به گزارش خبرنگار مهر مدیر امور موسیقی معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، درباره تولید این آلبوم گفت: استاد کسایی در آستانه هشتاد سالگی و کمال هنری خویش، این اثر ارزشمند را روایت کرده‌اند که حاصل هفت دهه تلاش و تجربه هنری ایشان است این اثر منحصر به فرد به بهانه سال جهانی مولانا، که بر دیباچه مثنوی‌اش "نی‌نامه" می‌درخشد، به این استاد یگانه سفارش داده و در طول این سال‌ها آماده شده است.
سیدعباس سجادی،همچنین به پیام حسن کسایی به مناسبت انتشار این آلبوم اشاره کرد و گفت در بخشی از پیام استاد موسیقی ایران چنین آمده است : مولوی در کتاب "فیه‌ما‌فیه" می گوید:"نخست از سر شوق و ذوق شعر می‌سرودم. در آن زمان، تنها همان ذوق برانگیزنده شعرهایم بود. شعرهایی که بهره‌های زیادی داشت. شگفت اینکه اکنون که آن شوق در من پژمرده است، باز هم شعرهایم بهره‌های فراوانی دارد"؛از زمانی که برای نخستین بار در رادیو نوازندگی کردم (1322)، درست شصت و هفت سال می‌گذرد؛ از زمانی که برای نخستین بار ساز نی را به ارکستر بردم (1327)، شصت و دو سال، از زمانی که برای نخستین بار در برنامه گل‌ها به دعوت داود پیرنیا شرکت کردم (1335)، پنجاه و چهار سال؛ از زمانی که در آخرین برنامه رادیویی شرکت کردم (1358)، سی و یک سال؛ از زمانی که دوباره به ضبط نوازندگی مشغول شدم (1378)، یازده سال می‌گذرد. باری، نزدیک به چهل سال است که روی صندلی خانه‌ام، در گوشه‌ای آرام، اما بی‌قرار نشسته‌ام.
کسایی در بخش دیگری از این پیام به رودیف نوازی در این آلبوم اشاره کرده و گفته است : لحظه‌ای از اندیشیدن بر روی موسیقی، و ساختن و نواختن غافل نمانده‌ام. سه سال پیش هم مقداری از ردیف موسیقی ایران را با نی نواختم؛ اینکه می‌گویم "مقداری" به این جهت است که کل ردیف، نوازنده را از خلاقیت و ذوق و ابتکار باز می‌دارد. در اصل، کسانی که به دنبال کمیت گوشه‌ها هستند، اشخاصی هستند که به درستی نه می‌توانند بخوانند، و نه می‌توانند بنوازند. پس عقیده دارم که اگر کسی در همین اندازه یاد بگیرد و بیشتر به دنبال خواندن خوب و نواختن خوب باشد، راه صحیح را طی خواهد کرد.
این استاد نی نواز در بخش پایانی نامه خود چنین آورده است : این آلبوم (ردیف نی)، نتیجه هفتاد سال بررسی و ممارست در موسیقی است. این نکته را هم اضافه کنم که "موسیقی دستگاهی" برای تمام سازها به شرط آنکه بر مبنای "موسیقی آوازی" استوار باشد، کم و بیش یکسان است. در ضمن باید عرض کنم که ردیف مکتب اصفهان و شیراز و تبریز و ...، عناوین ساختگی است و حقیقت نمی‌تواند داشته باشد. چرا که در اصل یک ردیف بیشتر نداریم، آن‌هم"ردیف موسیقی ایران" است. این حرف من و حرف شما نیست، کهن است و من امیدوارم که در آینده نیز هنرمندان خوبی در مملکت ما پا به عرصه وجود بگذارند، و نگذارند این موسیقی از بین برود.
لازم به ذکر است کتابچه همراه این آلبوم نیز با عنوان "از نی حکایتی" به کوشش فرزند استاد،"سیدمحمدجواد کسایی" و زیر نظر ایشان گردآوری شده است که شامل "نقش ردیف در موسیقی ایران"، "نگاهی به تاریخچه نی‌نوازی از آغاز تا به امروز"، "کشت گیاه نی و چگونگی ساخت انواع و اقسام آن" است که به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسوی به رشته تحریر درآمده است .
نظر شما