به گزارش خبرنگار مهر، چندی است که کارگروه آموزش جامع تئاتر شهرستانهای ادارهکل هنرهای نمایشی با حضور اساتید شناخته شده تئاتر ایران اقدام به برگزاری کارگاههای آموزشی تئاتر در استانهای مختلف کشور کرده است. یکی از مشکلاتی که در خصوص این طرح آموزشی که تأثیرات مناسبی را به همراه داشته است، عملی نشدن قرارداد دستمزدهای اساتید برگزار کننده این کارگاهها است.
آرش دادگر که کارگاهی 45 روزه را در استان کرمان برگزار کرده با اشاره به پرداخت بخشی از دستمزد تعیین شده برای برگزاری این کارگاه گفت: هیئت علمی تعیین شده برای این کارگروه از جمله معتبرترینهای تئاتر و پژوهش ایران هستند ولی در حال حاضر گفته میشود که چرا باید به این اساتید فلان نرخ پرداخته شود.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: من که برای تدریس درخواست و التماس نکردم. آقای محمودرضا رحیمی هم که خودسرانه این طرح را ارائه و پیاده نکرده است. طرحی تصویب شده و به انجام رسیده است ولی هنوز تعهدات به درستی نسبت به این طرح اجرا نشدهاند. البته ما عادت داریم که دستمزدمان را دیر دریافت کنیم. مدیریت جدید تئاتر هم که با هزاران بدهی از قبل مواجه است. گویی طرح آموزش جامع تئاتر شهرستانها طفل ناخواستهای است که حال نمیدانند با آن چه کار کنند.
دادگر با اشاره به زمان و انرژی صرف شده برای برگزاری کارگاههای آموزشی توسط اساتید تئاتری گفت: برخی میگویند که چرا فلانی باید اینقدر دستمزد بگیرد. هنوز مشکل ما این است که چرا ما کمتر و دیگری بیشتر دستمزد میگیرد. گویا بودجه تئاتر ارث پدری است در حالیکه طبق قانون باید بودجه تئاتر صرف برنامههایی شود که برایشان ردیف تعیین شده است و میزان دستمزدها هم مشخص هستند.
کارگردان نمایشهایی چون "صبحانه برای ایکاروس" و "لیرشاه" یادآور شد: جالب این است که من باید کار خود را اثبات کنم. کسی که در اداره ارشاد استان نشسته و فرق بین رانندگی و هنر تئاتر را نمیداند باید تأیید کند که من در کارگاه آموزشی خود کار کردهام یا نه. کسانی تصمیم گیرنده هستند که چیزی از تئاتر نمیدانند. من باید بعد از سالها کار اثبات کنم که کارم را بلد هستم یا نه. بنده عرق ریختهام و کار کردهام و حال کسی که پشت میز نشسته و نمیداند که تئاتر چیست برای من و ما تصمیم میگیرد.
وی تأکید کرد: مشکل تئاتر خود ما تئاتریها هستیم. طرحی خوب توسط محمودرضا رحیمی ارائه و اجرا شد که میتوانست دوام داشته باشد ولی متأسفانه در حال حاضر همه اساتید شرکت کننده در این طرح اذیت میشوند در حالیکه تکلیف باید مشخص شود. ادارات ارشاد استانها شعار آموزش ندهند زیرا پیگیر آموزش نیستند و تنها بیلان کاری میخواهند. بهتر است ادارات ارشاد استانها لطف کنند و شعار آموزش در شهرستانها را ندهند.
نظر شما