استفاده از صنایع دستی داخلی در کشور رو به کاهش است

به گزارش خبرنگار مهر در قم، دکتر حمدالله پیشرو ، روز شنبه در اولین کارگاه آموزشی روش‌های بسته بندی صنایع دستی و تأثیر آن در افزایش فروش محصولات که به همت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم و مرکز آموزش بازرگانی وابسته به مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی برگزار شد: با تأکید بر نقش بازاریابی و مدیریت بازار صنایع دستی در افزایش فروش صنایع دستی، بیان داشت: در حال حاضر در کشور ما یک تغییر الگوی مصرف در مورد خرید و استفاده از صنایع دستی بومی اتفاق افتاده است که ما باید در این خصوص تحقیق و بررسی کنیم که چه اتفاقی افتاده که افراد دیگر تمایلی به استفاده از صنایع دستی داخلی ندارند.

وی نیازسنجی بازار و فرهنگ سازی برای خرید صنایع دستی ایرانی را ابتدا در بازارهای داخلی و سپس در بازارهای خارجی مورد تأکید قرار داد و افزود: عدم انجام تحقیقات بازاریابی صنایع دستی موجب زوال این صنعت در بازارهای داخلی و خارجی خواهد شد.

ایران سومین کشور صادر کننده محصولات صنایع دستی در دنیا است

دکتر پیشرو، ایران را پس از چین و هند سومین کشور صادر کننده صنایع دستی در دنیا عنوان کرد و در خصوص عمده مشکلات بازار صنایع دستی در کشور ابراز داشت: نبود افراد متخصص در خصوص نیازسنجی بازار مصرف، فقدان نوآوری، مواد اولیه نامرغوب، نبود مراکز اطلاعاتی در خصوص صنایع دستی، عدم انجام تحقیقات بازاریابی، نبود راهبرد صادرات، بسته بندی نامرغوب، عدم استفاده از راهبرد قیمت‌گزاری، عدم تبلیغات بازاریابی داخلی و خارجی به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنت و ... از جمله علل دست نیافتن به توفیق چندانی در خصوص فروش و صادرات محصولات صنایع دستی کشور است.

مشاور رئیس سازمان بازرگانی استان قم با بیان این که عده‌ای واحد بازاریابی را با واحد فروش مترادف می‌دانند، تصریح کرد: بازاریابی جدای از واحد فروش محصولات و شامل شناخت نظام بازار، نیازها، خواسته‌ها و رفع آنها از طریق مبادلات مطلوب است که دارای سه بعد بازار شناسی، بازارسازی و بازارداری است که در مجموع به آنها بازارگردانی گفته می‌شود.

پیشرو، بازارگردانی را در معنای واقعی انجام تحقیقات بازاریابی برای شناخت نظام بازار و نظام صادرات، استفاده از کلیه عوامل و تکنیک‌ها در جهت ایجاد و افزایش سهم بازار و به کار بردن روش، تکنیک و ابزارهایی در جهت حفظ سهم بازار و مشتریان دانست و ادامه داد: متأسفانه ما در کشور خود کمترین توجهی به نیاز بازار مصرف خارجی، قدرت خرید، سلیقه افراد در کشورهای دیگر و ... نداریم و تنها محصولات خود را طبق روال گذشته و بودن کار کارشناسی تولید می‌کنیم در حالی که کشور چین با بررسی سلایق و نیازهای کشورهایی همچون ایران و با سهم صادرات پنج و نیم میلیارد دلاری در سال حتی در عرصه محصولات دینی و صنایع دستی ما هم وارد شده است.

نظام بازاریابی صنایع دستی ایران باید مبتنی بر بازاریابی مشتری گرا باشد

وی نظام بازاریابی کشور را به جای نظام مشتری‌گرا ، مبتنی بر نظام محصول گرا عنوان کرد و اظهار داشت: در نظام بازاریابی محصول‌گرا در صنایع دستی، تولید کننده بدون توجه به نیازهای بازار کالا تولید می‌کند؛ در حالی که در نظام بازاریابی مشتری‌گرا، تولید بر اساس سفارش و نیاز بازار صورت می‌گیرد که متأسفانه در ایران نظام بازاریابی صنایع دستی به صورت محصول گرا است و اگر به دنبال رشد صنایع دستی در کشور هستیم باید به سمت نظام بازاریابی مشتری گرا برویم و از مشتریان معایب کار و سلیقه آنها را جویا شویم مانند کاری که در مورد صادرات فرش به صورت سفارشی انجام دادیم و موفق هم بودیم.

پیشرو، توسعه نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، شناسایی کانال‌های جدید توزیع و فروش محصولات، احداث مراکز تجاری فروش صنایع دستی در کشورهای دیگر، توسعه تحقیقات بازاریابی در حوزه صنایع دستی، توسعه بازارهای مجازی و الکترونیکی، اعزام هیئت‌های تجاری و ... را از جمله پیشنهادات کاربردی در خصوص توسعه بازار صنایع دستی عنوان کرد و افزود: نمایشگاه‌های داخلی و خارجی باید با استفاده از فروشندگان با اطلاع در خصوص صنایع دستی برپا شود نه این که آنها هیچ اطلاعی در خصوص محصولاتی که می‌فروشند نداشته باشند.

وی اضافه کرد: همچنین باید برخورد و انعکاس برپایی آن نمایشگاه را در بین بازدیدکنندگان پیگیری کرد، از فرودگاه‌های داخلی و خارجی به عنوان کانال‌های جدید توزیع و فروش محصولات صنایع دستی بهره برد، چرا که مردم در این اماکن از قدرت خرید بالاتری برخوردارند، به علاوه افرادی که به عنوان هیئت تجاری اعزام می‌شوند باید از تمام چند و چون کار از جمله طرف‌های تجاری، چگونگی انجام مذاکرات و ... اگاهی داشته باشند نه این که دیده شده افرادی به عنوان اعضای هیئت تجاری به کشورهای دیگر اعزام شده‌اند و کارت ویزیت خود را به زبان فارسی و یا محصولات را با بسته‌بندی نامرغوب و نوشته‌هایی به زبان فارسی به طرف‌های مورد مذاکره ارائه کرده‌اند.