نقشی که حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا ایفا کرد، بیانگر شجاعت، درایت و بلاغت وی بود که آن حضرت فارغ از اینکه خواهر امام حسین(ع) است، به شخصیتی قوی، تأثیرگذار و ماندگار در تاریخ بدل کرد .
وی از خانواده خود درس صبر و استقامت، مبارزه و ظلم ستیزی، حرکت و قیام، دفاع از حریم اسلام، دفاع از اصل اصیل امامت و ولایت، حمایت از مکتب شجاعت و شهامت، ایثار و فداکاری و فصاحت و بلاغت آموخت و دانست که آنجا که حیات اسلام و مسلمانی در خطر است، باید همه هستی را فدا کرد.
حضرت زینب یک دهه پر محنت را با رنج از دست دادن پدر و پایمال شدن ایده‌های آن حضرت در کنار برادرش امام حسن (ع) بود.
با وجود تحمل تمام این مصائب، شهادت برادر بار غم حضرت زینب را بیش از پیش سنگین کرد ، اما وی همچنان پرصلابت و مستحکم ایستاد و بهترین واکنش و برخورد را نسبت به واقعه داشت .
از سخنان حضرت زینب (س) در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و خطبه‌ها و سخنرانیهایی که در فرصتهای مختلف در برابر ستمکاران و طاغوتیان آن زمان و مردم دیگر ایراد فرمود، به خوبی معلوم می‌شود مراتب علم و دانش و کمال آن بانوی بزرگوار از راه تحصیل و تعلیم اکتسابی نبوده و بهره‌ای الهی و جنبه خارقالعاده داشته است.
ایمان و عبادت حضرت زینب، دانش آن حضرت زبانزد بود. نوشته‌اند حضرت زینب درس تفسیر برای بانوان داشت و همین بس که در بنیهاشم به "عقیله" یعنی بانوی خردمند معروف بود.
از سخنان حضرت زینب در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و خطبه‌ها و سخنرانیهایی که در فرصتهای مختلف در برابر ستمکاران و طاغوتیان آن زمان و مردم دیگر ایراد فرمود، به خوبی معلوم می‌شود که مراتب علم و دانش و کمال آن بانوی بزرگوار از راه تحصیل و تعلیم اکتسابی نبوده و بهره‌ای الهی و جنبه خارقالعاده داشته است.
زینب کبری به خوبی با شرایط حاکم بر زمان آشنا بود و آینده را پیش بینی می کرد ، او که حاضر نبود لحظه ای برادر را تنها بگذارد به هنگام ازدواج با عبدالله ابن جعفر شرط کرد هرگاه لازم باشد، برادر را در هر شرایطی همراهی کند و عبدالله نیز پذیرفت .
آن حضرت در تمام طول زندگی برای پاسداری از ارزشهای اسلام و خانواده خویش تلاش کرد و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکرد ، اما پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) و یارانش ، رسالت اصلی و تاریخی بانوی بزرگ اسلام آغاز شد .
حضرت زینب به خوبی شرایط را می شناخت و می دانست که با چه سلاحی باید به جنگ با بدخواهان رفته، آنها را محکوم به شکست کرده و فلسفه قیام عاشورا را از گزند و آسیب مصون بدارد .
در بعضی مقاتل نوشته‌اند: "در روز عاشورا هنگامی که فرزندان حضرت زینب (س) به شهادت رسیدند، ایشان از خیمه بیرون نیامد و بر بالینشان حاضر نشد. وقتی علت را سؤال کردند، پاسخ داد: "تا مبادا برادرم خجالت بکشد."
حضرت زینب نمونه ای بی نظیر از شهامت و دلیرى، دانش و بینش، کفایت و خردمندى، قدرت روحى و تشخیص موقعیت بوده وهر وظیفه اى از وظایف اجتماعى را که به عهده گرفت، به بهترین شکل انجام داد.
آن حضرت در دوران عمر کوتاه خود کمتر دوران خوشی داشته و اوقات سخت و طاقت فرسای بسیاری را با صبوری مثال زدنی پشت سر گذاشت از او زنی مقتدر، نیرومند، شجاع و مبدر ساخت .
وی پس از عاشورا با سخنرانیهای پرخروش و باصلابت خود در دربار شاهان ظالم و بیرحم، به افشاگری و بیان حقایق پرداخت و علاوه بر ترسیم چهره ننگین دشمنان اسلام، شهدای کربلا را عزت و کرامت بخشید .
بانوى خردمند بنىهاشم، کوفیان را که دوستان دغل باز بودند رسوا کرد، دوستانى که هنگام خوشى و سیادت یارند، موقع سختى خار و با دشمن همگام.
اهل بیت امام حسین به سرپرستى زینب کبرا توانستند، به سرعت پرده از جنایات یزید و عمالش بردارند و چهره خبیث آنان را براى مردم کوفه و شام و دیگر شهرهایى که در مسیر حرکت کاروان از کوفه به شام قرار داشت، رسوا کنند.
اسرای کربلا و در رأس آنها حضرت زینب (س) در کوتاهترین زمان ممکن نداى حقطلبى، ظلم ستیزى، پاسدارى از دین، مظلومیت و عدالتخواهى امامحسین را به شهرهاى بسیارى رساندند.
نظر شما