به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بخش مطبوعات سفارت ایران در لاهه، محمد مهدی آخوندزاده در این سخنرانی افزود: تحولات اخیر در صحنه بین المللی موجب شکست گفتمان زور و سلطه در روابط بین کشورها از سوی قدرتهای سلطه گر و ظهور یک نظم نوین جهانی با بازیگرانی جدید شده و زمینه را برای ایفای نقش برجسته از سوی این بازیگران بر اساس گفتمان منطق، عدالت، آگاهی، فرهنگ و اندیشه انسانی فراهم کرده است.
وی گفت: هم اکنون جامعه بین المللی به این درک مشترک رسیده که مدیریت ناعادلانه و ناکارآمد نیازمند یک بازنگری اساسی است و جهان بیش از این منطق زور، سلطه گری، یکجانبه گرائی، جنگ و تحقیر را تحمل نخواهد کرد.
آخوندزاده در ادامه یاد آور شد: سازمان منع سلاحهای شیمیائی(OPCW ) الگوی موفقی از چندجانبه گرائی را ارائه نموده است که در آن تمامی کشورهای عضو از حقوق و تکالیف یکسان برخوردار هستند. مذاکرات طاقت فرسایی که منجر به انعقاد کنوانسیون سلاحهای شیمیائی شد، یادآور خاطره وحشتناک بشری از بکارگیری گسترده انواع مختلف سلاحهای شیمیائی از سوی رژیم صدام علیه نظامیان و مردم غیر نظامی ایران می باشد و جامعه بین المللی از مشارکت فعال ایران در مذاکرات مربوط به تدوین کنوانسیون سلاحهای شیمیائی، متعاقب یک تجربه بسیار تلخ در تاریخ معاصر ما بخوبی آگاه است حملاتی که منجر به شهادت حدود 100 هزار شهید و مجروح شده است.
وی گفت: قدرتهای بزرگ در تأمین سخت افزارهای بسیار پیشرفته نظامی و فنآوری تولید و بکارگیری انواع مختلف سلاحهای شیمیائی به صدام کمک کرده اند. برای اینکه اطمینان حاصل شود یکبار دیگر سلاح شیمیائی تولید و استفاده نخواهد شد، آنها باید به جامعه بین المللی معرفی و بار مسئولیت خود در کمک به صدام جهت ارتکاب چنین جنایات وحشیانه ای را بپذیرند واز جامعه بین المللی انتظار می رود همدردی خود را با قربانیان سلاحهای شیمیائی و خانواده های آنها ابراز نموده و کمک ها و حمایت های لازم را از آنها به عمل آورد تا بخشی از درد و رنج آنها را جبران کند.
قدرتهای بزرگ در تأمین سلاحهای شیمیائی، به صدام کمک کرده اند. برای اینکه اطمینان حاصل شود یکبار دیگر سلاح شیمیائی تولید و استفاده نخواهد شد، آنها باید به جامعه بین المللی معرفی شوند. |
نام گوینده: آخوندزاده |
بر این اساس، منوچهر متکی وزیر امور خارجه ایران پیشنهادی به کنفرانس یازدهم ارائه نمود مبنی بر تأسیس « شبکه بین المللی کمک و حمایت از قربانیان سلاح های شیمیائی» که هم اکنون در دستور کار مشورت های شورای اجرائی ذیل ماده 10 کنوانسیون قرار دارد. جهت تشریح نقطه نظرات ما در این رابطه، یک پیشنهاد ملی(national paper ) توسط هیئت جمهوری اسلامی ایران به این کنفرانس ارایه شده است و از کنفرانس انتظار دارم به منظور تحقق چنین ساز وکار مهم بشردوستانه ای که دستاورد بزرگی برای سازمان منع سلاح های شیمیائی در راستای گسترش نقش و عملکرد سازمان در سطح بین المللی محسوب می شود، آن را مورد توجه جدی قرار دهد.
امحای سلاح های شیمیایی، مهمترین پایه و اساس کنوانسیون بوده و خواهد بود. این تعهد، مبتنی بر استقرار امنیت است که در کنوانسیون تعبیه شده است. اگر امحای کامل سلاحهای شیمیائی در موعد مقرر درکنوانسیون محقق نشود، اعتبار کنوانسیون به مخاطره خواهد افتاد. شواهد هشدار دهنده اخیر از سوی دو دارنده اصلی سلاح های شیمیائی، آمریکا و روسیه مبنی بر اینکه مهلت نهائی تمدید شده (29 آوریل 2012) جهت تکمیل انهدام سلاحهای شیمیائی خود را رعایت نخواهندکرد، موجب نگرانی جدی است.
کشورهای عضو دارنده سلاحهای شیمیائی نسبت به امحاء سلاحهای خود در چارچوب ضرب الاجل کنوانسیون، تعهد صریح دارند. پایبندی به این تعهد صرفاً تئوریک نیست. ما تمامی کشورهای دارنده بویژه آمریکا و روسیه را تشویق می کنیم نسبت به وظایف خود متعهد باشند و تمامی تلاشهای لازم جهت رعایت مهلت نهائی امحا را بعمل آورند.
هرگونه نقض مفاد کنوانسیون، اعتماد بین کشورهای عضو را به خطر خواهد انداخت و هیچگونه توجیه، بهانه و مستمسکی از سوی کشورهای دارنده نسبت به عدم پایبندی آنها، قابل قبول نخواهد بود و این کشورها باید مسئولیت آن را بر عهده گیرند.
