افت کیفیت تدریس اساتید و سطح علمی دانشجویان در آمریکا

به گزارش خبرگزاری مهر، موضوع استاندارهای تدریس دانشجویان دوره تحصیلی کارشناسی و فقر علمی دانشجویان به بحث برانگیزترین موضوعات محافل روسای دانشگاهی تبدیل شد.

بسیاری از اساتید معتقدند قطع بودجه آموزشی دانشگاههای دولتی، افزایش تعداد افراد قراردادی هیئت علمی دانشگاهها از یک سوم در سال 1975 به دو سوم در سالهای اخیر، نبود دوره های آموزشی کامل و جدی تدریس برای دانشجویان دوره دکترا از عوامل اصلی پایین آمدن استاندارد تدریس محسوب می‌شود.

در حال حاضر نگرانیهایی در رابطه با نمرات بالای دانشجویان به وجود آمده و این سئوال مطرح شده که آیا امروزه دانشجویان از سطح هوشی بالاتری برخوردارند یا وضعیت تدریس اساتید دچار اختلالات جدی شده است. علاوه بر این با توجه به افزایش قابل توجه شهریه ها، دانشجویان به اندازه پولی که در دانشگاه تزریق می‌کنند دارای معلومات علمی نبوده و اکثرا پس از فارغ التحصیلی بیکار بوده و کمتر موفق به کسب مشاغل حرفه ای می‎‌شوند.

در بررسی‌های انجام شده توسط انجمن کالج و دانشگاههای آمریکا، با توجه به وجود مشکل رکود اقتصادی در این کشور، از هر 4 نفر تنها یک نفر عقیده دارد که اساتید دانشگاهی به اندازه کافی برای ارتقای علمی دانشجویان و آماده سازی آنها برای مواجه با سختی کار تلاش می‌کنند.

در همین راستا موسسه سرمایه گذاری تحقیقات سیاست عمومی آمریکا در گزارشی اعلام کرد: مقدار زمانی که دانشجویان صرف مطالعه می‌کنند، از 24 ساعت در هفته در سال 1961، به 14 ساعت در هفته نزول پیدا کرده و این درحالیست که طبق مدارک مستند اساتید دانشگاهی نمرات بالاتری هم به این دانشجویان اختصاص می‌دهند.

طبق مطالعه جدید دیگری که توسط انجمن کنترل هیئت دانشگاهها انجام شد، بیشتر اساتید به جای تاکید بر روی مباحث علمی و کیفیت آموزشی بیشتر نگران مسائل مالی و کسب درآمد خود هستند.

به گفته اساتید برتر رشته مدیریت و حسابداری در دانشگاه روتگرز، در حالیکه که دانشگاههای آمریکایی اعتبار زیادی در زمینه مسائل تحقیقاتی کسب کردند اما تدریس اساتید از وضعیت خوبی برخوردار نبوده و سختگیری کمتر آنها باعث کاهش یادگیری در دانشجویان شده است. برخی از اساتید برای پایین آمدن سطح شکایت دانشجویان از نحوه تدریس در کلاس، از دانشجویان سئوالات کمتری کرده و آنها را کمتر دچار چالشهای ذهنی می‌کنند.

بر اساس گزارش سایت تایمز، هر چه تمرکز بر روی تحقیقات در موسسه ای بیشتر باشد، تعداد دانشجویانی که با اساتید خود ملاقات های علمی داشته کمتر شده و در عوض برای جبران نبود ارتباط علمی قوی میان استاد و دانشجو، میانگین نمرات دانشجو افزایش می‌یابد.

طبق تحقیقات استاد بازنشسته دانشگاه دوک، میانگین نمرات دانشجویان از سال 1991 تا 2007 از 2.9 به 3.1 از 4 نمره افزایش پیدا کرده است.