرمایان که پس از حرف و حدیثهای فراوان در دوره وزارت جهرمی دوباره توانست رای به ماندن خود را از دیوان عدالت اداری بگیرد، در سالهای گذشته به ILO معرفی نمی شد، طی سالجاری سیاست وزارت کار بر این قرار گرفت که از هر دو کانون سابق و جدید افرادی معرفی و اعزام شوند.
وطن پرور با تاکید بر اینکه با سیاست وزارت کار تیم مشترک دو کانون عملا در کنار یکدیگر قرار نگرفته اند، افزود: دو گانگی در سیاست وزارت کار نیز در این زمینه مشکل ساز شده است چرا که اعضای کانون سابق را با نام "کانون منحله" به سازمان جهانی کار معرفی کرده اند که سئوال اینجاست اگر وزارت کار کانون سابق را به رسمیت نمی شناسد چرا از بین آنها افرادی را معرفی کرده است؟
وی بیان داشت: از طریق اقدامات به عمل آمده هم اکنون بین نمایندگان کارفرمایان ایران در اجلاس مسائلی به وجود آمده است که به جای اینکه دو گروه به فکر طرح مسائل و بیان دیدگاههای گروه کارفرمایی ایران باشند به دنبال اثبات خود هستند که در این بخش باید به اعزام افرادی که به هیچ وجه در کانون سابق و جدید عضو نیستند نیز به عنوان یک نقطه ضعف نگاه شود و به آن اشاره کرد.
جزئیات هیئت اعزامی ایران
این فعال کارفرمایی همچنین به تعداد زیاد افراد حاضر در اجلاس ILO نیز اشاره کرد و با این سئوال که چه لزومی دارد وقتی هیچ طرح و برنامه روشنی برای دنبال کردن در اجلاس سازمان جهانی کار نداریم 8 نفر از کارگران، 8 نفر از کارفرمایان و 32 نفر از وزارت کار به آنجا برویم که در این بین افرادی نیز باشند که حتی عضو کانونها نیز نباشند.
وی به بررسی مسائل و موضوعاتی که توسط ILO در ماههای پایانی هر سال برای کشورها ارسال می شود، اشاره کرد و با بیان اینکه موضوعات باید توسط کمیته ها و کارگروههای کارشناسی وزارت کار، کارگران و کارفرمایان مورد بررسی قرار گیرد تا از این طریق بتوان در اجلاس از بازار کار کشور سخن گفت، افزود: شان و منزلت بازار کار ایران در این نیست که نمایندگان کارفرمایان بر سر تصاحب صندلی با یکدیگر دعوا کنند.
نماینده سابق کارفرمایان در ILO با اعلام این مطلب که نمایندگان کارفرمایان حاضر در اجلاس جهانی کار باید بر سر یک هدف مشترک با یکدیگر تشریک مساعی داشته باشند، گفت: آیا ما به دنبال این هستیم که به نمایندگی از کارفرمایان ایران در سازمان جهانی کار عکس یادگاری بگیریم و یا منافع کارفرمایان را دنبال کنیم؟
نظر شما