به گزارش خبرگزاری مهر، مارتا نوسبام فیلسوف معاصر در مطلبی که برای سایت "جمهوری جدید" نوشته از مدل آموزش عالی و علوم انسانی در کشورهای کره جنوبی و هند تمجید کرده و آن را نمونه‌ای مناسب برای الگوبرداری دانسته است.
کشور کره جنوبی کشوری خارج از قاره امریکا است که توانسته به مدل مطلوب و مناسبی از آموزش عالی و آموزش علوم انسانی در دانشگاه دست یابد. کره در سالهای اخیر الگوهای آموزشی در سطوح لیسانس و تحصیلات تکمیلی را تغییر داده است.
توجه این کشور به هنرها و فنون آزاد و مدرن بیشتر شده است. این فنون و هنرها به عنوان پیش نیاز علوم انسانی مطرح شده‌اند. برای نمونه پیش از مبادرت به آموزش حقوق باید این هنرها و فنون در شخص تقویت شوند و آموزش داده شوند.
به نظر می‌رسد که این رویکرد کره نوعی تمجید و الگوبرداری از شیوه آموزش عالی و آموزش در دوران دبیرستان در امریکا است. به نوعی هم اکنون کره‌ای‌ها نه تنها فرزندان خود را برای آموزش عالی به امریکا می‌فرستند، بلکه برای تحصیل در دوران دبیرستان نیز علاقه برای سفر به امریکا نزد کره‌ای‌ها وجود دارد.
البته کره‌ای‌ها روشهای خود را دارند و این موضوع به آنچه "تعریف ملی از منظر خود" نامیده می‌شود، مرتبط است.
کره‌ای‌ها در آغاز قرن 14 میلادی شیوه و روش کنفوسیوسی را برای آموزش علوم انسانی داشتند. در این شیوه تأکید آنها بر تاریخ، فلسفه و شعر بود. در این سیستم فقط مردان مطرح بودند و از این سیستم بهره‌مند می‌شدند. ولی همین سیستم بعداً مبنایی برای علوم انسانی دموکرات‌تر شد.
در حال حاضر در کره انواع و اقسام دانشگاهها و با کیفیتهای متفاوت مشاهده می‌شوند. بیش از 70 درصد دانشگاهها در کره به طور خصوصی و با بودجه خصوصی اداره می‌شوند.
در دانشگاههای برتر در کره، مدل آموزش مبتنی بر هنر آزاد و مدرن رواج دارد. این هنر، تفکر خلاق و استقلال فکری را تشویق و تقویت می‌کند. دانشگاههایی که اعتبار چندان بالایی ندارند بر آموزش مبتنی بر حرفه و امور فنی و تکنیکی تأکید می‌کنند.
به هر حال بنده آرزو می‌کنم که دارایی و ثروت یک مملکت همراه با رشد فلسفه بالا رود و تأکید صرف بر افزایش تولید ناخالص داخلی نباشد.
مورد دیگر از آموزش عالی مربوط به کشور هند است. کشور هند در حال حاضر تأکید زیادی به آموزش مبتنی بر حرفه و امور فنی دارد. تسلط شیوه آموزشی مبتنی بر عادت و تکرار همه چیز را تحت تأثیر مخرب خود قرار داده است.
البته در گذشته کشور هند در علوم انسانی شاهد پیشرفتهایی بوده و افرادی در این کشور ظهور کردند که در سطح بین المللی شناخته شده هستند.
نمونه کره نشان داده که کشورها می‌توانند در عین توجه به آموزش عالی و علوم انسانی از رشد اقتصادی بالا نیز بهره‌مند باشند. البته چرا که چنین نباشد. وقتی کشوری از لحاظ اقتصادی پیشرفت کرد باید در مقابل مردم خود پاسخگو باشد.
هند یک دموکراسی شگفت‌آور است ولی این کشور در مورد این موضوع غفلت کرده که دموکراسی نیاز به آموزش مبتنی بر هنر آزاد و مدرن دارد تا شهروندان بتوانند به شکل دموکراتیک فکر کنند.
نظر شما