به گزارش خبرنگار مهر در رشت، آفتاب گرم تابستان جای خود را به پائیز می دهد و فصل زراعت برنج هم در سرزمین سبز فام گیلان به روزهای پایانی خود نزدیک می شود تا شالیکاران سختکوش حاصل ماهها تلاش و دسترنج خود را به بازارهای مصرف عرضه کنند.
موسم دروی برنج در حالی پشت سر گذاشته می شود که بازارهای داخلی از برنج های وارداتی اشباع شده و محصولات خارجی با نامهای ایرانی و فارسی جایی مناسب برای فروش محصولات محلی باقی نگذاشته اند، برنجهایی که بخاطر قیمت به مراتب نازلتر از ارقام بومی و پخت قابل قبول بر سر سفر هر ایرانی خودنمایی می کند.
واردات بی رویه و خارج از ضابطه، معادلات بازار برنج را برهم می زند
اگرچه واردات برنج از طریق نهادهای رسمی براساس نیاز بازار و بخش های غیر دولتی انجام می گیرد اما آنچه امروز بازارهای برنج محلی را با رکود روبرو کرده است، واردات بی رویه است که در خارج از ضابطه ها وارد کشور می شود و معادلات بازار را برهم می زند.
برخی از صاحبنظران امور کشاورزی، عرضه نامناسب را از دلائل رکود بازار برنج داخلی می دانند و معتقدند دولت می تواند با مشارکت بخش خصوصی ضمن برنامه ریزی و راه اندازی کارخانه های بسته بندی برنج محلی را پس از پاک کردن و دانه بندی در بسته های مشتری پسند عرضه کند تا نیازهای نهادهای دولتی را از برنجهای محلی که متناسب با ذائقه مصرف کننده ایرانی تولید می شود تامین کند، تعرفه های واردات برنج را افزایش دهد و ورورد برنج را در حد نیاز داخلی مسدود و دست واسطه ها را کوتاه و برنج محلی را در سهمیه سبد خوار و بار کارمندان و کارگران قرار دهد.
یک کارشناس مسائل اقتصادی در این خصوص گفت: سیستم مناسبی که بین تولید، توزیع، عرضه و مصرف برنج وجود داشته باشد و بتواند تا نهایت آن را هدایت کند، تاکنون شکل نگرفته است.
علی اصغری افزود: متاسفانه تولیدکننده ای در حوزه کشاورزی که یک تشکل منسجم داشته باشد یا محصولش برند خاصی باشد و موضع قابل قبولی در مقابل تغییرات مختلف در عرصه کشاورزی به ویژه تولید برنج بتواند اتخاذ کند، وجود ندارد.
وی درادامه با اعلام اینکه کنترل بازار برنج توسط یک اهرم خارج از این بازار را نمی توان پذیرفت بر لزوم تشکیل یک تشکل قدرتمند با هدف مدیریت درست بازار برنج تاکید کرد.
وی ادامه داد: بنابراین باید یک سیستمی را در مورد همه محصولات کشاورزی ایجاد کرد تا نوسان قیمت بازار را به خوبی مدیریت کند و از انواع آسیبها مصون داشته شود.
هنوز برنجهای سال قبل در انبارها خاک می خورد
استان گیلان به عنوان یکی از مهمترین استانهای تولید کننده برنج کشور است به طوری که بیش از 30 درصد برنج کشور در این استان تولید می شود.
متاسفانه مولفه های زیادی بازار برنجهای داخلی را در اقصی نقاط کشور از جمله استانهای شمالی و برنج خیز با مشکلاتی روبرو کرده است و این در حالیست که هنوز بخشی از برنجهای تولیدی سال قبل بدون مشتری در انبارها و کارخانه های شالیکوبی باقی مانده است.
یک کشاورز گیلانی در این رابطه پائین بودن قیمت برنج و ضرر کشاورزان را از پیامدهای واردات بی رویه و عدم برنامه ریزی مناسب این محصول راهبردی دانست و گفت: هنوز برخی از شالیکاران حتی نتوانسته اند برنج های تولیدی سال گذشته خود را به پول تبدیل کنند.
