برنامه نود، پس از دربی 69 پرسپولیس – استقلال، جذابیتهای خاص خود را داشت. اهمیت همواره بازیهای این دو تیم، باخت پرسپولیس در دقایق آخر، تک گل تیم بازنده که آفساید اعلام شد و دلایل بسیار دیگر، موجبات شکلگیری بحثها و مجادلاتی را فراهم کرد که نتیجه آنها ظهور و بروز مغالطاتی بود که افراد در شرایط عادی میکوشند مرتکب آنها نشوند، هر چند در شرایط نامعمول و غیرمتعارف است که میتوان تصویری تا حد ممکن نزدیک به چهره واقعی افراد را به نظاره نشست و میزان مغالطی بودن ذهن افراد مشاهده کرد.
یکی از بحثهای داغ نود در شامگاه دوشنبه، 26 مهر 1389 بیشک مجادلاتی بود که پیرامون گل پرسپولیس شکل گرفت، گلی که به تشخیص کمک داور و اعلام داور آفساید اعلام و پذیرفته نشد.
علی فتحاللهزاده، سرپرست باشگاه استقلال در گفتگویی تلفنی و در لا به لای سخنان و تأکیدهای مؤکد مبنی بر درست بودن نظر کمک داور در اعلام آفساید که به نظر میرسید بیشتر ناشی از آرزوییاندیشی ایشان بود، نظرسنجی نود را نیز زیر سؤال برد که چرا گزینههای اعلام شده علاوه بر برد استقلال یا باخت آن در صورت پذیرفته شدن گل پرسپولیس، گزینه مساوی نیز دارد، به نحوی که گویا به نظر ایشان اگر نظرسنجی نود دو گزینه برد یا باخت میداشت، آنگاه استقلال در موضعی برتر قرار میگرفت.
اما جدا از این موضوع که خود جای مناقشه بسیار دارد، نحوه بیان این انتقاد در گفتگو با عادل فردوسیپور، نکتهای آموزنده در خود دارد که نمیتوان به سادگی از آن گذشت و آن نکته، استفاده از مغالطهای با عنوان "تلهگذاری" بود که در کنار روی دیگر این مغالطه، یعنی مغالطه "زهرآلود کردن چاه"، از موارد پر کاربرد و رایج در میان مغالطات محسوب میشوند.
زهر آلود کردن چاه، مغالطهای است که به منظور منکوب کردن مخاطب، مستمسک گوینده قرار میگیرد، بدون آنکه استدلالی برای مدعای طرح شده ارائه شود.
در این مغالطه، فرد ادعایی را طرح میکند اما پیش از آن و بدون آنکه دلایل و استدلالهای خود را در حمایت از آن مدعا ارائه کند، و برای جلوگیری از اعتراض و مخالفت دیگران، صفت مذمومی را به مخالفان آن ادعا نسبت میدهد تا مبادا کسی جرأت مخالفت به مخیلهاش راه یابد، که اگر کسی هم از در مخالفت درآید، پیشاپیش باید برچسب آن صفت مذموم را بر پیشانی خود پذیرا شود چرا که یکی از مصادیق آن صفت مذموم خواهد بود.
در مغالطه تلهگذاری اما بر خلاف زهرآلود کردن چاه، صفت مثبت و ممدوحی به موافقان نسبت داده میشود تا به این ترتیب، مخاطب برای آنکه خود را مشمول آن صفت معرفی کند، آن مدعا را بپذیرد. این مغالطه معمولاً همچون ترفندی برای قبولاندن یک طرح یا پیشنهاد و نیز برای پرهیز دادن مخاطبان در پذیرش یک عقیده یا گرایش نیز به کار میرود.
البته نسبت دادن یک صفت مثبت به افراد به خودی خود اشکالی ندارد. آنچه به این کار جنبه مغالطی میدهد و باید مراقب آن بود، نتیجهای است که گوینده در پی آن است. بنابراین اگر نسبت دادن یک صفت خوب به مخاطب جایگزین استدلال در تأیید یا رد یک مدعا گردد، آنگاه گوینده مرتکب مغالطه "تلهگذاری" شده است.
همان گونه که سرپرست باشگاه استقلال در تماس تلفنی خود با برنامه نود، فردوسیپور را مخاطب قرار میدهد و چنین میگوید که "اگر شما صادق هستید گزینههای نظرسنجی را عوض کنید..." (نقل به مضمون).
این مقدمهای که فتحاللهزاده در آغاز سخن خود بیان کرده است، یعنی استفاده از صفت ممدوح و مثبت صداقت، در واقع به این معناست که "آقای فردوسیپور، شما که صادق هستید، نباید چنین میکردید". به بیان دیگر گویا فتحاللهزاده میخواهد بگوید "آدمهای غیر صادق، آنچه را من میگویم نمیپذیرند و انجام نمیدهند" و بنابراین "اگر آنچه من میگویم اتفاق نیفتد، آنگاه فردوسیپور آدم صادقی نخواهد بود".
با این اوصاف میتوان گفت آقای فتحاللهزاده به نحو ظریفی هم مغالطه مسموم کردن چاه و هم مغالطه تلهگذاری را همزمان به کار بردهاند تا آنچه را که برآمده از آرزوییاندیشی ایشان است، یعنی برتری قطعی استقلال در هر شرایطی، حتا اگر گل پرسپولیس پذیرفته میشد، بدون ارائه دلایل و شواهد محکمه پسند یا استدلالهایی معتبر بر کرسی بنشانند.
نظر شما