به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه الخلیج امارات امروز در سرمقاله خود این سوال را مطرح می کند که چرا کشورهای عربی نشست برگزار می کنند و اصلا چرا در این نشست ها بیانیه صادر می کنند؟
نویسنده در آغاز می نویسد: در کنفرانس وزیران خارجه اتحادیه عرب که سه روز بعد از جنایت اسرائیل علیه " کاروان آزادی" برگزار شد، وزیران خارجه اتحادیه عرب بر اقدامی عملی برای لغو حلقه محاصره از نوارغزه تاکید کردند و خواستار اجرای بندهای بیانیه نشست "سرت لیبی" به منظور توقف هرگونه عادی سازی روابط با اسرائیل شدند.
در خوش بینانه ترین وضعیت انتظار می رفت که رژیم های عربی دستکم به صدور چنین بیانیه هایی ادامه دهند اما با کمال تاسف گویی به خوابی عمیق فرو رفتند و هنوز هم از آن بیدار نشدند و حتی دیگر از صدور چنین بیانیه های غیر قابل اجرا هم خبری نیست!
به نوشته الخلیج ، حقیقت امر این است که شهروندان عرب زبان تا کنون تنها شاهد صدور بیانیه از سوی سران کشورهای خود بودند و به صدور چنین بیانیه ها هم عادت کردند. اما این شهروندان حق دارند که از علت صدور چنین بیانیه هایی که سران رژیم های عربی حتی قادر به اجرای بندهای آن نیستند، بپرسند و همچنین حق دارند بپرسند که دبیرکل اتحادیه عرب چگونه سفری ماجراجویانه به نوارغزه می کند و در آنجا بر لغو کامل محاصره غزه تاکید می کند و این درحالی است که عمرو موسی خود بهتر می داند که رژیم های عربی برای شکستن حلقه محاصره دست به اقدامی نمی زنند بلکه برای باقی ماندن یک میلیون و نیم نفر از مردم غزه به عنوان گروگان در درست رژیم صهیونیستی تلاش نیز می کنند.
الخلیج می افزاید: شهروندان عرب زبان با نگاهی خوشبینانه بر این باورند که سرانشان از مواضع ترکیه در قبال جنایت های صهیونیست ها و همچنین از تصمیم نیکاراگوئه در قطع روابط با اسرائیل و درعین حال از اقدام آفریقای جنوی در فراخوندن سفیرش از تل آویو خجالت زده هستند و منتظرند که سران کشورهای عربی اعلام کنند که در کنار ترکیه برای تشکیل کمیته تحقیق بین المللی برای رسوا کردن اسرائیلی ها می ایستند.
این روزنامه عرب زبان در پایان تاکید می کند : اما متاسفانه سران کشورهای عربی طبق معمول و عادت دیرینه شان همچنان در غفلت به سر می برند و امور خود را به دست آمریکا می سپارند تا برای نجات اسرائیل از مجازات بین المللی چاره ای بیندیشد.
نظر شما