شادمهر راستين: مديران تلويزيون ما مردمي هستند

شادمهر راستين، فيلمنامه نويس مجموعه هاي تلويزيوني راجع به جايگاه سرگرمي در برنامه هاي تلويزيوني و اهميت و لزوم توجه به مفهوم و محتواي اين نوع برنامه ها به خبرنگار تلويزيوني " مهر" گفت:  تلويزيون ساعت هاي مختلفي را با توجه به مخاطبان مختلف در نظر مي گيرد. يعني برنامه هاي تلويزيوني منوط به يك زمان مشخص يا شبكه خاص نيست، بلكه برنامه هاي اين رسانه در ساعات مختلفي از شبانه روز و از شبكه هاي مختلف پخش مي شوند. بنابراين فعاليت تلويزيون سطح وسيعي از بيننده را مورد توجه قرار مي دهد. تفاوت عمده تلويزيون با سينما هم در همين مطلب است و نمي توان فقط يك فيلم را تماشا كرد و درباره كل برنامه هاي تلويزيون به نتيجه گيري رسيد.
وي در ادامه تاكيد كرد:  تلويزيون بايد بتواند همه نوع سليقه و قشر جامعه را تحت پوشش قرار بدهد. در اين ميان فقط ساعت پخش برنامه است كه از اهميت زيادي بهره مي برد. هر فرد با هر ميزان سليقه اي مي تواند در تلويزيون برنامه بسازد. اما در اين بين زمان پخش از اهميت زيادي برخوردار است تا طيف بينندگان هم مشخص شود. براي نمونه در يك دوره فيلم هاي لورل هاردي را براي لذت بردن و خنديدن تماشا مي كردند. اما حالا همان فيلم ها را با توجه به انعكاس مسايل انساني و بشر دوستانه مورد توجه قرار مي دهند. يعني اثر ثابت است اما كاركرد و نوع بهره گيري از آن با توجه به زمان تغيير كرده است. به طور كلي برنامه تلويزيوني بايد به گونه اي باشد كه مخاطبش را مورد آموزش قرار بدهد در عين حال خوش آب و رنگ باشد و بتواند پيامي را هم به بيننده اش انتقال دهد. بنابراين لازم است مخاطب از تماشاي برنامه لذت ببرد.
راستين در خصوص ميزان و حجم برنامه هاي سرگرم كننده اي كه از تلويزيون پخش مي شود، اعتقاد دارد:  وقتي مردم اين همه برنامه طنز آميز و سطحي را مي پسندند، نشان از اين دارد كه ميزان برنامه هاي سرگرم كننده در تلويزيون ما بيش از اندازه نيست. به نظر مي رسد اكنون مردم ما به دنبال مسكن براي مشكلات خود هستند و برنامه هاي طنز آميز و سرگرم كننده مي تواند تسكين دهنده خوبي براي آنها باشد. در تلويزيون ما هم تصميم گيري براي توليد برنامه از بالا به پايين نيست. يعني مديران ارشد تلويزيون تصميم نمي گيرند كه رويكردشان به سمت برنامه هاي طنزآميز و سرگرم كننده باشد. بلكه جامعه نسبت به اين حجم برنامه تمايل نشان مي دهد. وقتي ميزان بينندگان يك برنامه سرگرم كننده بي پيام و بدون محتوا، 90 درصد اعلام مي شود و 4 دقيقه آگهي در ابتدا و ميانه يك سريال پخش مي گردد، نشان از توجه مخاطب به اين نوع آثار دارد. مديران تلويزيون ما هم مردمي هستند و مديريت تابع خواست و نياز مخاطب است و به عبارتي مردمي ترين مديريت را تلويزيون ما دارد.
وي درباره اينكه با توجه به اين مساله ارتقا سطح سليقه و ذائقه مخاطب از چه جايگاهي برخوردار است، يادآور شد:  اينكه شرايط كنوني صحيح و منطقي است، مطلبي است كه مبحثي جدا مي طلبد. اما مساله اينجاست كه در حال حاضر شرايط به گونه اي است كه مديران تلويزيون ما به سمت تامين نياز و خواست مخاطب تمايل دارد. پخش سريال هاي روتين شبانه پديده اي است كه فقط به تلويزيون ما اختصاص دارد. در همه تلويزيون هاي دنيا تعداد برنامه هاي طنز تلويزيوني اندك است و آن هم هر قسمت به صورت هفتگي پخش مي شود. البته اين مساله هم مطرح است كه اين نوع برنامه ها در زمان پيك تلويزيون پخش مي شود.اگر پخش آنها به طور پراكنده در ميان ساير آثار بود، بدون ترديد تا اين حد به چشم نمي آمد.
اين فيلمنامه نويس درباره اينكه برنامه هاي سرگرم كننده خوب از چه خصوصياتي بايد برخوردار باشند، توضيح داد:  سرگرمي در همه جوامع و براي همه اقشار و گروه هاي سني به يك شكل نيست. اصولا" بايد در وهله نخست پرسيد سرگرمي در چه رسانه اي تعريف مي شود و تعريف ما از رسانه چيست و كاركرد آن چگونه تبيين مي گردد. البته من هيچ تلويزيوني را نمي شناسم كه قصد سرگرم كردن مخاطب را نداشته باشد، اما ويژگي اين سرگرمي اهميت دارد. در مورد برنامه ها نيز اينكه برنامه براي گروه سني جوانان، بزرگسالان، افراد شاغل ، بيكار يا ... ساخته مي شود بايد مورد توجه قرار بگيرد. اين مساله سطحي نگري استكه بگوييم 70 درصد جمعيت كشور جوان است، بنابراين ما بايد براي جوانان برنامه بسازيم. اتفاقا" بيشتر مخاطبين تلويزيون ما را جوانان تشكيل نمي دهند. بايد مخاطب شناسي دقيق صورت بگيرد تا شرايط فعاليت رسانه هم معين باشد. البته مخاطب شناسي دقيق نه اينكه فقط به تعداد تلفن ها و نامه هايي كه به تلويزيون مي شود، بسنده كنيم يا بر اساس مطالب محدودي كه نوشته مي شود، به قضاوت بشينيم.