علی محمدی افزود: شالیکاران در فصل گشایش مدارس و دانشگاهها به شدت نیازمند نقدینگی هستند و ناچارند محصول خود را به قیمت پائین تر بفروشند.
وی ادامه داد: همه ساله مسئولان در سطوح کشوری و استانی مشکلات کشاورزان را می شنوند، برای رفع آن وعده می دهند و به سرعت فراموش می کنند.
یک کشاورز فومنی به مقوله واسطه ها و دلالان اشاره کرد و گفت: اگر دست واسطه ها کوتاه شود، نرخ برنج متعادل می شود.
احمد رحمانی افزود: به نظر می رسد اگر دولت برای خرید برنج کشاورزان اعتبار مناسب اختصاص دهد و شالیکاران محصول خود را به دولت بفروشند برای کشاورزان سود بیشتری دارد.
وی عنوان کرد: هر کیلو برنج برای کشاورز 25 هزار ریال هزینه دارد، اما شالیکاران برنج تولیدی خود را کمتر از 25 هزار ریال به بازار عرضه می کنند و با این روند چگونه می توان جوابگوی زندگی بود.
این کشاورز فومنی در ادامه تاکید کرد: دولت اگر می خواهد به داد کشاورزان برسد باید خود، محصول برنج را خریداری کند.
گیلان؛ بازار هزار قیمت برنج
یک کشاورزی رشتی هم از نوسان قیمت برنج در بازار گلایه کرد و گفت: بازار برنج بازار هزار قیمت است که باید در این زمینه چاره اندیشی اساسی از سوی مسئولان انجام شود.
حسن باقری افزود: تا زمانی که برنج در دست برنجکار است، قیمت برنج کاهش می یابد، ولی وقتی برنج از دست کشاورز خارج و در دست دلال ها و واسطه ها قرار می گیرد، بهای آن به شدت افزایش می یابد.
وی ادامه داد: برخی از صاحبان سرمایه و واسطه ها با دامن زدن به انتظارات روانی جامعه وانمود می کنند که با کاهش عرضه برنج مواجه خواهیم شد و بدین ترتیب سرمایه ها را به سوی خرید و نگهداری برنج و افزایش تقاضا سوق می دهند.
صاحب یک واحد شالیکوبی هم در زمینه وضعیت این کالای راهبردی اظهارداشت: برنج محلی در وضعیتی نیمه راکد قرار گرفته و انباشته شدن شالیکوبی ها از شلتوک و برنج سفید را در پی دارد.
علیرضا مرادی با اعلام اینکه فروش محصول از دغدغه های کشاورز است، افزود: برخی از کشاورزان حاضر به فروش محصول خود هستند اما تقاضا برای خرید کم است.
بازار برنج محلی در شالیکوبیها همچنان راکد است
وی ادامه داد: در حال حاضرافزایش تحویل شالی به واحدهای شالیکوبی رو به افزایش است اما پس از تبدیل به برنج سفید درانبارها انباشته می شود.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ و اهمیت ﮐﺸﺎورزی در ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی، افزایش ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی و درآﻣﺪ زارعان در اﯾـﺮان، ﻫﻤـﻮاره ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺰاران ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎ و ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی، ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾنکه ﻣﺴﺘﻠﺰم آﮔﺎﻫﯽ ﻻزم از ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ در واﺣﺪﻫﺎی زراﻋﯽ و ﻧﺤﻮه ﺑﺎزاررﺳﺎﻧﯽ است، ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی ﻧﯿﺰ ﺑـﺴﺘﮕﯽ به میزان آﮔـﺎﻫﯽ برنامه ریزان از فرآیند ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی زارعان و عکس العمل آﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی دارد.
