اولین سرود ملی ایران از آثار لومر فرانسوی است

 منوچهر صهبایی بابیان این مطلب وبا اشاره به ادعاهایی که بر روی این اثر وجود دارد در گفتگو با مهر گفت : زمانی که در اروپا زندگی می کردم تحقیقات بسیاری بر روی آثار آهنگسازان ایرانی داشتم و در این ارتباط آثار بسیاری را با زحمت فراوان و با هزینه خودم توسط ارکسترهای بزرگ در اروپا اجرا و ضبط کردم. در میان این تحقیقات به برخی از سرودهای ملی مانند سرود  لومر(که طبق اسناد موجود برای نخستین بار در سال  1252 زمانی که ناصرالدین شاه به دیدار ملکه ویکتوریا در انگلستان رفته بود در قصر ویندسور اجرا شد)دست یافتم. این سرود تا سال 1309 سرود ملی ایران بود و درآن سال سرودی از غلامرضا مین باشیان به عنوان سرود ملی جایگزین آن شد. در اوایل دهه 1370 من این قطعات را با حفظ اصالت های موجود در اثر، با پیانو اجرا کردم.
 

این موسیقیدان در ادامه صحبت های خود به چگونگی دسترسی پیمان سلطانی به این قطعه اشاره کرد و گفت : زمانی که در اروپا زندگی می کردم بسیاری از هموطنانم از ایران تماس می گرفتند و در خصوص مسائل موسیقی صحبت می کردند و راهنمایی هایی می گرفتند که یکی از این هموطنان، ایشان بودند که تماس های بسیاری با من می گرفتند و ابراز ارادت می کردند و من هم با خوشرویی پاسخ محبت های ایشان را می دادم. زمانی که به ایران آمدم وی سراغ مرا گرفت و با یکدیگر ملاقاتی در منزل مادرم داشتیم و از نزدیک با هم آشنا شدیم. در آن زمان آثاری از من توسط یکی از انتشارات به چاپ رسیده بود که من از نحوه پرداخت حق آهنگساز و مولف گله کردم و او پیشنهاد داد که آثارم را به انتشارات او و برادرش بسپارم و من هم به شرط قرار داد پذیرفتم.
 

منوچهر صهبایی در ادامه افزود : چندماهی از این ماجرا گذشت من به اروپا رفتم و دوباره از سوی دانشگاه تهران برای داوری یک جشنواره نوازندگی در دیماه سال 1383 به ایران برگشتم و این بار در هتل لاله اقامت کردم. باردیگر با اصرارهای ایشان در لابی هتل لاله قرار ملاقات گذاشتیم و قرار شد قرارداد آثار را به هتل بیاورد و پس از امضای قرارداد سی دی مادر را از من بگیرند. ملاقات صورت گرفت و ایشان اظهار داشتند که چاپگر شان برای چاپ قرارداد خراب بوده و در ادامه از من خواهش کردند که سی دی را در اختیارشان  بگذارم و قول دادند که فردای ان روز قرارداد را بیاورند. بعد از آن هم  جواب روشنی ندادند.
 

رهبر سایق ارکستر سمفویک تهران افزود: در تابستان همان سال که به ایران بازگشتم متوجه شدم سلطانی از تم اصلی  سرود لومر که در آن سی دی موجود بود کپی کرده است. وی به جای انتشار سی دی امانتی، تم های مختلف را  با تنظیمهای نا مناسب که به اصالت آثار لطمات جبران ناپذیری وارد کرده بود با ارکستری اجرا و معرفی کرد و من تازه متوجه بهانه ی خراب بودن چاپگر ایشان شدم
 

وی در ادامه افزود : دلیل محبوبیت اجرای جدید اثر لومر به نظر من اشعار وطن پرستانه و تاثیر گذار مرحوم بیژن ترقی می باشد. این آثار سرود هستند واگر کسی بخواهد آنها را برای ارکستر تنظیم کند باید از یک ارکستر نظامی و یا ارکستر سمفونیک استفاده کند.
 

صهبایی در پایان افزود : من آثار ارزنده ای در اجرای ارکسترال موسیقی ایرانی در کارنامه کاری ام دارم و سرود لومر تنها یکی از آنهاست که با حفظ اصالت اثر اجرای دوباره کرده ام و دلیلی هم ندارد که این اثر را دستم بگیرم و حقانیت آن را ثابت کنم ؛ من هیچ ادعایی روی این قطعه ندارم و نمی گویم که متعلق به من است. در آخر باید بگویم در جایی که آقای سلطانی این حق را برای خود قائل شدند که آن سرود را به این نوع اجرا کنند،من هیچ دلیلی نمی بینم که این حق از دیگران سلب شود.افراد دیگر هم می توانند رفتار ایشان را تکرار کنند. متاسفانه آنچه مسلم است  این است که  به اصالت  این قطعه لطمات بسیاری وارد شده است.