دکتر علی فرهودیان در گفتگو با خبرنگار مهر از اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن و پیش رونده یاد کرد که به تبع آن نباید انتظار داشت درمان آن سریع و کوتاه مدت باشد.
وی با بیان اینکه درمان اعتیاد علاوه بر دارو نیازمند مداخلات روان درمانی و اجتماعی است، گفت: جزئیاتی در روند درمان اعتیاد وجود دارد که اگر به آنها توجه نشود اثر بخشی و ماندگاری درمان افت می کند.
فرهودیان ادامه داد: مولفه هایی نظیر مهارت پزشک، رابطه خوب درمانی با بیمار، ایجاد انگیزه خوب برای استمرار درمان، خانواده درمانی، کنترل خشم و هیجان، مشاوره در مواقع بروز بحران، دقت در پیگیری و انجام آزمایش اثربخشی درمان را بالا می برد و توجه کافی به هر یک از این جنبه ها در فرآیند درمان، احتمال بهبودی را افزایش می دهد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات اعتیاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در خصوص تنوع داروها و فرمولاسیونهای مختلف در مقوله درمان اعتیاد گفت: در حال حاضر داروهایی به نام داروهای درمانی نگهدارنده برای مواد افیونی مانند کراک، هروئین، تریاک و شیره وجود دارد که "متادون" و "بوپرنورفین" از جمله آنها است.
وی ادامه داد: البته به طور قطع باید اذعان کرد که در مورد اعتیاد هم مثل خیلی دیگر از باید بیماریها گزینه های دارو درمانی مختلف داشته باشیم تا بتوانیم تعداد بیشتری از بیماران را تحت پوشش قرار دهیم و در این مسیر امروزه مصرف بوپرنورفین نیز به عنوان دارویی نگهدارنده رونق یافته است.
فرهودیان افزود: استفاده از بوپرنورفین برای درمان وابستگی به مواد افیونی، هم در روشهای سم زدایی و هم به شکل درمان نگهدارنده مورد استفاده قرار می گیرد و در مقایسه با متادون خطر بیش مصرفی و مسمومیت کمتری داشته و همچنین وابستگی جسمی و روانی کمتری ایجاد می کند و قطع تدریجی آن آسانتر است.
این روانپزشک و پژوهشگر در زمینه اعتیاد، به تفاوتهای متادون و بوپرونورفین اشاره کرد و گفت: این دو دارو به عنوان داروهای نگهدارنده مورد استفاده قرار می گیرند ولی تفاوتهای اصولی با یکدیگر دارند. به طوری که در برخی بیماران، متادون اثر بهتری دارد و در برخی دیگر بوپرونورفین جواب می دهد و استفاده مناسب از هر یک از این دو دارو موجب بهبود نتیجه درمان می شود.
وی در ادامه به داروی سابوکسون (Suboxone) که به منظور جلوگیری از سوءاستفاده از بوپرونورفین استفاده می شود، اشاره کرد و افزود: سابوکسون مورد تایید FDA است و مجوز وزارت بهداشت را برای عرضه به بیماران در کشور دارد.
این قرص ترکیبی از بوپرنورفین و نالوکسان است. نالوکسان به این جهت به سابوکسون اضافه شده که از سوء استفاده بوپرنورفین توسط افراد وابسته به مواد افیونی جلوگیری شود. به صورتی که در فرم زیرزبانی سابوکسون، نالوکسان دارو بی اثر است و در صورت تزریق، علائم محرومیت ایجاد کرده و موجب می شود فرد میل به تزریق مجدد نداشته باشد.
داروی سابوکسون که نام ژنریک آن بوپرنورفین نالوکسان است، شامل دو دارو است. بوپرنورفین، علائم ترک را کنترل می کند در حالی که نالوکسان شرایط معتاد را تعدیل می کند و این کار سبب می شود معتاد تمایل کمتری به بازگشت داشته باشد.
نظر شما