مطالعه یک اثر در انتخاب حوزه مطالعاتی افراد تأثیرگذار است

دکتر آلن وود استاد فلسفه دانشگاه استنفورد در مورد اینکه مهمترین دلایل و انگیزه‌های او برای ورود به حوزه علوم انسانی (فلسفه) چه بوده به خبرنگار مهر گفت: مطالعه یک اثر جذاب می‌تواند در انتخاب حوزه مطالعاتی افراد تأثیرگذار باشد. اما تداوم علاقه به آن اثر به عمق و ژرفای آن بستگی دارد. علاقه بنده به فلسفه با خواندن یک کتاب شکل گرفت .

وی با اشاره به اینکه وقتی کتاب "داستان فلسفه"[تاریخ فلسفه] اثر ویل دورانت را خواندم به فلسفه علاقمند شدم، افزود: این کتاب سرشار از عبارات سطحی، پیش فرضهای اشتباه و اشتباهات فراوان در تاریخ فلسفه است، با این وجود بنده اشخاص دیگری را نیز می‌شناسم که از طریق خواندن این اثر به فلسفه علاقمند شدند.

مؤلف کتاب "اندیشه اخلاقی کانت" یادآور شد: کتابی که اخیراً به نگارش درآمده و دارای همین تأثیرات است "دنیای صوفی" است. این کتاب اثر بوستین گاردر است که اصل آن به زبان نروژی به نگارش در آمده است. البته ترجمه انگلیسی آن شناخته شده و معروف است. این کتاب یک  کتاب داستان با طرح و موضوعی عجیب است. این اثر مشتمل بر مقدمه‌ای درباره تاریخ فلسفه است. اما کتاب دورانت در زمینه تاریخ فلسفه مشهورتر و معروفتر است.

وی در مورد اینکه آیا انگیزه‌های ابتدایی رو آوردن به فلسفه هنوز هم در او باقی است، گفت: اولین کتابی که انگیزه بنده برای مطالعه تاریخ فلسفه بود یعنی همان "داستان فلسفه" ویل دورانت هنوز هم در کتابخانه بنده موجود است اما دیگر آنرا مطالعه نکردم. علاقه بنده به آن کتاب به سبب سطحی بودن چندان تداوم نیافت و مطالعه آثار جدی و مهم در تاریخ فلسفه را دنبال کردم. بر این اساس منبع و عامل اصلی علاقه بنده به فلسفه نتوانسته در زمان کنونی به عنوان منبعی مورد علاقه برایم مطرح باشد.

وود در مورد علاقه خود در فلسفه تصریح کرد: حوزه مورد علاقه بنده در فلسفه، تاریخ فلسفه و به ویژه فلسفه مدرن است. در فلسفه مدرن آنچه دلمشغولی بنده است فلسفه آلمانی از کانت تا هگل است.

مؤلف "اندیشه اخلاقی هگل" در ادامه تأکید کرد: تاریخ فلسفه ویل دورانت در مورد فلسفه کانت تا هگل بسیار ضعیف است. دورانت قلم جذابی دارد و می‌تواند در مورد چیزهایی هم که درک نکرده با جذابیت مطلب بنویسد. به عبارت دیگر هر چه اثر قوی و عمیق باشد می‌تواند با تداوم مطالعات بعنوان یک منبع مطرح و محل رجوع محقق باشد. در مورد آثار سطحی باید گفت با تداوم مطالعات آنها دیگر در نظام فکری محقق جایی نخوهند داشت.