وي كه مشاور رئيس دانشگاه تهران نيز هست، تصريح كرد: ايجاد باور فرهنگي به علم تنها از طريق فرهنگ سازي و ايجاد چنين روحيه اي امكان پذير است. در غير اين صورت نه تنها با شعار نمي توان چنين فرهنگي را در جامعه فراگير كرد بلكه تبعات منفي شعارهاي بدون عمل گريبان جامعه را نيز خواهد گرفت.
استاد گروه تاريخ فرهنگ و تمدن اسلامي در ادامه خاطر نشان ساخت: ايجاد باور فرهنگي به علم يعني اين كه افراد جامعه علم و دانش را داراي ارزش بدانند و حاملان اين ارزش را ارزشمند بدانند. هرگاه زحمات و تلاش هاي جامعه علمي پاس داشته شود، مي توان به ايجاد باورهاي فرهنگي در علم اميدوار بود.
وي اضافه كرد: در قرن توسعه علمي كشور توجه به ايجاد باور فرهنگي به علم به عنوان راهكار حل مشكلات جامعه در نظام آموزشي كشور نكته اي بسيار اساسي است كه جا دارد ايجاد چنين فرهنگي با جديت بيشتري پيگيري شود.
دانشيار دانشگاه تهران در ادامه ياد آور شد: تاكنون گام هايي براي ايجاد چنين فرهنگي در كشور برداشته شده است ولي متاسفانه در مقابل گام هاي موثري كه در اين زمينه برداشته مي شود گاهي مواقع برخي افراد غيرمسئول حركاتي بر خلاف اين فرهنگ در جامعه و به خصوص در محيط دانشگاه انجام مي دهند كه گام هاي برداشته شده را بي نتيجه مي كنند. در حالي كه عزم مسئولان كشور بر پاسداري از مقام علم و دانشمند است افرادي غير مسئول با نگاهي غيرعلمي اقدامات انجام شده در ايجاد باورهاي فرهنگي در علم را غيرموثر مي كنند (برخورد برخي افراد غيرمسئول با نگاه غير علمي با رئيس دانشگاه علم و صنعت مي تواند نمونه اي از اين گام هاي ويران كننده در ايجاد باورهاي فرهنگي در علم باشد). بنابراين بايد قبول كرد و باور داشت كه باورهاي فرهنگي به علم به صورت پايدار ايجاد نشده است زيرا اگر اين باور به صورت پايدار ايجاد شده بود شاهد حوادثي چون حادثه دانشگاه علم و صنعت نبوديم.
دكتر سيد احمد رضا خضري در ادامه خاطر نشان ساخت : لزوم ايجاد باور فرهنگي به علم با مطالعه فرهنگ ديني و زندگي ائمه اطهار به شكل آشكارتري نمود پيدا مي كند. امام علي (ع) مي گويند: دانش و حكمت را از هر شخصي بياموزيد حتي اگر اهل نفاق باشد، يا امام صادق (ع) براي شخص صاحب علم و دانش حتي اگر اعتقادي به اسلام هم نداشت، احترام بسيار خاصي قائل بودند . امام صادق (ع) به سبب علم و دانشي كه يك شخص داشت به وي احترام مي گذاشتند. نمونه ديگري از اين باور فرهنگي به علم را مي توان در فرهنگ ديني و در زندگي سيد رضي جستجو كرد. سيد رضي به چهره هاي علمي ولي غيرديني احترام مي گذاشته است و در زمان مرگ آنها در تشييع جنازه آنها شركت مي كرده است.
وي تصريح كرد: وقتي در باورهاي ديني اين چنين رفتارهاي پسنديده اي داريم ، وجود حركت هاي غيرمسئولانه در جامعه علمي عجيب به نظر مي رسد و نشان مي دهد باورهاي فرهنگي به علم هنوز به صورت پايدار ايجاد نشده است و بايد در اين زمينه برنامه ريزي اساسي داشت و از شعار محض پرهيز كرد.
استاد گروه تاريخ فرهنگ و تمدن اسلامي در پايان تصريح كرد: نبودن باورهاي فرهنگي در نظام علمي كشور عامل بسيار مهمي در فرار مغزها است. عدم باور فرهنگي در نظام علمي سبب كاهش امنيت براي دانشمندان و عالمان مي شود. بنابراين فرهنگ سازي در اين زمينه موضوع بسيار مهمي است كه بايد به طور جد مورد توجه قرار گرفته شود. ضمن اين كه بايد نيروهاي غيرآگاه را از دانشگاه ها دور كرد تا بتوان در راه ايجاد باورهاي فرهنگي به علم قدم برداشت.
نظر شما