ﯾﮑـﯽ از مسائل مهم در اﻧﺠـﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی در اﻣﻮر ﮐﺸﺎورزی ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ رﯾﺴﮏ و ﺧﻄﺮ اﺳﺖ، ﻣﻨـﺸﺄ خطر در ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﻓﺮوش و ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﺤﺼﻮل، ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺗﯽ در قیمت ﻣﺤﺼﻮل و ﺑﺎزده ﺧﺎﻟﺺ ﻣﺰرﻋﻪ است.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت ﺷﺪﯾﺪ ﻗﯿﻤﺖ ﻓـﺮوش ﺑـﺮﻧﺞ در اﺳﺘﺎن گیلان ﺑﻪ وﯾﮋه در فصل برداشت، ﻋﻤﻼ اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺮﻧﺞ کاران را ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ روبرو کرده است، زارعان، استراتژی های ﻣﺘﻔـﺎوﺗﯽ برای فروش ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد ﭘﯿﺶ رو دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﯾﺴﮏ ﻗﯿﻤﺖ و ﻣﯿﺰان ﺑﺎزدﻫﯽ خالص متفاوت هستند.
ﻧﻮع اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮل برنج ﺑﺮ اﺳﺎس اﺣﺘﻤﺎﻻت انتخاب می کنند
زارعان ﻧﻮع اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را ﺑﺮ اﺳﺎس اﺣﺘﻤﺎﻻت ذﻫﻨﯽ از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ، قیاس ﻣﻨﻄﻘﯽ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از اﯾﻦ دو اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
افزایش عرضه محصول ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮداﺷﺖ، ﺳﺒﺐ افت قیمت بازار و کاهش درآﻣﺪ ﮐﺸﺎورزان ﻣﯽ شود ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﺒﺐ اﯾﺠﺎد ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻣﺎﻟﯽ در ﺑﺨﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮﻧﺞ و ﺑﯽاﻧﮕﯿﺰﮔﯽ برای اداﻣﻪ روﻧﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽ شود، برای کاهش محدودیت درآﻣـﺪی و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از عدم رﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪی زارعان ﺑﺮﻧﺠﮑﺎر ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای فروش ﻣﺤﺼﻮل ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد شود تا بازده خالص ﻣﺰرﻋـﻪ را حداکثر کرده و رﯾﺴﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ را کاهش دهد.
ﺑﺮﻧﺞ ﯾﮑﯽ از غلاتی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﺬای دو ﺳﻮم ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺟﻬﺎن را ﺗﺸﮑﯿﻞ می دهد و ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻧﯿﺎز به ﺷﺮاﯾﻂ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺧﺎص ﺑﺮای کشت اﯾـﻦ ﻣﺤﺼﻮل، برنج تنها در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻌﯿﻨﯽ از دﻧﯿﺎ ﮐﺸﺖ ﻣﯽ شود. وﺟﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ آب فراوان، ﻣﺴﻄﺢ ﺑﻮدن ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﯾﮏ دﺳﺖ ﻣﺎﻧـﺪن آب روی زﻣﯿﻦ و زهکش شدن آب از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻻزم ﺑﺮای کشت برنج هستند.
در ﺑﺨﺶ ﻋﻈﯿﻤﯽ از ﻗﺎره آﺳﯿﺎ، ﺑﺮﻧﺞ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﯿﺶ از 80 درﺻﺪ ﮐﺎﻟﺮی و 75 درﺻﺪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻣﺮدم است، ﭘـﺲ از گندم، ﺑﺮﻧﺞ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﺸﺎورزی اﺳﺖ و ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎرز و ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی در ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن و ﻧﯿﺰ ایران دارد.
ﺑـﺮ اﺳـﺎس آﺧﺮﯾﻦ آﻣﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮه از ﺳﻮی ﺳﺎزﻣﺎن ﺧﻮار و ﺑﺎر و ﮐﺸﺎورزی ﺟﻬﺎن (FAO ) در ﺳﺎل 2003، ﺳﻄﺢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﺟﻬﺎن 151 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﮑﺘﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی هند و ﭼﯿﻦ ﺑﺎ 74 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﮑﺘﺎر نزدیک ﺑﻪ 50 درﺻﺪ ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘـﺼﺎص داده اﻧـﺪ.
ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ در اﯾﺮان در دو اﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر، گیلان و ﻣﺎزﻧﺪران اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و از مراکز عمده کشت و ﺗﻮﻟﯿـﺪ ﺑـﺮﻧﺞ ﺑـﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﻨﺪ.
