به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از بزرگترین انتقاداتی که همواره به بازی های تک نفره ویدیویی وارد است این است که این بازی ها فرد را به کلی درگیر کرده و از انجام دیگر کارهایش در جهان واقعی به کلی باز می دارد.
فیزیکدانان دانشگاه استنفورد برای رفع این انتقادات بازیهای زیستی ابداع کرده اند که برای اجرای آنها ذهن بازیکن باید درگیر قوانین زیستی شده و برای انجام بازی میکروارگانیزمی را در زمان حقیقی دست کاری کرده و در آن تغییراتی ایجاد کند. به این شکل در صورتی که فردی بخواهد در یکی از این بازیها، توپ فوتبال را درون تور دروازه بیاندازد باید از یک میکروارگانیزم بخواهد تا این کار را برایش انجام دهد.
این سخت افزار، از مخزن کوچکی از مایع تشکیل شده است که پارامِسیا، نوعی میکروارگانیزم که ویدیو میکروسکوپی به آن متصل است درون مایع شناور است. تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ به رایانه ای ارسال شده و این اطلاعات تحت تاثیر الگوریتمهای بازی قرار می گیرند به شکلی که حرکتهای پارامسیا به حرکات مختلفی که برای اجرای بازی به آنها نیاز خواهد بود ترجمه می شوند.
با استفاده از یک سیستم بازی خانگی کاربران می توانند به واسطه انجام کارهایی مانند تغییر دادن قطبیت در میدان الکتریکی که به مخزن وارد شده و یا آزادسازی رگه هایی از مواد شیمیایی از سویی از مخزن به سوی دیگر آن، بر روی حرکات این میکروارگانیزم تاثیر بگذارند.
به جز بازی فوتبال، دیگر بازی ها از قبیل پک-من و پین بال زیستی و جایگزین زیستی بازی پینگ پونگ، با نام پوند پونگ به واسطه این سیستم زیستی قابل اجرا هستند. در حالی که تمامی این بازی ها به واسطه تغییر دادن یک موجود تک سلولی قابل اجرا می شوند، محققان این بازی ها را به دو دسته بازی هایی که در سطح مولکولی دچار پردازشهای بیولوژیکی می شوند و بازی هایی که در کل مجموعه سلولی تغییر زیستی پیدا می کنند، تقسیم بندی کرده اند.
بر اساس گزارش گیزمگ، این بازی ها علاوه بر اینکه معتادان به بازی های رایانه ای را مجبور می کند بیشتر درباره انجام این بازی ها تعمق کنند، به سادگی می تواند توجه افراد را به میکروبیولوژی جلب کرده و آنها را به این علم علاقمند کند و از سویی دیگر می تواند در جمع آوری اطلاعات زیستی نیز تاثیرگذار باشد.
نظر شما