نستعلیق معاصر متاثر از تجربه‌های میرخانی است

به گزارش خبرنگار مهر، اکبر ساعتچی، خوشنویس در مراسم نکوداشت حسین میرخانی که شب گذشته، هفتم شهریورماه در نگارخانه برگ برگزار شد، گفت: برخی از معلمین خوشنویسی، حتی قلم را در پستو می‌تراشیدند و برخی حروف را از قبل روی ناخنهایشان می‌نوشتند که در مقابل شاگردانشان ننویسند تا به این نحو رموز کارشان فاش نشود.

وی ادامه داد: به نظر من این کار نشانه کوچک بودن چنین معلمانی است در حالی که استاد میرخانی اینگونه نبود. او شخصیت والایی داشت و همیشه می‌گفت که حالا خط خوب هم نوشتیم، اما اگر آدم نباشیم چه فایده.

ساعتچی با اشاره به اینکه خط دارای دو وجهه صورت و معنا است، افزود: خطی که معنا نداشته باشد، صورت زیبایی هم نخواهد داشت. میرخانی با بزرگواری که داشت، باعث می‌شد افرادی مثل ما که هنرجویانش بودیم، در کنارش احساس راحتی کنیم چون مهربان و خاکی بود و هنرجو احساس خشکی و سختی نمی‌کرد. او حتی با من که یک دانشجوی 20 ساله بودم، کنار خیابان لبو خورد.

وی در مورد ابعاد دیگر شخصیت میرخانی اظهار کرد: با وجود مهربانی و راحتی گاهی ذره‌ای از موضعش پایین نمی‌آمد یعنی وقتی که فکر می‌کرد، هنر خدشه‌دار شده است، روی سخنانش با اصرار می‌ایستاد. او با اینکه مخالفتهای زیادی از سوی برخی اعضای انجمن یا شاگردانش می‌دید، موضعش را نسبت به برخی مسائل تغییر نداد.

این خوشنویس عنوان کرد: پاکی و راستی که در میرخانی بود، هیچوقت تحت تاثیر فشارهای اطرافیان قرار نگرفت چون رهرو راستین خط باید از حسد و دروغ بپریزد. میرخانی اینها را می‌دانست و به مصلحت اندیشیها تن در نمی داد. متاسفانه امروزه شاهد هستیم استادهایی هستند که از پیشرفت شاگردانشان ناراحت می‌شوند و جلوی پای آنها سنگ می‌اندازند.

ساعتچی در مورد استادان امروزی ابراز کرد: امروز قریب به اتفاق آنها که هنر درس می‌دهند، همه آنچه را که یاد گرفته‌اند، آموزش نمی‌دهند.

وی در مورد جایگاه میرخانی توضیح داد: برای او خوشنویسی مهم بود. نستعلیق معاصر از ایشان منتقل شد و اکنون نسل کنونی خوشنویسی و شاگردانش راه میرخانی را ادامه می‌دهند.

ساعتچی در مورد نحوه آموزش خوشنویسی توسط میرخانی گفت: او جز خوشنویسانی است که بسیاری از اتصالات نستعلیق را از بزرگان، زیباتر نوشت. خط او سهل الممتنع است و همین مسئله هنرجویان را به سمت میرخانی می‌کشاند. او به فراخور شاگردانش خط می‌نوشت.

در ادامه مراسم نیز هادی آقاجانی، از دیگر شاگردان میرخانی اظهار کرد: او از بنیانگذاران اصلی انجمن خوشنویسان ایران و تربیت کننده شاگردان بسیار زیادی بود. سابقه آشنایی من با استاد به سالهای 48 در مشهد برمی‌گردد که در دبیرستان درس می‌خواندم. او تابستانها به شعبه انجمن در مشهد می‌آمد و منهم با ذوق و شوق به دیدنش می‌رفتم.

وی در مورد میرخانی گفت: یادم است زمانی که استاد صبح اول وقت می‌آمد، قبل از هر کاری یک صفحه از روی سفرنامه ناصرخسرو به خط استاد کلهر کتابت می‌کرد و بعد به کارهای دیگر می‌پرداخت.

آقاجانی در مورد نحوه تدریس میرخانی عنوان کرد: زمانی که سرمشقی از شاگردانش می‌دید، به جای اینکه اشکالهای او را بگیرد، اول تعریف می‌کرد و با ملایمتی که داشت اشکالات را تذکر می‌داد تا آنجا که حتی گاهی خود شاگردان نمی‌فهمیدند که استاد درحال اشکال گرفتن است.

در پایان مراسم نمایشگاهی از آثار میرخانی به عنوان اولین کاتب قرآن کریم در نگارخانه برگ به نشانی انتهای پاسداران، میدان هروی، خیابان وفامنش، خیابان جمالی، عمارت عین الدوله  به معرض دید عموم گذاشته شد.