سیر سیاست خارجی جدید ترکیه ؛ نزدیکی به شرق و بی اعتنایی به غرب

واشنگتن با نگاهی راهبردی به ترکیه این کشور را همپیمان اصلی خود در خاورمیانه می داند که از شدت شکاف میان غرب و شرق می کاهد. بر این اساس آمریکا توافق هسته ای میان ایران، ترکیه و برزیل را که حرکت آنکارا به سمت شرق است، بر نمی تابد.

 

از طرفی قطع شدن ضمنی روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی پس از فاجعه کاروان آزادی مسئله ای است که واشنگتن به سادگی از کنار آن نمی گذرد.

همچنین می بینیم که آنکارا در یک حرکت کاملا مخالف واشنگتن با پیوستن به برزیل تنها اعضای شورای امنیت می شوند که رای مخالف علیه قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت می دهند، قطعنامه ای که تمام بندهای آن توسط آمریکا تهیه شده بود.

 

"هنری بارکی" (Henry Barkey) تحلیلگر و کارشناس ترکیه در موسسه صلح کارنگی در واشنگتن در این باره می گوید: ترکیه هم اکنون سیاست واحدی را در نظر گرفته است که در آن توجه به مصالح ملی ترکیه در درجه اول اهمیت قرار دارد. براین اساس آنکارا هم اکنون در پی این است که بر قدرت ترکیه در جهان بیافزاید.

 

"سولی اوزیل" استاد روابط بین الملل دانشگاه بیلجی استانبول با اشاره ادعای غرب در زمینه اینکه فقط آنها قادر به حل مشکلات خاورمیانه هستند، تاکید می کند: ترکیه در هر حال باید با چالش های منطقه ای خود دست و پنجه نرم کرده و برای آنها راه چاره داشته باشد.

بنابر گزارش، اردوغان پس از رای گیری شورای امنیت در تصویب قطعنامه ضد ایرانی به اطلاع اوباما و پوتین رسانده است که آنکارا دست از راه حل دیپلماتیک در موضوع هسته ای ایران نمی کشد. وی خطاب به آنان گفته است: ما برای همین راه حل دیپلماتیک بیانیه تهران را امضا کردیم و نمی توانیم به امضای خود خیانت کنیم.

 

نخست وزیر ترکیه تاکید کرده است: بر همین اساس رای ترکیه در شورای امنیت در قبال قطعنامه منفی بود.

 

"رابرت گیتس" وزیر دفاع آمریکا با اشاره به نگرانی ها در قبال تمایل آنکارا بسوی شرق اظهار می دارد: مقاومت اتحادیه اروپا در قبال پیوستن ترکیه به این اتحادیه مشوق آنکارا در این تمایل است، از طرفی غرب در قبال از دست دادن وزنه مهمی همچون ترکیه در منطقه است.

 

"استیون سایمون" تحلیلگر موسسه تحقیقات خاورمیانه در این باره می گوید: تغییر سیاست خارجی ترکیه تا حدی سریع بود که برخی کشورها ابتکار عمل مواجهه با آن را از دست دادند.