به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا رئیسیان تهیه‌کننده و کارگردان مستقل سینما در تحلیل شرایط موجود با اشاره به غیبت نخبگان صنف در اداره تشکل‌های تهیه‌کنندگی حضور پررنگ این افراد را باعث پیوند جریان‌ها و سلایق مختلف در این حوزه دانست.
*خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و هنر: اختلاف نظر و سلیقه در تشکل‌های متفاوت تهیه‌کنندگی در دوره‌های مختلف وجود داشته و این روزها دوباره شدت گرفته است. با توجه به این شرایط فکر می‌کنید وحدت تهیه‌کنندگان زیر یک سقف چقدر امکان‌پذیر است؟
- علیرضا رئیسیان: اختلاف‌ها به این دلیل است که برخی ، صفت تهیه‌کنندگی را یدک می‌کشند که حرفه واقعی‌شان این نیست. در هیچ کجای دنیا اختلاف سلیقه و نظر باعث انشعاب اعضای صنوف مختلف نمی‌شود. اختلاف نظر و سلیقه طبیعت کار جمعی است. مشکل این است بعضی که در گذشته آدم‌های موثری در صنف بوده‌اند حرفه واقعی‌شان تهیه‌کنندگی نبوده و از سرمایه نهادهای عمومی و دولتی برای تولید فیلم استفاده می‌کنند، این‌ها سودشان را در تولید به دست می‌آورند و بیشتر پرستیژ تهیه‌کنندگی زمان نمایش فیلم برایشان مهم است و به این فکر می‌کنند که چقدر این پرستیژ تداوم دارد.
|
اختلاف‌ها به این دلیل است که برخی ، صفت تهیه‌کنندگی را یدک می‌کشند که حرفه واقعی‌شان این نیست. در هیچ کجای دنیا اختلاف سلیقه و نظر باعث انشعاب اعضای صنوف مختلف نمی‌شود |
*پس شما تنوع سلیقه و گرایش‌های مختلف تهیه‌کنندگی را طبیعی می‌دانید.
- بله، بعضی شغلشان تهیه‌کنندگی است اما در دل این گروه هم رفتارهای مختلف دیده می‌شود، گروهی به تجارت در این حرفه می‌پردازد، عده‌ای دیگر به تولید کالاهای فرهنگی و سرگرمی علاقه دارند. گروهی تنها فیلم‌های سفارشی می‌سازند. این چندگانگی در رفتار و گرایش طبیعی است، اما این تنوع سلایق نباید رفتارهای صنفی را تحت تاثیر قرار بدهد. اختلاف نظرها نباید در مدیریت صنفی خود را نشان دهد.
*وضعیت تهیه‌کننده- کارگردان‌ها در این تقسیم‌بندی‌ها چگونه است؟
- بحث تهیه‌کننده - کارگردان‌ها ماهیتا با تهیه‌کننده‌ها تفاوت دارد. تهیه‌کننده - کارگردان‌ها با نگاه و سلیقه خود فیلم‌هایشان را کارگردانی و تهیه می‌کنند و به نوعی به این گروه صفت سینماگران مستقل اطلاق می شود.
*البته در شورای مرکزی اتحادیه تهیه‌کنندگان نمایندگانی از کارگردان‌ها حضور دارند و این باعث می‌شود منافع کارگردان‌ها در نظر گرفته شود.
- در شورای مرکزی اتحادیه تهیه‌کنندگان نمایندگانی از کارگردان‌ها حضور دارد اما در تشکلی که بقیه اعضایش حرفه دیگر و منافعی دیگر دارند، منافع کارگردان- تهیه‌کننده‌ها حفظ نمی‌شود. تهیه‌کننده - کارگردان‌ها سینماگرانی هستند که وابستگی به جریانی ندارند و در سینمای جهان فارغ از حمایت استودیوها و کمپانی‌ها و در سینمای ایران بدون اتکا به نهادهای دولتی و سازمان‌های عمومی فیلم می‌سازند.
*پس ریشه اختلاف تشکل‌های مختلف تهیه‌کنندگی چیست؟
- این دعواها صوری و ناشی از منیت و خودخواهی آنهایی است که بیشتر از طریق رانت و منابع دولتی فیلم تهیه می‌کنند.
|
اگر گروهی به سینمای سرگرمی ساز علاقمندند می‌توانند در صنف حضور داشته باشند اما نباید مدیریت کنند |
* با توجه به شرایط امکان تحقق وحدت میان تهیه‌کننده‌ها چقدر است؟
- تنوع سلایق در فیلمسازی طبق قانون آزاد است، این مشکل صنف تهیه‌کنندگان نیست، مهم این است که در تشکل جدید صنف، حرفه تهیه‌کنندگی تعریف درستی داشته باشد. اگر مشخص شود که در این تشکل تهیه‌کننده چه کسی است منابع تامین سرمایه، مدیریت این منابع و مسائلی از این دست شفاف‌سازی می‌شود. مشخص می‌شود که چه تهیه‌کنندگانی از چه منابعی برای تامین اعتبار و بودجه بهره می‌گیرند و چه کسانی سینماگر مستقل هستند.
*در این شرایط مدیریت صنف را چه گروهی باید بر عهده بگیرد؟
- اگر گروهی به سینمای سرگرمی ساز علاقمندند می‌توانند در صنف حضور داشته باشند اما نباید مدیریت کنند. اگر جریان مدیریتی تقویت شود مدیریت صنف را نخبگان برعهده می‌گیرند، نخبگان گروهی هستند که آثارشان هم سرگرم کننده است، هم فرهنگی و تاثیرگذار. طبیعتا تنوع سلایق خود به خود ایجاد می‌شود.
وضعیت تهیه‌کننده‌ها- کارگردان‌ها در این تشکل جدید به کجا می‌رسد؟
- در اساسنامه جدیدی که برای این صنف نوشته می‌شود باید جایگاهی به تهیه‌کننده- کارگردان‌ها در شورای مرکزی اختصاص پیدا کند، این به بعد فرهنگی جریان تهیه‌کنندگی کمک می‌کند و مانع هرز رفتن مدیریت می‌شود. به جز این نکات دیگر اهمیتی ندارد و باعث دعوا و منازعه نمی‌شود مگر این که ما بخواهیم برای خود و اطرافیانمان منافع و امتیازهای ویژه کسب کنیم. سینمای ایران راهی برای برون رفت از بحران به جز تقویت تهیه‌کنندگی ندارد.
*پس اداره صنف به شکل فراکسیون به نظر شما عملی نیست؟
- موضوع تشکیل فراکسیون در باب بحث‌های دانشی بی‌معنی است، اما در حوزه بحث‌های انتزاعی می‌توان به آن فکر کرد.
نظر شما