ما اطمینان داریم با اختصاص منابع لازم، حسن نیت و اراده جدی، آمریکا و روسیه قادر خواهند بود عملیات انهدام سلاحهای شیمیائی خود را تسریع نموده و مهلت نهائی تمدید شده مورد نظر کنوانسیون را رعایت نمایند.
تهاجم آمریکا و انگلیس و همپیمانان آنان به عراق در مارس 2003 و اشغال این کشور با ادعای تهدید صلح و امنیت بین المللی و وجود سلاحهای کشتارجمعی صورت گرفت. اما پس از اشغال، هیچگونه اطلاعاتی از کشف سلاحهای کشتارجمعی در عراق از سوی نیروهای اشغالگر منتشر نشد. شش سال بعد در آوریل 2009، آمریکا و انگلیس بطور کاملاً شگفت آوری ادعا کردند در جریان تهاجم به عراق، تعدادی سلاح شیمیائی را کشف و بدون اطلاع سازمان منع سلاحهای شیمیائی منهدم کرده اند.
عدم اظهار سلاح های شیمیائی کشف شده در عراق و سپس انهدام آنها بدون رعایت مقررات پیش بینی شده درکنوانسیون به بهانه نگرانی از دستیابی احتمالی گروهای تروریستی به این اطلاعات یا سلاحها، نه توجیه پذیر بوده و نه قابل قبول است. حتی ملاحظات ایمنی و امنیتی نمی توانند بهانه ای جهت نادیده گرفتن تعهدات کنوانسیونی هیچ کشوری قرار گیرد.
معاون وزیر خارجه ایران در ادامه خاطر نشان کرد: اقدامات خلاف کنوانسیونی یکجانبه و شتاب زده آمریکا و انگلیس، و عدم اطلاع رسانی به سازمان منع سلاحهای شیمیائی و کشورهای عضو مطابق با مفاد کنوانسیون، ابهام برانگیز بوده و موجب نگرانی جدی است. از آنجائی که این اقدامات یکجانبه آمریکا و انگلیس نقض کنوانسیون بوده است، رسیدگی جدی موضوع از سوی سازمان منع سلاحهای شیمیائی ضروری است.
به گفته وی، جمهوری اسلامی ایران بر اساس ماده 9 کنوانسیون بدنبال توضیح و شفاف سازی موضوع توسط دو کشور بوده است، اما پاسخهای دریافتی از آنها نه تنها قانع کننده نبوده بلکه بر ابهامات افزوده است و نگرانیها نسبت به عدم پایبندی روی داده همچنان پابرجاست. لذا پس از بررسی پاسخهای آمریکا و انگلیس، ما اقدام ضروری در چارچوب کنوانسیون برای رسیدگی به نگرانیهای مربوطه ایجاد شده را بعمل خواهیم آورد. سایر کشورهای ائتلاف عضو کنوانسیون نیز باید مسئولیت پذیر بوده و نسبت به اقدامات خود پاسخگو باشند.
آخوندزاده در ادامه یاد آور شد: نظر به اهمیت جهانشمولی کنوانسیون برای صلح و امنیت بین المللی، جمهوری اسلامی ایران خواهان تحرک جدید برای توسعه و افزایش تلاشهای سازمان در این زمینه، بویژه از سوی مدیر کل جدید است. این مسئله بویژه در مورد خاورمیانه که در آن رژیم صهیونیستی با برنامه مخفی اش برای توسعه سلاحهای کشتار جمعی، از جمله سلاحهای شیمیایی، خطر ساز ترین مورد است، بسیار ضرورت دارد. جامعه بین المللی، بویژه اعضای قدرتمند کنوانسیون، باید بر رژیم صهیونیستی برای الحاق به معاهدات بین المللی الزام آور در زمینه خلع سلاح فشار آورند. باعث تاسف است که بر اساس گزارشهای سازمان منع سلاحهای شیمیایی، بخش زیادی از انتقال مواد جدول3 و حتی جدول 2 کنوانسیون به کشورهای غیر عضو، به رژیم صهیونیستی اسرائیل ارسال شده است.
وی در پایان خاطر نشان کرد: از سوی دیگر، علیرغم مفاد مواد 6 و 11 کنوانسیون، برخی از کشورهای عضو بطور تبعیض آمیز و به دلخواه خود محدودیتهای فراکنوانسیونی خاصی را در مورد انتقال مواد شیمیایی و تجهیزات و فنآوریهای مرتبط با اهداف صلح آمیز در مورد کشورهای عضو کنوانسیون که صنایع آنها دائما تحت نظام راستی آزمایی سازمان منع سلاحهای شیمیایی است، اعمال می کنند. چنین برخورد دوگانه ای نه تنها ناقض تعهدات کنوانسیونی این کشورها می باشد، بلکه یکپارچگی و اعتبار کنوانسیون را خدشه دار می کند. در راستای اجرای ماده 11 کنوانسیون، جمهوری اسلامی ایران با پیشرفت های فنآوری اخیر در صنایع شیمیایی، آمادگی خود را برای تبادل تجارب در علم شیمی و انتقال مواد شیمیایی به کشورهای عضو، بویژه کشورهای در حال توسعه، اعلام می نماید.
نظر شما