نادیده می گیریم سعی و تلاش و زحمت دیگران را !

به گزارش خبرگزاری مهر، در این یادداشت با عنوان "به بهانه سینمای کودکی که هست و نیست!" آمده است:هیچ وقت فکر نمی‌کردم ، آرمیتای کوچک و شیطان خوابهای دنباله دار وقتی صدایش می زنند که به روی سن برود و جایزه  بهترین بازیگریش را بگیرد ، به یاد کسانی بیافتد که حقشان پایمال شده ، کسانی که در شادی‌اش سهیم‌اند.

در ادامه می خوانیم :"هیچ وقت فکر نمی‌کردم زیبا هاشمی را که من با آن همه وسواس و نگرانی انتخابش کردم تا نقشی خارج از آن چه هست را ایفا کند ، تا درد و تنهایی بچه های معلول را بیان کند ، آن همه از عهده  نقشش خوب برآید و وقتی آرمیتای کوچولو صدایش می زند ، همان الناز معلول و عقب مانده به روی سن برود."

درخشنده در ادامه یادآور می شود:"و همه از تنهایی و درد الناز در مراسم بگریند ! ... پشت پرده‌ای که اشکها روی چشمانم گذاشته بودند ، دیدم ! ... دیدم گریه  حضار را که چگونه تحت تاثیر الناز معلول و عقب مانده ، بودند. وقتی النازی را که با همه  وجودم پرورش داده بودم باز به همان زیبا هاشمی زیرک برگشت و به همه گفت که چگونه به دلیل آنکه فکر می کردند او واقعا معلول است نادیده‌اش گرفتند ، باز هم پشت هاله خیس چشمانم ، بهت و تعجب حضار را دیدم."

این کارگردان سینمای کودک در ادامه این یادداشت آورده است:"یادم آمد که باید کودکان را جدی بگیریم ... این آرمیتای کوچک یادش بود ، اما بزرگتران نه ! یادش بود النازی که در خوابهای دنباله دار می‌بینیم ، دارد تمام سعی‌اش را می‌کند که ما را به یاد بچه‌های معلول و عقب مانده  تنها و نیازمند محبت و رسیدگی بیاندازد و این الناز ، همان زیبا هاشمی کوچک و شیطان و زیرک و کاملا سالم ، دوست و همکارش است."

در پایان می خوانیم:"یادش مانده بود که او باید تحسین شود و باز هم ما یادمان رفته بود که همیشه نادیده می گیریم ... نادیده می‌گیریم حق دیگران را ! ... نادیده می گیریم سعی و تلاش و زحمت دیگران را ! وقتی باز فقط زیبا یادش مانده بود ، گریستم ، گریستم از اینکه سینمای کودک در اینجاست و نیست ! من هستم و نیستم ! .... خوابهای دنباله دار هست و نیست ! سنجاق پروانه  سینه جهانگیر الماسی بر روی شانه ی زیبا هاشمی ، الناز خوابهای دنباله دار من ، تنها یادگار زحماتم ، زحماتمان، از این سینمای هست و نیست ، است !..."