به گزارش خبرنگار مهر، همایش "طلوع ناتمام" به مناسبت سی و سومین سالگرد ربوده شدن امام موسی صدر در لیبی با سخنرانی حجت‌الاسلام دکتر مسعود ادیب، دکتر هادی خانیکی، دکتر سوسن شریعتی و مهدی فرخیان دوشنبه شب در حسینیه ارشاد برگزار شد.
دکتر سوسن شریعتی در این همایش با بیان خاطراتی از اولین مواجهه و آشنایی با امام موسی صدر گفت: آشنایی بنده با امام موسی صدر به دوران نوجوانی باز می‌گردد که این آشنایی مربوط به خرداد 56 است و زمانی که جسد دکتر شریعتی قرار بود به ایران منتقل شود و از این جنازه بهره‌برداری و سوء استفاده شود.
وی افزود: در آن زمان در مورد جسد شریعتی یک بلاتکلیفی وجود داشت و بحث بر سر اینکه این جسد کجا دفن شود به موضوعی برای بهره‌برداری‌های سیاسی تبدیل شده بود. موضعگیریها در مورد مرگ شریعتی نیز متفاوت بود و در آن دوران نوجوانی برای من نشانه‌ها و سیگنالهایی را به دنبال داشت.
سوسن شریعتی تصریح کرد: عده‌ای با مرگ او خوشحال شدند که برای من نوجوان شناخت و پی بردن به وجود این عده جالب بود. کسانی نیز بودند که می‌خواستند این جسد را به بهانه‌ای برای درگیری سیاسی تبدیل کنند. بحثهایی هم در مورد مرحوم بودن و یا شهید بودن او در گرفته بود که نشان از همدلی و یا عدم همدلی با شریعتی بود.
وی با اشاره به اینکه در تشییع جنازه شریعتی امام موسی صدر حضور داشت یادآور شد: در آن تشییع جنازه که امام موسی صدر نیز حضور داشت بنده نبودم و خاطرات من به مراسم چهلم شریعتی که در بیروت برگزار شد برمی‌گردد. بنده امام صدر را در بیروت برای اولین بار دیدم و دریافتم که وی در آنجا فردی بانفوذ است.
وی تصریح کرد: امام صدر برای اینکه روحیه ما را در آن زمان بالا ببرد تا از غم از دست دادن پدر بکاهد سعی وافر داشت و می‌توان شخصیت او را دلپذیر و انسانی نامید. رفته رفته متوجه شدم که امام موسی صدر فقط ذی‌نفوذ نیست بلکه از محبوبیت هم برخوردار است. این محبوبیت در رفتار مردم با او قابل مشاهده بود.
شریعتی گفت: علاوه بر نفوذ و محبوبیت، امام موسی صدر مرد بزنگاههای حساس بود. او توانایی زیست در جامعه پر بحران را داشت. در مراسم چهلم شریعتی که در بیروت به همت امام موسی صدر برگزار شد 16 جریان مختلف آزادی بخش حضور داشتند تا این حضور هم یک نوع مانیفست منطقه‌ای برای بازسازی آنها باشد و هم یک جور مانیفست علیه حکومت پادشاهی در ایران.
وی با بیان اینکه در نتیجه تلاش امام موسی صدر جنازه شریعتی در زینبیه دمشق به امانت سپرده شده گفت: برخورد امام صدر در آن زمان و مضامین سخنرانی او در مراسم شریعتی امروزه سوژه بحثهای ما در باب روشنفکری دینی و سایر مقولات است.
وی با اشاره به بخشهایی از سخنرانی امام موسی صدر در مراسم شریعتی یادآور شد: امام موسی صدر در آن سخنرانی چند گروه را در مواجهه با ظلم و ستم ترسیم می‌کند. دسته‌ای در مقابل ظلم تسلیم می‌شوند. دسته‌ای در مقابل این ظلم به جاهای دیگر مهاجرت می‌کنند که کار این دسته ارزشمندتر از دسته نخست است. دسته‌ای دیگر درصدد حل بحرانها و بن بستها هستند.
وی افزود: این دسته برای حل بحرانها به دنبال راه حلهای داخلی نیستند و راه حلهای آنها مبتنی بر تقلید و وارداتی است. دسته دیگر که امام موسی صدر آنها را جهان چهارم می‌نامد دسته‌ای هستند که برای حل بحرانها و بن بستهای جوامع خود به دنبال راه حلهای داخلی هستند. امام موسی صدر تلاش کرد شیعه در لبنان تقویت شود نه به عنوان مقابله بلکه به عنوان گروهی که بتواند در گفتگوها از موضعی همسنگ با سایر گروهها برخوردار باشد تا اساساً گفتگو میسر باشد.
شریعتی تأکید کرد: او اقتدار را برای سلطه نمی‌خواست بلکه برای طرف گفتگو قرار گرفتن شیعه در جامعه طایفه‌ای لبنان می‌خواست.
فرخیان: امام موسی صدر فردی اخلاقمدار و انسانمدار است
در این نشست مهدی فرخیان نیز به ابعاد عملی و نظری امام موسی صدر اشاره کرد و گفت: امام صدر فردی محبوب و بانفوذ نه تنها در جامعه لبنان بلکه در سایر کشورها به شمار می رفت. برخی نزاعهای سیاسی در منطقه با وساطت ایشان حل و فصل شد و نفوذ زیادی در میان رهبران سیاسی داشت. او فردی بود که علاوه بر تحصیلات حوزوی از تحصیلات دانشگاهی در حوزه اقتصاد نیز بهره‌مند بود.
وی افزود: سه دلیل برای موفقیت و محبوبیت امام موسی صدر می‌توان برشمرد. دلیل اول به بعد عملی مربوط می‌شود. در این زمینه آنچه قابل توجه است اخلاق مدار بودن وی است. اخلاق او با مخالفان قابل توجه بود و آنها را با اخلاق خود به موافقان تبدیل می‌کرد. از بعد نظری انسانمدار بودن صدر قابل توجه است. برای او انسان در شیعه بودن و سنی بودن و رنگین پوست بودن خلاصه نمی‌شد.
وی تأکید کرد: انسان مورد نظر او ذهنی نیست بلکه انسان گوشت و پوست و استخوانداری است که رنج می‌کشد و صدر تلاش داشت رنج او را کم کند. از بعد دیگر تطابق اندیشه و رفتار از ویژگیهای بارز وی بود. او همانگونه که فکر می‌کرد رفتار نیز می‌کرد و عامل به اندیشه خود بود.
نظر شما