اﺳـﺘﺎن ﮔـﯿﻼن ﺑﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﺑﯿﺶ از 30 درﺻﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و 32.8 درﺻﺪ ﺳﻄﺢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ ﺷﻠﺘﻮک درکشور، ﺑﻌﺪ از اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﻣﻘـﺎم دوم را از ﻟﺤـﺎظ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺳﻄﺢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ در کشوردارد.
در اﯾﻦ اﺳﺘﺎن هرساله بیش از 181 هزار بهره بردار در ﺳـﻄﺤﯽ ﺑـﯿﺶ از 238 ﻫﺰار هکتار از اراﺿﯽ ﺣﺎﺻﻠﺨﯿﺰ و ﻣﺴﺘﻌﺪ، ﺑﺮﻧﺠﮑﺎری ﻣﯽ کنند و ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﺸﺎورزی اﯾﻦ اﺳﺘﺎن شالیکاری است و اﻗﺘـﺼﺎد اﯾﻦ اﺳﺘﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﮐﺸﺎورزی ﺑﺎ ﻣﺤﻮرﯾﺖ ﺑﺮﻧﺞ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ.
هرساله نوسانات ﺷﺪﯾﺪ ﻗﯿﻤﺖ ﺑﺮﻧﺞ لطمات جبران ناپذیری ﺑﻪ ﮐﺸﺎورزان ﺑﺮﻧﺠﮑﺎر وارد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
هرساله نوسانات ﺷﺪﯾﺪ ﻗﯿﻤﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ وﯾﮋه کاهش آن در فصل برداشت، لطمات جبران ناپذیری ﺑﻪ ﮐﺸﺎورزان ﺑﺮﻧﺠﮑﺎر وارد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫـﺎی ﻣﺨﺘﻠـﻒ بازاریابی ﺑﺮﻧﺞ از ﻧﻈﺮ زﻣﺎن و ﻧﺤﻮه فروش ﺑﺮﻧﺞ ﺗﻮﺳﻂ زارع باید دید ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی را اﻧﺘﺨﺎب کرد، ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ وی ﺑﻪ حداکثر منفعت ﺧﺎﻟﺺ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان راهبردهای ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﺮﻧﺞ را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﯾﺴﮏ و ﺑﺎزده ﺧﺎﻟﺺ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی و اولویت بندی ﮐﺮد؟
از ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت زراعت برنج در اﺳﺘﺎن گیلان، ﺗﻨﻮع ارﻗﺎم کشت شده از سوی ﺷﺎﻟﯿﮑﺎران اﺳﺖ، در اﯾـﻦ اﺳـﺘﺎن ﺗﻨـﻮع ارﻗـﺎم ﻣﺤﻠـﯽ واﺻﻼح ﺷﺪه ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد است.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ، وارﯾﺘﻪ ﻫﺎ ﯾﺎ ارﻗﺎم ﺑﺮﻧﺞ ﮐﻪ در این استان کشت می شوند ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ارﻗﺎم ﻣﺤﻠﯽ ﯾﺎ ﮐـﻢ ﻣﺤﺼﻮل و ارﻗﺎم اﺻﻼح ﺷﺪه ﯾﺎ ﭘﺮﻣﺤﺼﻮل ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ارﻗﺎم ﻣﺤﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﯿﻨﺎم و اﻧﻮاع ﺻﺪری ﻧﻈﯿﺮ ﺣﺴﻨﯽ، ﺣﺴﻦ ﺳﺮا، ﻣﻮﺳﯽ ﻃﺎرم و دﻣﺴﯿﺎه ﮐﻪ دارای کیفیت بالایی ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻣﺎ ﺑﺎزدﻫﯽ در ﻫﮑﺘﺎر اﯾﻦ ارﻗﺎم ﭘﺎﺋﯿﻦ است و ارﻗﺎم اﺻـﻼح ﺷـﺪه و ﭘـﺮ محصول ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺰر، ﺳﭙﯿﺪ رود، 10 ﺳﯽ ﺳﯽ و ﻧﺪا که کیفیت این ارقام ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ مصرف کنندگان در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ارﻗﺎم ﺑـﻮﻣﯽ اﻣﺎ ﺑﺎزدﻫﯽ در ﻫﮑﺘﺎر آﻧﻬﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻست و در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﯿﺮ ﻧﯿﺰ در اﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻨﺎوب ﺳﻄﺢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﻐﯿﯿـﺮ ﻣـﯽ ﮐﻨـﺪ.
