بنای یک نیروگاه خورشیدی با احترام به ماه/ گندمزاری که برق تولید می کند

به گزارش خبرگزاری مهر، رقابت  "طرح ابتکاری ژنراتورهای زمینی" با هدف دریافت طرحهایی برای ساخت و نصب سازه های عمومی زیبا با توانایی تولید انرژی پاک انجام می گیرد.

جدید ترین دوره از این مسابقه که در سال 2010  برگزار شده و نتایج آن به تازگی اعلام شده است خالقان طرحهای "کوبیت ماه" و "ساقه های باد" را به عنوان برنده نهایی اعلام کرده است.

هرمهای خورشیدی سازگار با ماه  

کوبیت ماه از یک هرم بزرگ مرکزی تشکیل شده است که هشت هرم کوچکتر آن را احاطه کرده اند. تمامی این هرمها در طول روز انرژی خورشیدی را به خود جذب کرده و در طول شب نوری متناسب با چرخه ماه از خود ساطع می کنند.

طراحان این اثر در نظر دارند کوبیت ماه را به عنوان نشانی اختصاصی در خارج از اولین شهر بدون کربن جهان، یعنی شهر مصدر در امارات متحده عربی بنا کنند تا این سازه برای همیشه نشانه ای برای شناسایی این شهر باشد.

کوبیت مقیاسی باستانی برای اندازه گیری طول و برابر 46 سانتیمتر بوده است. این هرمها در ابعادی ساخته خواهند شد که با هرمهای عجایب هفتگانه مشهور در جیزه مصر همخوانی داشته باشند. صفحات خورشیدی خارجی و بدون قاب بر روی لبه هرمها از شیشه و سیلیس غیر شفاف ساخته شده و ظاهری از عقیق سیاه را به این هرمها خواهد بخشید.

کابلهای زیرزمینی انرژی به دست آمده از این هرمها را به شبکه ای انتقال می دهند جایی که این انرژی به AC تبدیل شده و مورد استفاده هزاران خانه مسکونی قرار می گیرد. هر یک از هرمهای حاشیه ای 1.74 مگاوات انرژی تولید خواهند کرد که این میزان برای تامین انرژی مورد نیاز 250 خانه مسکونی کافی خواهد بود.

بر روی سطح زمین و در میان این هرمها مسیرهای سنگفرش شده عابران پیاده را تشویق خواهد کرد تا میان هرمهای این سازه که به فانوس دریایی علم شهرت پیدا کرده است قدم بزنند.

سیستم نوردهی این هرمها بر خلاف فازهای ماه است یعنی زمانی که ماه نو در آسمان تابیده می شود نور این هرمها برابر نور ماه کامل خواهد بود و زمانی که ماه کامل در آسمان قرار می گیرد هرمها کاملا تاریک خواهند بود. لایه خارجی هر یک از هشت هرم کوچکتر به صورت گزینشی بخشهایی از ساختار هرمها را در طول ماه پوشش می دهند و به این شکل روند چرخه ماه را مانند عقربه های ساعت پیگیری می کنند.

طراحان این سازه برای محاسبه فازهای ماه و تنظیم سیستم نوردهی هرمها بر اساس این فازها از دستنوشته ای قدیمی و پارسی برگرفته از کتاب "عجایب خلقت" نوشته أبو یحیئ زکریا بن محمد القزوینی فیزیکدان و اخترشناس ایرانی قرن هفتم هجری استفاده کرده اند.

همچنین برای افرادی که نمی توانند برای دیدن این سازه به اوبظبی بروند، وب سایتی طراحی و راه اندازی خواهد شد که از سرتاسر جهان قابل دسترسی بوده و افراد می توانند با ورود به این وب سایت شرایط آب و هوایی، میزان تولید انرژی و دیگر حالتهای موجود در این ساعت عظیم سنگی را مشاهده کنند.

ساقه های باد، گندمزاری مصنوعی با توانایی تولید برق

رتبه دوم این رقابت به طرح "ساقه های باد" اختصاص یافته است طرحی که برای خلق آن از وزش باد بر روی گندمزارها الهام گرفته شده است.

این طرح از هزار و 203 ساقه 55 متری که از جنس فیبرهای کربنی خواهند بود ساخته می شود. این ساقه ها بر روی پایه های بتونی به قطر 10 تا 20 متر بسته خواهند شد قطر ساقه ها در بخش پایه 30 سانتیمتر و در بخش نوک پنج سانتیمتر بوده و بر روی نوک هر یک از این ساقه ها لامپهای LED قرار خواهند گرفت که این لامپها متناسب با شدت وزش باد خواهند درخشید، زمانی که وزش باد شدید باشد نور لامپها نیز شدید شده و زمانی که بادی در جریان نباشد، لامپها خاموش خواهند بود.

پی های این ساقه ها بر اساس فرمولی مارپیچی مشابه مرکز گل آفتابگردان در زیر زمین قرار گرفته اند و تمامی این پی های بتونی مانند تار و پود یک پارچه به هم متصلند. این بخش از ساقه ها مانند گرداب ساخته شده اند که هیچیک به دیگری شباهتی ندارد، زمانی که باران می بارد آب باران به میان حفره های درون این پایه ها وارد شده و در فضای میان پایه ها جمع آوری می شوند. در این مکان گیاهان و گلها به صورت طبیعی رشد می کنند.

از سوی دیگر، در میان هر یک از این ساقه های مرتفع توده ای از صفحه های سرامیکی فیزیوالکتریکی قرار گرفته و درمیان این صفحه های سرامیکی الکترودهایی تعبیه شده است. هر یک از الکترودها از بالا تا پایین ساقه ها به یکدیگر متصل شده اند به این شکل با وزش باد بر روی این ساقه های غیر طبیعی جریانی از الکتریسیته در میان آنها به وجود می آید.

در میان پایه های بتونی مخزنی توخالی وجود دارد که جایگاه یک مولد چرخشی است. این مولد انرژی جنبشی ساقه ها که به دلیل وزش باد در حرکتند را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند، این انرژی مقداری ثابت نداشته و میزان تولید آن به میزان وزش باد بستگی دارد.

در زیر میدانی که این گندمزار مصنوعی در آن واقع خواهد شد دو مخزن بزرگ قرار می گیرد که به اندازه کل منطقه هستند و به پایه های ساقه ها شباهت دارند اما به صورت وارونه نصب می شوند. این دو مخزن بر روی یکدیگر قرار گرفته اند زمانی که باد می وزد، بخشی از انرژی الکتریکی تولید شده تعدادی پمپ را روشن می کند که این پمپ ها آب را از مخزن زیرین به مخزن بالایی می کشد و زمانی که بادی در جریان نباشد این جریان وارونه شده و این دو مخزن را به ژنراتور تبدیل می کند. خروجی انرژی ساختار نهایی این طرح باید با یک نیروگاه بادی معمولی برابری کند.