ساماندهی دریاچه ارومیه نیازمند یک مرجع ذیصلاح است

جلال الدین ترابی در گفتگو با خبرنگار مهر در ارومیه افزود: اعلام دلایل سرخی آب دریاچه ارومیه نیازمند کار علمی و کارشناسی دقیق است و حل و ساماندهی سایر مسائل نیز به همین گونه است.

ترابی خاطرنشان کرد: اگر یک مرجع ذیصلاح و توانمند مدیریت واحدی بر روی دریاچه ارومیه داشته باشد از تعدد نظرات در خصوص مسائل مختلف دریاچه جلوگیری خواهد شد.

وی ادامه داد: اشباع بیش از حد آب دریاچه ارومیه از املاح و نمک، فعالیتهای آرتمیاها به عنوان تنها موجودات زنده این زیست بوم، کاهش اکسیژن در کنار افزایش دمای آب، تجزیه و رسوب گذاری املاح موجود در آب بویژه سدیم، کلر و منیزیم موجود در آب و در نهایت فعالیت جلبک کشنده قرمز از جمله دلایل ارائه شده در این نظریات می باشند.

ترابی تاکید کرد: بر اساس شواهد و سابقه موجود، این تغییر رنگ در سالهای گذشته نیز در برخی نقاط این دریاچه مشاهده شده بود که به گفته کارشناسان حفاظت محیط زیست از این نظرات، وجود و فعالیت جلبک کشنده قرمز بدلیل شوری بیش از حد دریاچه ارومیه امکانپذیر نیست.

معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای آذربایجان غربی با تاکید بر این نکته که شرکت آب منطقه ای مسئولیت تحویل آب سالم به میزان تعیین شده برای مصارف و محیط زیست را بر عهده دارد گفت: بررسی و کشف نتیجه قبل از اعلام هرگونه نظریه در خصوص عوامل زیست محیطی بهترین روش برای پیشگیری و جلوگیری از بروز مشکلات ناشی از آنها و یافتن راه کارها حل آنها می باشد.

ترابی اظهار داشت: تحویل آب برای کشاورزی، بهداشت، شرب، صنعت و حق آبه برای تالابهای موجود در سراسر استان از جمله زیست بوم دریاچه ارومیه بطور کامل و به میزان تعیین شده از ابتدای سالجاری همچون ادوار گذشته در حال انجام است.

وی با اشاره به فعالیت های محققان مرکز تحقیقات آرتمیای کشور وابسته به مؤسسه تحقیقات شیلات ایران به منظور مشخص شدن دلایل این امر نیز گفت: این وضعیت از دو ماه پیش شروع شده است و پیش بینی می شود با کاهش دمای آب، شروع وزش بادهای منطقه ای و کاهش شدت و زمان نور خورشید و افزایش آب های ورودی به تدریج در طی سال های آینده حذف خواهد شد.

دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران واقع و طبق آخرین تقسیمات کشوری، بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی تقسیم شده ‌است.

این دریاچه بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه آب‌شور دنیاست. آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتا از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، گدار، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شود.

حوضهٔ آبریز دریاچه ارومیه، پنجاه و یک هزار و 8۷۶ کیلومتر مربع است که در حدود سه درصد مساحت کل کشور ایران را دربر می‌گیرد. این حوضه با داشتن دشت‌هایی مانند دشت تبریز، ارومیه، مراغه، مهاباد، میاندوآب، نقده، سلماس، پیرانشهر، آذرشهر و اشنویه، یکی از کانون‌های ارزشمند فعالیت کشاورزی و دامداری در ایران به‌شمار می‌رود.