به گزارش خبرگزاری مهر، آنچه امروز بیش از همیشه مورد توجه ناظران سیاسی منطقه قرار گرفته نقش کلیدی ایران در تعیین سرنوشت منطقه است. حوادث چند هفته اخیر بیش از همیشه توجه جهانیان را به ایران و ارتباط آن با حوادث منطقه معطوف کرده است.
در حالی که سرانجام نشان داده شد که آمریکا و دیگر کشورهای غربی نخواهند توانست با اِتکاء به نظام هایی مانند مصر و تونس در برابر مخالفان خود پیروز شوند، باید پرسید آیا اکنون آنها به ارزش و اهمیت قدرت و جایگاه ایران به عنوان یک کشور نمونه پی برده اند؟
سقوط دیکتاتورها ادامه دارد
علاوه بر دیگر همپیمانان آمریکا در خاورمیانه، دیگر متحدان واشنگتن از جمله عربستان، اردن و بحرین نیز در معرض موج اعتراضات مردمی قرار گرفته اند و مطلب روز گذشته روزنامه لس آنجلس تایمز نیز نشان می دهد که نحوه برخورد آمریکا با موضوع مصر و برکناری مبارک موجب شده تا آنها اعتماد خود به آمریکا را از دست بدهند.
معمولاً با سقوط نخستین مهره دومینو فروریختن زنجیره ای دیگر مهره ها اجتناب ناپذیر می شود. آیا در سیاست هم این قاعده همیشه حکمفرما است؟
درحالی که در اروپای شرقی کشورهای محصور در پشت پرده آهنین به پیروی از این قاعده کلی یکی پس از دیگری آزاد شدند، در دیگر کشورها چنین روال و قاعده کلی دیده نشده است.
در توضیح این موضوع که آیا موج ایجاد شده در تونس و مصر به دیگر کشورهای عربی نیز خواهد رسید باید گفت: اگر وابستگی آنها به غرب و به ویژه آمریکا باشد بسیار آسیب پذیرتر هستند.ازاین رو در کوتاه مدت، باید در انتظار فرو ریختن رژیم های وابسته و متمایل به غرب باشیم.
مصر و سیاست آتی آمریکا در خاورمیانه
سرانجام حوادث مصر و اینکه چگونه حکومتی جانشین رژیم حسنی مبارک خواهد شد برای آمریکا در منطقه بسیار مهم است اما در دراز مدت، منافع بنیادی آمریکا در خاورمیانه موجب خواهد شد که آمریکا در سیاست خود تجدید نظر کند. هم اکنون بسیاری از مفسران سیاسی در اردوی جمهوریخواهان در مورد اشتباهات دولت باراک اوباما اظهار نظر کرده اند.
پاره ای از این مفسران معتقدند که اوباما با پشت کردن به سیاست جرج بوش دوم مبتنی بر گسترش دموکراسی تدریجی در خاورمیانه مرتکب اشتباهی بزرگ شد. در حالیکه بوش مصر و کشورهای متمایل به آمریکا را شدیدا زیر فشار سیاسی قرار داده بود و از آنها می خواست که سریع تر به سمت گسترش دموکراسی در منطقه حرکت کنند، اوباما در نطق معروف خود در قاهره رسما این سیاست را رد کرد و اعلام داشت که هر کشوری باید به شیوه و روش خود اقدام کند و نسخه از پیش ساخته شده ای برای آینده خاورمیانه وجود ندارد.
این تغییرجهت موجب شد که دیکتاتورهای منطقه نفس راحتی بکشند. پاره ای از این مفسران به انتخابات مصر در دوران بوش اشاره می کنند که طی آن تعداد کثیری از مخالفان به پارلمان رفتند در حالیکه در انتخابات فرمایشی اخیر تنها یک نماینده مخالف حکومت توانست به پارلمان راه یابد.
نیاز به هیمپمان جدید و بازتعریف سیاست خارجی
نگاهی به سیر تحولات اخیر خاورمیاتنه نشان می دهد که آمریکا پیش از این نمی تواند به متحدان سابق خود در منطقه دلخوش کند.
واشنگتن در سال گذشته ترکیه را از دست داد و در سال جاری میلادی نیز شاهد از دست دادن متحدان خود در تونس و مصر بود و امکان تکرار این حوادث در دیگر کشورهای همپیمان ایالات متحده در خاورمیانه نیز بسیار زیاد است از همین رو کاخ سفید اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند دست و پا کردن همپیمان جدید برای خود در منطقه است. و از همین رو می توان پیش بینی کرد که واشنگتن تحرکات خود در خاورمیانه را شدت بخشیده و به دنبال کشورهایی باشد که از لحاظ سیاسی دوران با ثبات تری را در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه داشته و سپری می کنند.
