به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمد ابراهیم پارسا نژاد در هفدهمین کنگره ملی و دومین کنگره بین المللی باروری و ناباروری ایران در سالن همایشهای رایزن اظهار کرد: با توجه به رواج بسیاری از روشهای درمان ناباروری، در حال حاضر بسیاری از افراد معتقدند که ناباروری یک عارضه قابل درمان است.
وی با اشاره به زمان ابداع روش لقاح آزمایشگاهی در جهان گفت: این روش برای نخستین بار در سال 1979 به کار گرفته شد در آن زمان همه مذاهب در نقاط مختلف دنیا درباره میزان اجرایی بودن استفاده از این روش می‌اندیشند اما ایران از جمله کشورهایی بود که به سرعت با کاربرد این روش موافقت کرد.
رئیس انجمن علمی و تحصصی باروری و ناباروری ایران افزود: بعدها درباره روشهایی مانند تخمک اهدایی و رحم واگذاری استفتائات لازم از مراجع تقلید انجام شد و استفاده از آن در مجلس تصویب و دستورالعملهای اجرایی آن در دولت نوشته شد.
پارسانژاد با اشاره به اهدای اسپرم اظهار کرد: هنوز اهدای اسپرم در ایران متداول نشده و در این زمینه مصوبات و آیین نامه‌های اجرایی نداریم اما برخی مراجع تقلید انجام این کار را جایز دانسته‌اند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا احتمال بیمار شدن کودکانی که با استفاده از روش لقاح آزمایشگاهی متولد می‌شوند بیش از سایر کودکان است، گفت: سه درصد از نوزادان متولد شده در جهان دچار مشکلات ژنتیک هستند. احتمال بروز ناهنجاری مادرزادی در کودکانی که با استفاده از روشهایی مانند میکرواینجکشن متولد می‌شوند، وجود دارد البته درمانگر جوانب مختلف را در درمان ناباروری با استفاده از این روش رعایت می‌کند.
رئیس انجمن علمی و تحصصی باروری و ناباروری ایران گفت: در حالت عادی تخمک اجازه ورود اسپرم معیوب را به خود نمی‌دهد اما با استفاده از روش میکرواینجکشن برخی اسپرم ها به تخمک وارد می‌شوند بنابراین احتمال افزایش ناهنجاریهای مادرزادی وجود دارد البته این مورد نباید زوج‌های نابارور را چندان نگران کند.
نظر شما