به گزارش خبرنگار مهر، نشست فلسفه و دین از مجموعه نشست های همایش روز جهانی فلسفه دوشنبه اول آذر در محل کتابخانه ملی برگزار شد. در این نشست آیت الله احمد بهشتی به بررسی موضوع تطابق دین و فلسفه در حکمت متعالیه پرداخت.
وی گفت: در حکمت متعالیه صدرایی دین و فلسفه یکی شد، به تعبیر دیگر ملاصدرا در پی این است که دین و فلسفه را تطابق بخشد، این چیزی است که مورد ادعای ماست. من به این مطلب کاری ندارم که آیا این کار صحیح است یا صحیح نیست این بحث دیگری است و باز به این مطلب توجه ندارم که آیا ملاصدرا در این کار خودش توفیق پیدا کرده یا خیر، اینها احتیاج به بررسی مفصل تری دارند و می طلبد که درباره آنها مقاله هایی نوشته شود.
بهشتی تصریح کرد: موضوع مورد بحث ما این است که صدرا بدنبال ایده ای دیگر و بدنبال آرمان بزرگ و برجسته ای است آنچه در تاریخ ادیان و فلسفه پیگیری شد غیر از آن چیزی بود که صدرالمتألهین آن را پیگیری کرد.
وی ادامه داد: برای عده ای از فلاسفه غرب در برهان نظم و جهان شناسی حتی در برهان وجود آن اشکالاتی که مطرح شد و دریافتند با عقلشان نمی توانند وجود واجب الوجوب را اثبات کنند لذا بعضی ها به الحاد روی آوردند. بعضی ها هم گفتند اینها دوقوه جداگانه از یکدیگرند گفتند انسان هم می تواند فیلسوف باشد و هم می تواند دیندار باشد.
بهشتی افزود: اما در فلاسفه غرب برخی هستند که از نگاه فلسفه به دین نگاه کردند که این نگاه، نگاهی طولی است و عکس این هم ممکن است بعضی از نگاه دین، فلسفه را دیدند یعنی از منظر دین فلسفه را رد یا قبول کردند.
وی تصریح کرد: صدرالمتألهین معتقد است آن فلسفه ای که موافق با دین نباشد فلسفه تباه و هیچ و پوچ است بنابراین بنیاد حکمت متعالیه را ابن سینا گذاشت و ما نمی توانیم از روایاتمان عباراتی را پیدا کنیم که فلسفه را که بینش عقلانی، وحیانی و عرفانی را با هم یکی کرده، فلسفه را رد کرده باشد.
نظر شما