به گزارش خبرنگار مهر، این آلبوم موسیقی شامل 4 قطعه است؛ در توضیح قطعه نخست این آلبوم که "به طرف شرق" نام دارد در دفترچه مدرن این آلبوم چنین نوشته شده است :" تقریبا از 1967 مشایخی به طراحی قطعه ای به شیوه "خاطرات" علاقمند شد و در سال 2007 تصمیم گرفت آن را به پایان برساند در اجرای این قطعه صدها نوازنده مستقیم و غیرمستقیم نقش داشته اند و ترکیبات کامپیوتری در نهایت تلفیق های الکترونیکی قطعه را شکل داده اند.از جهاتی می توان این قطعه را با شرق و غرب (1973 ،اپوس 45 ) و پنجره ای با شیشه های رنگی (2008 ،اپوس 189) مقایسه کرد .تشکر فراوان از فرهاد مشکات ، ارکسترسمفونیک تهران، پری برکشلی، ارکسترمجلسی تلویزیون،پاپ فنیک و اسماعیل علیمردانی و همه نوازندگانی که در بوجود آمدن این اثر مشارکت داشتند".
"سوناتا الکترونیکا" نام قطعه دیگر از آلبوم به طرف شرق است که در 10 دقیقه تعریف می شود، این قطعه نیز مانند قطعه بداهه 2007 نوعی نگاه دوباره به یک اثر قدیمی است. دراین قطعه سونات شماره 2 برای ویلنسل (اپوس 44 شماره 2) مصالح اصلی ساختمانی قطعه را عرضه می کند که مورد تغییرات کامپیوتری قرار می گیرد و سوناتا الکترونیکا توسط صنم قراچه داغی اجرا شده است.
"بداهه 2007 " از دیگر قطعات این مجموعه است، علیرضا مشایخی گاهی تز نگاهی به گذشته را در ارتباط با آثار خود اعمال می کند، به این ترتیب که دوباره با نگاهی تازه و یا استفاده از امکانات جدیدتر تنظیم های تازه از آثار قدیمی به وجود می آورد قطعه بداهه 2007 نگاه دوباره ای به قطعه ایست که او تحت عنوان بداهه شماره 3 در 1974 تصنیف کرده است.
"ماهور شماره 3 " این قطعه گفتگویی بین یک یا چند ساز و نوار کامپیوتر است .ماهور شماره 2 را می توان با تعداد دلخواه نوازنده به اجرا درآورد در اجرای حاضر یک نوازنده فلوت عهده دار اجراست ماهور شماره 3 جزو اولین آثار کامپیوتری است که آهنگساز به نوعی تکامل در اتوماسیون دست یافته است مانند اکثر قطعاتی که در دهه هفتاد از مشایخی در آمریکا منتشر شد.
نظر شما