من جمله ؛ از روزاعلام توافق تا كنون افراد مختلفي اظهار نظر كرده و امضاي اين توافقنامه را مورد نقد و بررسي قرارداده اند و رييس جمهور، دبير شوراي عالي امنيت ملي وبرخي اعضاي تيم مذاكره كننده و مسوولين پرونده و عده اي ديگر به تعريف و تمجيد از آن مشغول شده و بعضي ديگر نيز، اگر انتقاد نكنند حد اقل به ديده ابهام به آن متن دو صفحه اي مي نگرند . حق هم دارند . چرا كه حافظه شان انقدر كند نشده كه سرنوشت تعهداتي را كه سال گذشته سه وزير در تهران امضا كردند به ياد نياورند!
اينك بر همه ما است كه با توجه به تاكيد همين عزيزان به "تصميم نظام" بودن موافقتنامه به بعد از آن فكر كنيم. اما بد نيست با نگاهي انتقادي به گذشته راه تكرار خطا در آينده را ببنديم و اين نقد، البته به هيچ روي نبايد با نفي زحمات و فشارهاي زيادي داخلي و خارجي كه اين عزيزان تحمل كرده اند همسان شود.
از جمله افرادي كه در اين زمينه با جرات به اظهار نظر فراوان پرداخت جناب آقاي دكتر حسين موسويان سخنگوي تيم مذاكره كننده بود ، در حالي كه ظاهرا ديگر افراد حاضر در سير پرونده تمايلي به سخن گفتن ندارند. لذا چون سخنان قابل نقد وي را در گفته هاي ديگران هم مي يابيم و حرفهاي او برآيند نظر همكارانش است ، اميدواريم ساير مسوولين پرونده هم توجه لازم را بنمايند.
ايشان به كرات در گفتگوهاي خود مطالبي عنوان كردند كه جاي تامل دارد و لازم است مورد بررسي قرار گيرد .
1- در يكي از گفتگوهاي خود در جواب اين سوال كه چگونه مي توان به قول و قرارهاي اروپا اعتماد كرد گفتند :
" واقعيت آنست كه اين مساله (اعتماد سازي) دوطرفه است . نه ما به آنها اعتماد داريم و نه آنها به ما . 25 سال رابطه با غرب را داريم كه در طول 25 سال بي اعتمادي است ... روابط 25 ساله طولاني داريم مملو از خصومت ، درگيري و بي اعتمادي . "
لازم است به آقاي دكتر بگوييم: روابط پر از بي اعتمادي و خصومت به 25 سال انقلاب بر نمي گردد بلكه اين فضايي است كه بيش از يك قرن بين كشور ما و دنياي غرب وجود داشته و در هر زمان تغيير شكل داده است وگرنه ماهيت آن يكي بوده است . اتفاقا آنچه بايد به آن توجه كرد اينست كه اين بي اعتمادي حاصل عملكرد دنياي غرب است . ما انقلاب اسلامي را در حدود 25 سال پيش در حالي آغاز كرديم كه رژيم پهلوي را دست نشانده دنياي غرب مي دانستيم و اعتقاد داشتيم ( همانطور كه داريم ) آنها هميشه در پي بردن ثروت كشور ما و سوء استفاده از موقعيت جغرافيايي آن بوده اند و هر زمان توانسته اند با مذاكره و عقد قرارداد و پيمان به اين نيت برسند ، اين كار را كرده اند و هر زمان شرايط مناسب نبوده است دست به ارعاب و تهديد زده اند .
اگر با رشوه و دسيسه توانستند به منافع خود برسند از آن فروگذار نكردند ، در غير اينصورت به هر وسيله اي اقدام به حذف فيزيكي اسطوره هاي مقاومت و سربلندي ايران كردند .
از شما مي پرسيم آيا ستمي كه دنياي غرب در كودتاي 28 مرداد به مردم ايران كرد و اكنون خود نيز به آن اذعان دارد مربوط به اين 25 سال است ؟!
ملت ما كي ميتواند ظلمي كه در جنگ هشت ساله بر او روا شد از خاطر ببرد ؟ بمب هاي شيميايي كه در اين جنگ بر عليه مدافعان مظلوم اين كشور به كار گرفته شد ساخت كدام كشور بود ؟! خانواده هاي جانبازان شيميايي كه هر روز شاهد شهادت يكي از آنها هستيم تاوان رفتار غير معتمدانه چه كساني را مي پردازند ؟! هواپيماهاي جنگنده بلند پرواز را چه كسي در اختيار صدام قرار داد تا بي رحمانه مردان و زنان بيگناه ايران را بمب باران كند ؟!
