به گزارش خبرگزاری مهر، استعفای سریالی دیپلماتهای لیبیایی در روزهای اخیر و پیوستن آنها به مردم انقلابی لیبی به علاوه شنیدن خبر اقدام مشابه "سعد مصطفی مجبر" سفیر لیبی در تهران باعث شد که گفتگویی با این مقام لیبی که در گذشته پستهای مهمی داشته و از مقامات نزدیک به "معمر قذافی" محسوب می شود، داشته باشیم؛
شورای امنیت سازمان ملل را در 66 سال گذشته هرگز نمی توان شورای امنیت نام نهاد. آنها در این سالها شورای جنگ و حمله به کشورهای کوچک بوده اند. |
سعد مصطفی مجبر |
در ساعات اخیر که موج پیوستن دیپلماتهای لیبی به انقلابیون افزایش پیدا کرده است، ما خبر استعفای شما و پیوستن به جنبش مردم لیبی علیه قذافی را شنیدیم، اگر در این باره صحبتی دارید مطرح کنید؟
- من به هیچ وجه استعفا نداده ام و از مسئولیتهایم فرار نمی کنم. سفارتها در قاموس لیبی دفتر مردمی خوانده می شوند و به همین دلیل من مسئول هستم تا در این پست خدمات خود را به ملت لیبی ارائه کنم. همچنین در راستای روابط دوجانبه با ایران تلاش کنم. در واقع من هرگز استعفا نداده ام اما از امروز دیگر در صف انقلابیون قرار دارم.
- خوب، شرایط فعلی در لیبی پر مخاطره و سخت است اما من گمان می کنم شرایط کشور تا یک هفته دیگر آرام شود. هم اکنون شرایط این کشور نگران کننده است و فاجعه ای در حال رخ دادن است. شما اجساد کشته شدگان را در خیابانها و معابر مشاهده می کنید. در واقع اگر حتی یک نفر از مردم لیبی و یا نظام کشور کشته شود این ضایعه ای برای ملت و کشور خواهد بود. من خود این موضع را در پیوستن به انقلاب مردم گرفتم و از قذافی خواسته ام فورا از قدرت کناره گیری کند تا از خونریزی بیشتر فرزندان ملت و مسلمانان جلوگیری شود و در تاریخ نوشته نشود که وی باعث کشتار ملت خود شده است.
- برخورد آنان پر از نفاق، دروغ و تمایلات مشکوک و خطرناک است. تحولات اخیر در لیبی تنها به مردم این کشور مربوط می شود و تنها مردم هستند که می توانند به آن خاتمه دهند. این مسئله هیچ ارتباطی به شورای امنیت سازمان ملل ندارد، شورایی که در 66 سال گذشته هرگز نمی توان آن را شورای امنیت نام نهاد. شورای امنیت در این سالها شورای جنگ و حمله به کشورهای کوچک بوده است. آنان مشکلاتی را با سرهنگ قذافی دارند و با این اقدامات در صدد تسویه حساب با وی هستند.
در نهایت تا چند روز دیگر همه این تحولات به پایان رسیده و لیبی شروعی دوباره را تجربه خواهد کرد. |
سفیر لیبی در تهران |
البته من نمی خواهم در این مسئله مبالغه آمیز برخورد کنم، اما با توجه به وقایعی که در این روزها شاهد آن بوده ایم احتمال وقوع هر مسئله ای در این راستا وجود دارد. البته در مصر و تونس مردم همچنان به خواسته های اصلی خود نرسیده اند. در الجزایر، مغرب و موریتانی همچنان در ابتدای راه قرار داریم و در سودان، اردن، یمن و بحرین نیز می دانیم که چه اتفاقاتی رخ داده است.
- بله، در حال حاضر اکثریت قبایل لیبی به انقلاب پیوسته اند. اما قبایل نیز جزئی از جریان گسترده مردم هستند و نباید به آنان همچون گروهی سیاسی نگریسته شود. من در اینجا خواستار توقف کشتار در لیبی و کناره گیری قذافی از قدرت هستم. تا پس از آنان تمام اقشار کشور بدون هیچ استثنایی چه در داخل و خارج دور هم جمع شده و درباره سرنوشت و آینده لیبی تصمیم گیری کنند. این مسئله است که بحران لیبی را فیصله می دهد و نه شورای امنیت. عملکرد آمریکا و غرب در شورای امنیت کاملا مشخص است. کسانی که می خواهند حق مردم لیبی را به آنان بازگردانند چرا فکری به حق پایمال شده ملت فلسطین ندارند. زمانی که در شورای امنیت درباره فلسطین رای گیری می شود و 14 عضو خواستار محکومیت رژیم اسرائیل هستند، آمریکا با یک رای همه چیز را وتو می کند.
- به طور قطع این مسئله در ساعات آتی رخ نمی دهد و ما چندین روز تا تحقق این مسئله فاصله داریم. در نهایت تا چند روز دیگر همه این تحولات به پایان رسیده و لیبی شروعی دوباره را تجربه خواهد کرد.
البته مردم لیبی از مدتها پیش این آغاز را تجربه کرده اند. آنان با ایتالیایی ها تمام و کمال جنگیدند. در آن زمان نه کشوری بود که لیبیایی ها کمکی برای آن جنگ کند و نه کشوری بود که ما را مجبور به جنگیدن کند. این ملت بود که می جنگید. البته برخی فکر می کردند با شهادت "عمر مختار" (شیخ الشهدا) پایان لیبی را رقم زده اند اما این پایان لیبی نبود و مردم علیه پایگاههای نظامی کشورهای بیگانه از جمله آمریکا و انگلیس وارد عمل شده و آنان را از کشور بیرون راندند البته قذافی در این مسائل نقش داشت، اما لیبی این استعداد را دارد که رهبران بزرگ دیگری نیز داشته باشد که بتوانند کشور را به بهترین نحو اداره کنند.
نظر شما