به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "تاگس اشپیگل" در مطلبی نسبتا طولانی با طرح پرسشهایی به بررسی این موضوع پرداخته و نوشت: با دخالت فرانسه در درگیریهای ساحل عاج شمار کشورهایی در دنیا که نیروهای امنیتی فرانسه فعالانه در آن مداخله می کنند به پنج تا افزایش یافت.
فرانسه از سال 2001 در جنگ افغانستان شرکت دارد. سواحل سومالی نیز از جمله مناطقی است که فرانسه در آن مداخله نظامی می کند. لیبی نیز از نوزده مارس به جمع کشورهایی پیوست که پاریس به بهانه حمایت از غیر نظامیان به مداخله نظامی در آن دست زده است و حالا نیز نوبت ساحل عاج است.
شرکت در جنگ افغانستان را سارکوزی در سال 2007 از سلفش به ارث برد. وی قبل از ورودش به کاخ الیزه کاهش مرحله به مرحله نیروهای فرانسوی در افغانستان را وعده داد. این در حالی است که از آن زمان به بعد گروههای فرانسوی در این منطقه تقویت شده و اخیرا در جولای 2010 فرانسه با 4هزار نیرو چهارمین کشور شرکت کننده در ناتو از نظر تعداد نیرو در این کشور به شمار می رود.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد که دلایل زیادی وجود دارد که سارکوزی بار دیگر به عنوان یک ارباب جنگی در سطح بین الملل قدم گذاشته است. لیبی برای سارکوزی به منزله یک فرصت بود تا آسیبهایی را که در جریان انقلاب تونس و مصر به فرانسه وارد شد جبران کند.
به این ترتیب وی ابتکار عمل در قطعنامه1973 شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه لیبی را در دست گرفت و در حالی که کنفرانس پاریس با هدف حمایت از غیرنظامیان لیبیایی برگزار می شد وی جنگنده های فرانسوی را بر فراز لیبی فرستاد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است : فرانسه مداخله نظامی در ساحل عاج را که عموم را غافلگیر کرد به بهانه حمایت از شهروندان فرانسوی در این کشور و درخواست دبیرکل سازمان ملل متحد از وی برای این اقدام توجیه می کند.
در ادامه این مطلب آمده است : از زمان استقلال ساحل عاج در سال 1960 ارتباطات فرهنگی و اقتصادی و سیاسی این کشور با فرانسه همچنان برقرار و تنگاتنگ بوده است. فرانسه همواره در این کشور تاثیر بالایی داشته است. نود درصد مردم این کشور یا فرانسوی صحبت می کنند و یا این زبان را که قبلا کشور آنها مستعمره آن بوده است می فهمند. حدود 600 شرکت فرانسوی در این کشور غنی از نظر مواد خام فعالیت دارند.تعداد زیادی از تیم های فرانسوی جایگاههای کلیدی در این کشور را اشغال کرده اند.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است : سارکوزی شیفته مدیریت کردن بحرانهای بین المللی است. وی در جنگ گرجستان نیز که نقش ریاست دوره ای بر اتحادیه اروپا را داشت می خواست نقش میانجی برای آتش بسی که روسها مدتها تصمیم آن را گرفته بودند ایفا کند. وی همچنین در بحرانهای مالی جهانی نیز سعی می کرد خود را برجسته جلوه دهد.
رئیس جمهوری فرانسه بر اساس قانون اساسی این کشور رئیس نیروهای امنیتی به شمار می رود. وی می تواند بدون اینکه مورد بازخواست حکومت و پارلمان قرار گیرد به مداخله نظامی در سایر کشورها دست بزند. با این حال مداخله نظامی فرانسه در لیبی بحث های زیادی را در پارلمان این کشور به وجود آورد.
اینکه آیا سارکوزی می تواند با چنین اقداماتی شانس خود در انتخابات ریاست جمهوری آینده را بالا ببرد جای شک و تردید دارد.
نظر شما