هواپيماي مسافربري ايران هدف موشك چه كسي غير از همان دنياي غرب قرار گرفت و صدها نفر انسان بيگناه در خليج فارس كشته شدند .
سازمان منافقين ، اين خيانتكاران به مرز و بوم و ملت ايران در اين چند سال مورد حمايت چه كشورهايي بودند ؟! مگرنه اينكه در حاليكه هيچ جايگاهي در ميان ملت ما نداشتند و ندارند پيوسته مورد حمايت كشورهاي اروپايي و آمريكا قرار گرفته اند؟ تجهيزات نظامي كه در عمليات موسوم به فروغ جاويدان در اختيار اين گروه قرار گرفت از جانب كدام كشورها بود ؟!
حال با توجه به مطالب فوق ما بايد اقداماتي در جهت اعتمادسازي انجام دهيم يا دنياي غرب كه سال هاي متمادي است خيانت و ظلم آنها به مردم ايران اثبات شده است؟
اميدواريم ديگر عزيزان مذاكره كننده ، در هنگام مذاكره ، تاريخ ايران را فراموش نكرده باشند و پيوسته به طرف هاي اروپايي و غربي خود يادآوري كرده باشند كه مردم ما به هيچ روي به آنها اعتماد ندارند و به جاي ما لازم است آنان در جهت اعتمادسازي قدم بردارند .
2- ايشان در اين مورد كه اين تعليق يك تكليف حقوقي براي ايران است يا خير گفته اند :
" ما هيچگاه تعليق را در چارچوب قطعنامه ها نپذيرفتيم به اين علت كه ما از ابتدا اعلام كرديم تعليق را فقط در چارچوب مذاكرات سياسي مي پذيريم زيرا غني سازي حق مشروع و قانوني هر عضوي است ، اما اروپا هم ميگويد خيلي خوب اين حق شماست اما ما به صلح آميز بودن فعاليت هاي هسته اي شما اعتماد نداريم ! اينكه اجبار نيست ! NPT كه نمي تواند آنها را اجبار كند . ما از ابتدا تعليق را طبق بيانيه تهران پذيرفتيم نه در قالب قطعنامه شوراي حكام كه در سپتامبر 2003 صادر شد ، اكنون نيز بر اساس توافقنامه تهران مي پذيريم نه قطعنامه سپتامبر 2004 ....... ما ميتوانيم همين الان هم بگوييم تعليق را نمي پذيريم ، شما مي توانيد بگوييد ما با اروپايي ها تفاهم نمي كنيم ، با قطعنامه چه ميكنيد ؟ آنرا هم رد ميكنيد ، بعد شوراي حكام قطعنامه صادر مي كند و براي شما ليست مي كند، اين كشور قبلا قصور داشته ، اكنون نيز با قطعنامه شوراي حكام همراهي نكرده لذا پرونده را به شوراي امنيت ارجاع مي دهد".
اولا سوال اينجاست : چگونه است كه اين به اصطلاح اقدام داوطلبانه در اجراي پروتكل الحاقي و تعليق خود خواسته غني سازي ، امروز ايجاد يك توقع حقوقي براي آژانس و طرف هاي اروپايي مذاكرات تهران كرده است ؟! و بجاي تحسين و تشكر ، ايران را در صورت ترك تعليق به ارجاع پرونده به شوراي امنيت تهديد مي كنند .
ثانيا: در سال گذشته نيز خيرخواهان به تيم مذاكره كننده توصيه كردند كه همه تخم مرغهاي خود را در يك سبد آنهم سبد غير قابل اعتمادي مثل اروپا نگذارند . اكنون پس از يكسال و اندي كه تمام اطلاعات لازم و غير لازم را در اختيار اروپاييان و آژانس بين المللي انرژي اتمي گذاشتيم و آنچه گفتند (در جهت اعتماد سازي )عمل كرديم متاسفانه آقاي دكتر چه راحت به آنها حق مي دهند كه به ما بي اعتماد باشند و با وجود گزارش هاي صريح البرادعي مبني بر اينكه هنوز انحرافي در فعاليت هاي هسته اي ايران ديده نشده است ، نسبت به فعاليت هاي ايران ابراز بي اعتمادي كنند !
مطرح كردن اين مسائل و دم از "بي اعتمادي به ايران" زدن از بي حيايي اروپايي هاست و سزاوار است آقاي دكتر موسويان عزيز آنها را به اين راحتي بيان نكنند و به آنها حق ندهند .