ارﻗﺎم ﻣﺤﻠﯽ و اﺻﻼح ﺷﺪه ﺑﻪ ﻧﺴﺒتهای ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎنﻫﺎی استان گیلان کشت می شوند، ﺑﻪ عنوان ﻧﻤﻮﻧﻪ، در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن رﺷﺖ ارﻗﺎم ﺻﺪری، ﺑﯿﻨﺎم و ﺧﺰر ﺑﻪ ﻃﻮر غالب کشت ﻣﯽ شود، در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن لاهیجان ارﻗﺎم ﺻﺪری ﺣﺴﻨﯽ و 10 ﺳﯽ ﺳﯽ ﯾـﺎ سپیدرود و در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن آﺳﺘﺎﻧﻪ اﺷﺮﻓﯿﻪ رقم دﻣﺴﯿﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ارﻗﺎم ﺑﯿﺸﺘﺮ کشت می شوند.
ﺑﻄـﻮر ﮐﻠـﯽ ارﻗـﺎم ﺑﺮﻧﺠـﯽ ﮐـﻪ بطور ﻋﻤـﺪه در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن های اﯾﻦ اﺳﺘﺎن کشت می شوند ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از اﻧﻮاع ﺻﺪری ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺣﺴﻦ ﺳﺮا و دﻣﺴﯿﺎه، ﺑﯿﻨﺎم، ﺧﺰر و 10 ﺳﯽ ﺳﯽ اﺳـﺖ.
استان گیلان ﻣﺎههای ﺷﻬﺮﯾﻮر، ﻣﻬﺮ و آﺑﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ درﺻﺪ اﺣﺘﻤﺎل عرضه محصول برنج به بازار را دارد و ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل هزینه خانوار ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻬﺎی ﺷﻬﺮﯾﻮر، ﻣﻬﺮ، آﺑﺎن، آذر، فروردین و اردﯾﺒﻬﺸﺖ است.
دلایل زارعان برای فروش ﻣﺤﺼﻮل در ﻣﺎههای ﺷﻬﺮﯾﻮر، ﻣﻬﺮ و آﺑﺎن شامل ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎه بدون کسب درآﻣـﺪ، ﻣﻮاﺟﻬـﻪ با ﺷﺮوع ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻓﺮزﻧﺪان، ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﺮ رﺳﯿﺪ وام ﺳﻠﻒ ﯾﺎ ﻗﺮض گرفته شده و ﺑﺪﻫﮑﺎری ﻫـﺎ، تامین هزینه های عروسی و ﺟﻬﯿﺰﯾﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﯾﺎ مشارکت در عروسی واﺑﺴﺘﮕﺎن، هزینه سفر زیارتی و ﺗﺮس از کاهش قیمت برنج در ﻣﺎههای آﺗﯽ است.
لزوم خودکفایی برنج
بدون تردید با تدوام سیاستهای حمایتی از کشاورزان کنترل واردات و اجرای طرحهای تحقیقاتی برای دستیابی به ارقام پر محصول و هیبرید با ویژگی افزایش محصول در واحد سطح می تواند شوق تولید در کشاورزان را افزایش داد و امکان رسیدن به خودکفایی را فراهم کرد.
به هرحال ساماندهی به وضعیت برنج محلی در گیلان از چنان اهمیتی برخوردار است که در خطبه های نماز جمعه بارها مطرح و به اصلی ترین دغدغه نمایندگان مردم در مجلس و مسئولان تبدیل شده تا جائیکه تبلیغ برنج های وارداتی با هر نام و نشانی از شبکه های استانی صدا و سیما ایران ممنوع شده است! گرچه این روند کمابیش ادامه دارد.
نظر شما