شمس یادگاری بود که ما را به یاد جلال می‌انداخت

محمدعلی گودینی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره جایگاه ادبی این نویسنده و مصحح گفت: گرچه شمس آل احمد نیز در ادبیات ایران جایگاه خود را دارد ولی همواره تحت تاثیر نام جلال و در سایه او بوده است.

وی ادامه داد: از آنجا که بیشتر نگاه‌ها به آثار شمس اینگونه بود که انتظار داشتند آثاری در حد برادرش خلق کند به همین دلیل آثار وی به طور مستقل و آنگونه که باید و شاید نمود پیدا نکرد و شاید اگر او برادر جلال آل احمد نبود آثارش به تنهایی جایگاه بهتری می‌یافت.

نویسنده "لبخند تلخ" با تاکید بر اینکه شمس آل‌احمد همواره تحت تاثیر نگاه جامعه ادبی به جلال مورد قضاوت قرار گرفت، بیان کرد: شمس یکی از شخصیت‌های ادبی کشورمان بود و نمی‌شود حضور او را منکر شد. او گرچه به تالیفات قدیمیش بسنده کرد ولی در حوزه نشر هم دستی بر آتش داشت.

گودینی افزود: من سال‌ها پیش برای روزنامه "جوان" زمانی که از لحاظ جسمی نیز وضعیت بهتری داشت با وی گفتگویی داشتم که در آنجا تاکید کرد اگر عقل و دانش امروزم را داشتم هرگز آن کتاب‌های قبلی را منتشر نمی کردم بلکه آثار پخته‌تری می‌نوشتم. او از آثار گذشته‌اش چندان راضی نبود و قبول داشت نسبت به نام خانوادگیش این آثار جایگاه پایین‌تری دارند.

وی اشاره کرد: البته آثار وی از خیلی‌ها که نام‌آورتر بودند برجسته‌تر است ولی به دلیل اینکه آثارش در قیاس با جلال مقایسه می‌شود مورد سخت‌گیری بیشتری قرار می‌گیرد.

نویسنده "تالار پذیرایی پایتخت" با بیان اینکه شمس یادگاری بود که ما را به یاد جلال می‌اندازد توضیح داد: او خودش را از لحاظ قیافه به جلال نزدیک می‌دانست و می‌گفت اگر جلال هم سن و سال امروز من بود قیافه‌اش شبیه من بود. او خودش هم تحت تاثیر جلال بود و این مساله در صحبت‌هایش مشخص بود.

این نویسنده در پایان عنوان کرد: گفتگوی من با شمس آل احمد هم بیشتر درباره جلال بود که بخشی از آن هم به فعالیت و زندگی خود او اختصاص داشت. یادم هست که او از اتفاقاتی که بر سر انتشارات "رواق" آمده بود و برخورد همکارانش دلخور بود.