3- آقاي موسويان در مورد گزارش البرادعي گفته اند :
" تصويري كه آژانس راجع به ايران قبل از شهريور 1382 داده مقايسه كنيد با تصويري كه براي بعد از مهر 83 ، بعد از نشست تهران ، داده است . مي بينيد تصويري از همكاري ايران داده ، تصويري از اينكه ايران مراكز هسته ايش را باز كرده ، رفتيم ديديم ، بخشي از ابهامات رفع شده و حتي نحوه گزارش آقاي البردعي به اين صورت است كه به شوراي حكام غير مستقيم مي گويد كه لازم نيست در هر جلسه موضوع ايران مطرح شود و من در موقع مناسب گزارش خواهم داد. اين دستاورد كمي نيست ..."
البته در بزرگ بودن اين دستاورد كسي شك ندارد و جاي تشكر دارد از همه عزيزاني كه در مراحل مختلف اين پرونده زحمت كشيده اند . اما به غير از زحمات تيم مذاكره كننده و افراد حاضر در جريان پرونده هسته اي ، براي بدست آوردن اين دستاورد بزرگ حجم زيادي از اطلاعات محرمانه تكنولوژي هسته اي و امنيتي كشورمان در اختيار آژانس و پيرو آن سيستم هاي اطلاعاتي غربي و سپس موساد قرار گرفت كه سخنان شالوم وزير خارجه رژيم منحوس اسراييل در نشست اخير مجمع عمومي سازمان ملل آن را تاييد مي نمايد. اطلاعاتي كه دنياي غرب هيچگاه نتوانست اشتياق خود را براي بدست آوردن آنها پنهان كند . اميدواريم آقايان ارزش اين گام بسيار بزرگ در جهت اعتمادسازي را ناديده نگرفته و در برخوردهاي خود با طرف هاي غربي يادآور شوند كه ايران جهت اعتمادسازي پيشتاز بوده ، در صورتيكه دنياي غرب هيچ قدمي برنداشته است .
4- آقاي دكتر موسويان در مورد تدابير انديشيده شده براي بررسي پايبندي طرف هاي مذاكره كننده به توافقات امضا شده بيان كردند :
" ما در 22 نوامبر تعليق را به اجرا در مي آوريم ، اجلاس شوراي حكام 25 نوامبر يعني 3 روز بعد است ، اولين آزمايش ما در همين نشست خواهد بود ما اروپا را ظرف 1 هفته آزمايش مي كنيم ،ببينيم آيا اين پرونده كه بناست در اجلاس شوراي حكام روند عادي سازي خود را طي كند ببينيم اين مشهود مي شود يانه . بناست مذاكرات توافقنامه تجاري ايران و اروپا بلافاصله آغاز شود ، اگر آنها اين مذاكرات را به شش ماه بعد موكول كردند ما مي فهميم كه آنها به تعهداتشان عمل نكردند ! "
در جواب مجري برنامه كه پرسيد اگر چنين شد چه ميكنيد ؟ آقاي دكتر گفتند :" آنوقت نظام بايد تصميم بگيرد " و اين يعني ما به هواي نسيه اي كه پيش از اين نقدهاي فراواني برايش پرداخته بوديم بازهم نقد ديگري پرداخته ايم . با توجه به فعاليت ها و همكاري هاي گسترده ايران در جهت اعتمادسازي ، به اعتراف خود مدير كل آژانس ، اينبار نوبت طرف هاي اروپايي بود كه گامي به جلو بردارند . چگونه است كه پس از يكسال و اندي مذاكره و همكاري ، در حالي كه به گفته آقاي دكتر نظر اعضاي شوراي حكام نسبت به فعاليت هاي هسته اي ايران تغيير پيدا كرده و از گزارش بسيار مثبت البرادعي ياد مي كنند ، به جاي آنكه سختگيري ها كاهش يابد ، دامنه تعليق از آنچه كه در نشست تهران توافق شده بود نيز فراتر رفته است ؟! آيا اين برخوردها از سوي طرف هاي اروپايي نشان دهنده آن نيست كه هيچگاه در پي اعتماد سازي و همكاري با ايران نيستند؟
در آخر ضروري به نظر مي رسد به بعضي از عزيزاني كه در جريان پرونده هسته اي و حتي مذاكرات مختلف در سطح بين الملل از طرف ملت غيور ايران شركت مي كنند اين مطلب گوشزد شود كه مردم ايران به هيچكس كه بدهكار نيست هيچ ، خصوصا از دنياي غرب طلبكار است . سر خود را بالا بگيريد ، از حق مردم ايران نگذريد ، خدا با ماست .
خبرگزاري مهر - سعيد آلادپوش
نظر شما