به گزارش خبرنگار مهر از قم، حسین شرف الدین در نشست علمی جایگاه مخاطب در فرآیند ارتباطات که ظهر سه شنبه در سالن جلسات دانشگاه باقرالعلوم (ع) برگزار شد، با مقایسه رسانه‌های قدیمی‌تر و رسانه‌های امروزی گفت: در طول دوران‌های گذشته هر رسانه‌ای مخصوصا برنامه‌های صدا وسیما مخاطب خاص خود را داشت اما امروز به دلیل گستردگی رسانه‌ها و برنامه‌ها این امر امکان پذیر نبوده و مرزهای سنی در حال محو شدن از جامعه است که در این شرایط خود مخاطبان باید هوشیار بوده و تنها برنامه و سخنی که به صحت آن اطمینان دارند دریافت کنند.
وی علوم ارتباطات را علمی نوپا دانست و اظهار داشت: هر فرآیند ارتباطی شامل چندین مولفه اصلی از جمله منبع، مخاطب، پیام و رسانه یا مجرای انتقال است که در این بین بحث مخاطب از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی(ره) در تعریف مخاطب گفت: هرچند برحسب متغیرهای گوناگون مخاطبین مختلفی را داریم اما در عرف رسانه‌ای وارتباطات مجموعه بییندگان، شنوندگان و تماشاگران و بطور کلی طرف‌های ارتباط را مخاطب می‌نامیم.
وی با تبیین نقش مخاطب در ارتباطات و مخصوصا عرصه رسانه افزود: مخاطب در عرصه ارتباطات دارای جایگاه مهم و خاصی بوده و مخاطبین باید از جنبه‌های مختلف از جمله اخلاقی، حقوقی و ظرفیت‌شناسی ادراکی و احساسی مور توجه قرار گیرند.
مخاطب مولفه کلیدی هر پیام است
شرف الدین مخاطب را یکی از مولفه‌ها ی کلیدی هر پیام ارتباطی توصیف کرد و ابراز داشت: در زمان‌های گذشته رسانه‌ها به دلایل مختلف تسلط کافی برمخاطبان داشته و آن‌ها را هدایت می‌کردند اما امروز وضیعت برعکس شده و مخاطبان عامل مهم بوده و رسانه‌ها را مجبور می‌کنند تا با آن‌ها هماهنگ شوند.
وی با تأکید بر احترام، جایگاه و خواسته‌های مخاطبین بیان کرد: این مسئله به قدری مهم می‌باشد که در دین مبین اسلام مصلحت مخاطب بیان شده است که این امر در نظام‌ها و مکاتب دیگر مشاهده نمی‌گردد و حتی این مهم در اساسنامه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز امده است که رسانه ملی باید مصالح مخاطبان را رعایت کند.
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی (ره) بیان داشت: البته این مسئله باید مشخص گردد که چگونه می‌توان خشنودی مخاطب را جلب یا اساسا برای کسب رضایت مخاطب باید چه عملی شود؟
وی با تاکید بر جامع بودن دین مبین اسلام، گفت: دراتباطات دینی جلب خشنودی و رضایت مخاطبان به تنهایی ملاک موفقیت در عرصه ارتباطات نبوده بلکه عوامل دیگری نیز دخیل است.
نظر شما