محمود فرشیدی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: آموزش و پرورش یک کشتی اقیانوس پیما و نهضت سواد آموزی همچون یک قایق تندور است که کاملا متفاوت از هم عمل می کنند و اهداف مختلفی دارند.
طبق ماده 28 مکرر سه برنامه پنجم توسعه، دولت موظف است نهضت سواد آموزی را در معاونت ذی ربط وزارت آموزش و پرورش ادغام کند و نیروی انسانی مازاد همراه با اعتبارات و منابع مربوط به سازمان خدمات عمومی ماده 62 این قانون انتقال می یابند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش با اشاره به ارتباطی که در سالهای گذشته بین سازمان نهضت سواد آموزی و آموزش و پرورش ایجاد شد گفت: حتی ارتباط کنونی نیز دست و پاگیر است و موضوعیت ندارد و مانع از تحرک و پویایی در نهضت شده است.
پیش از این حجت الاسلام قرائتی عنوان کرده بود که ادغام نهضت سواد آموزی با وزارت آموزش و پرورش به نفع این سازمان نیست.
فرشیدی ادامه داد: سازمان نهضت سواد آموزی وظیفه دارد به افراد بی سواد، آموزشهای ابتدایی را بیاموزد که برای آن نیاز به معلمان خبره و مجرب ندارد و می تواند از افراد با مدرکهای غیر مرتبط هم استفاده کند این در حالی است که آموزش در مدارس خاص است و باید معلمان از سطح علمی بالایی برخوردار باشند. اما ادغام این دو با یکدیگر موجب می شود که استانداردهای لازم در آموزش و پرورش کاهش یابد.
وزیر اسبق آموزش و پرورش ادامه داد: هر چقدر که نهادهای اجتماعی همچون نهضت سواد آموزی را به بدنه وزارتخانه مرتبط کنیم انعطاف و قدرت فعالیت آن را کاهش می دهیم.
فرشیدی در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به شرایط امروز جامعه ادامه فعالیت نهضت سواد آموزی ضرورت دارد؟ گفت: به دلایل شرایط جغرافیایی و گستردگی کشور هنوز هم افراد بازمانده از تحصیل در کشور وجود دارند که نهضت سواد آموزی باید آنها را تحت پوشش قرار دهد بنابراین نمی توان درباره ادامه پایان کار این سازمان به سرعت تصمیم گرفت.
وزیر اسبق آموزش و پرورش ادامه داد: متاسفانه هنوز یک یا دو درصد از کودکان واجب التعلیم از تحصیل باز می مانند.
فرشیدی تاکید کرد: این سازمان باید به شکلی عمل کند که فرد بی سواد برای تحصیل احساس ضرورت کند نه اینکه از روی اجبار به کلاس درس برود.
نظر شما