عکاسان دفاع مقدس مرکز توجه نیستند

وی در مورد نقش عکاسان دفاع مقدس برای دیگر هنرمندان توضیح داد: الان خیلی از عکسهایی که ما گرفته‌ایم برای نقاشان، مجسمه‌سازان، داستان‌نویسان و فیلمسازان به عنوان منبع استفاده می‌شود. در حالی که هر ساله هنرمندان فیلمساز و ادبیات دفاع مقدس مطرح و یاد آنها گرامی داشته می‌شود اما در مورد عکاسان دفاع مقدس چنین کاری صورت نمی‌گیرد.

 

غضبان‌پور افزود: عکاسی جنگ تنها رشته‌ای است که تا به حال چندین جانباز و شهید داشته است ولی با تمام زحمات، این قشر آنطور که شایسته‌اش بوده، مورد توجه قرار نگرفته است. حتی شاهد بوده‌ام کسانی که شاید تنها یک فیلم کوتاه در مورد جنگ ساخته‌اند، دیده می‌شوند اما عکاسانی که سالها عمر خود را در این زمینه گذاشتند و عکسهای ماندگاری گرفتند مثل سعید صادقی، علی فریدونی و جان‌بزرگی مورد بی‌مهری قرار گرفتند.

 

این عکاس در مورد وضعیت خود ابراز داشت: در مورد من که عکاس جنگ بودم و مجموعه عکسهایم منتشر شده‌اند، نه تنها حمایتی انجام نشد بلکه وقتی به یکی از ارگانها مراجعه کردم و گفتم مشکل شیمیایی دارم، گفتند ثابت کن که در جنگ حضور داشته‌ای و به همین خاطر مشکل شیمیایی برایت بوجود آمده است.

 

وی اظهار کرد: متاسفانه همه زحمات ما فراموش شده است و عکاسان دفاع مقدس در رده دهم رشته‌های هنری قرار دارند. انجمن عکاسان جنگ و دفاع مقدس هم به عنوان نهادی که می‌تواند از ما حمایت کند، با کمبود بودجه مواجه است.

 

غضبان‌پورخواستار ایجاد یک برنامه ملی برای حمایت از هنرمندان دفاع مقدس شد: همانطور که جنگ و دفاع مقدس یک مسئله ملی بوده، حمایت از هنرمندان و عکاسانی که در آن زمان در جبهه‌های جنگ رفتند، نیاز به یک سیستم ملی و فرابروکراسی دارد تا عکاسان دفاع مقدس شناسنامه‌دار شوند و از لحاظ دریافت امکاناتی همچون بیمه در تنگنا قرار نگیرند.

 

جاسم غضبان‌پورسال 1342 در خرمشهر متولد شد و در رشته عکاسی تحصیل کرد. وی تا به حال کتابهایی در زمینه حلبچه، جنگ تحمیلی (شش جلدی)، صنعت نفت ایران، همه با هم ( گزارش تصویری از فعالیتهای جهاد سازندگی)، دایرة المعارف گیلان، آب ـ نیرو ـ طبیعت، 20 سال عکاسی فیلم در ایران، زندگی و آثار صنیع الملک، طوفان صحرا و جنگ در خلیج فارس منتشر کرده است.