ایران ؛ کانون ثبات
نگاهی به تاریخ 33 ساله جمهوری اسلامی نشان می دهد که ایران در این سالها علاوه بر مواجه با تهدیدات خارجی با چالش های اقتصادی داخلی نیز مواجه شده و عبور موفقیت آمیز از تمامی آنها و اتکاء به رای و نظر مردم در اداره کشور، ایران را تبدیل به یکی از قدرتمندترین و باثبات ترین کشورهای منطقه کرده است. از همین رو آمریکا اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند کمک گرفتن از تهران است و همین امر می تواند فرصت های زیادی را برای جمهوری اسلامی ایران بوجود آورده و ایالات متحده را در تنگنای سختی قرار دهد.
سقوط دیکتاتورها ادامه دارد
|
واشنگتن در سال گذشته ترکیه را از دست داد و در سال جاری میلادی نیز شاهد از دست دادن متحدان خود در تونس و مصر بود و امکان تکرار این حوادث در دیگر کشورهای همپیمان ایالات متحده در خاورمیانه نیز بسیار زیاد است از همین رو کاخ سفید اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند دست و پا کردن همپیمان جدید برای خود در منطقه است. |
معمولاً با سقوط نخستین مهره دومینو فروریختن زنجیره ای دیگر مهره ها اجتناب ناپذیر می شود. آیا در سیاست هم این قاعده همیشه حکمفرما است؟
درحالی که در اروپای شرقی کشورهای محصور در پشت پرده آهنین به پیروی از این قاعده کلی یکی پس از دیگری آزاد شدند، در دیگر کشورها چنین روال و قاعده کلی دیده نشده است.
در توضیح این موضوع که آیا موج ایجاد شده در تونس و مصر به دیگر کشورهای عربی نیز خواهد رسید باید گفت: اگر وابستگی آنها به غرب و به ویژه آمریکا باشد بسیار آسیب پذیرتر هستند.ازاین رو در کوتاه مدت، باید در انتظار فرو ریختن رژیم های وابسته و متمایل به غرب باشیم.
مصر و سیاست آتی آمریکا در خاورمیانه
سرانجام حوادث مصر و اینکه چگونه حکومتی جانشین رژیم حسنی مبارک خواهد شد برای آمریکا در منطقه بسیار مهم است اما در دراز مدت، منافع بنیادی آمریکا در خاورمیانه موجب خواهد شد که آمریکا در سیاست خود تجدید نظر کند. هم اکنون بسیاری از مفسران سیاسی در اردوی جمهوریخواهان در مورد اشتباهات دولت باراک اوباما اظهار نظر کرده اند.
پاره ای از این مفسران معتقدند که اوباما با پشت کردن به سیاست جرج بوش دوم مبتنی بر گسترش دموکراسی تدریجی در خاورمیانه مرتکب اشتباهی بزرگ شد. در حالیکه بوش مصر و کشورهای متمایل به آمریکا را شدیدا زیر فشار سیاسی قرار داده بود و از آنها می خواست که سریع تر به سمت گسترش دموکراسی در منطقه حرکت کنند، اوباما در نطق معروف خود در قاهره رسما این سیاست را رد کرد و اعلام داشت که هر کشوری باید به شیوه و روش خود اقدام کند و نسخه از پیش ساخته شده ای برای آینده خاورمیانه وجود ندارد.
این تغییرجهت موجب شد که دیکتاتورهای منطقه نفس راحتی بکشند. پاره ای از این مفسران به انتخابات مصر در دوران بوش اشاره می کنند که طی آن تعداد کثیری از مخالفان به پارلمان رفتند در حالیکه در انتخابات فرمایشی اخیر تنها یک نماینده مخالف حکومت توانست به پارلمان راه یابد.
نیاز به هیمپمان جدید و بازتعریف سیاست خارجی
نگاهی به سیر تحولات اخیر خاورمیاتنه نشان می دهد که آمریکا پیش از این نمی تواند به متحدان سابق خود در منطقه دلخوش کند.
واشنگتن در سال گذشته ترکیه را از دست داد و در سال جاری میلادی نیز شاهد از دست دادن متحدان خود در تونس و مصر بود و امکان تکرار این حوادث در دیگر کشورهای همپیمان ایالات متحده در خاورمیانه نیز بسیار زیاد است از همین رو کاخ سفید اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند دست و پا کردن همپیمان جدید برای خود در منطقه است. و از همین رو می توان پیش بینی کرد که واشنگتن تحرکات خود در خاورمیانه را شدت بخشیده و به دنبال کشورهایی باشد که از لحاظ سیاسی دوران با ثبات تری را در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه داشته و سپری می کنند.
ایران ؛ کانون ثبات
نگاهی به تاریخ 33 ساله جمهوری اسلامی نشان می دهد که ایران در این سالها علاوه بر مواجه با تهدیدات خارجی با چالش های اقتصادی داخلی نیز مواجه شده و عبور موفقیت آمیز از تمامی آنها و اتکاء به رای و نظر مردم در اداره کشور، ایران را تبدیل به یکی از قدرتمندترین و باثبات ترین کشورهای منطقه کرده است. از همین رو آمریکا اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند کمک گرفتن از تهران است و همین امر می تواند فرصت های زیادی را برای جمهوری اسلامی ایران بوجود آورده و ایالات متحده را در تنگنای سختی قرار دهد.
نظر شما