قهرمانی تکواندو حاصل برنامه و مدیریت صحیح/ عملکرد دور از انتظار بانوان

به گزارش خبرنگار مهر، مسابقات تکواندو قهرمانی جهان به مدت شش روز با حضور نزدیک به 1000 تکواندوکار در شهر تاریخی "گِیونگجو"ی کره جنوبی برگزار شد که در نهایت تیم ملی ایران با شایستگی تمام عنوان نخست را کسب کرد و روی سکوی قهرمانی ایستاد.

ارزش کسب این عنوان آنجا دو چندان می شود که بدانیم در طول نوزده دوره گذشته هیچ تیمی غیر از کره جنوبی موفق نشده ایستادن روی سکوی نخست جهان را تجربه کند و قهرمان 19 دوره گذشته همه چیز را آماده کرده بود تا بیستمین قهرمانی خود را جشن بگیرد. غافل از آنکه به سد مستحکمی چون جوانان غیور ایران اسلامی  برخورد می کند که با آمادگی بالا برای ایستادن روی سکوی نخست راه حضور در کره را در پیش گرفته است.

سیر صعودی تکواندو ایران در رقابتهای جهانی بعد از کسب مدال طلای مهدی بی باک  17 ساله در رقابتهای جام جهانی 1997 قاهره مصر و ایستادن بر سکوی نایب قهرمانی برای اولین بار آغاز شد. این روند تا 10 سال ادامه داشت و در تمام این سالها تیم ملی با هدایت حسن ذوالقدر و کمک هایش(کریمی، رحیمی و مهماندوست )مدالهای با ارزشی کسب کرد و یک قهرمانی جام جهانی و عناوین متعدد نایب قهرمانی را یکی بعد از دیگر از آن خود کرد.

در آغاز سال 2007  هر چند تیم ایران در رقابتهای جهانی مدال طلا کسب نکرد ولی بازهم نایب قهرمان جهان شد و این عنوان  مرهون تقسیم هشت مدال طلا بین هشت کشور مختلف بود. زنگ خطر برای تکواندو ایران در همان "جامپینگ" چین به صدا درآمد. در رقابتهای انتخابی المپیک 2008 پکن هم تیم ملی در منچستر انگلیس توفیقی کسب نکرد تا سید محمد پولادگر در اقدامی صحیح و به جا کادر فنی تیم ملی را متحول کند.

رضا مهماندوست که از پای عقد قرارداد با تیم ملی هلند برگشت و  سکان هدایت تیم ملی را البته با اختیار تام برعهده گرفت. ذوالقدر با تجربه هم ابتدا به عنوان مدیر فنی و سپس به عنوان دبیر فدراسیون در کنار پولادگر ماند تا یک مهره با تجربه و فنی همچنان کمک حال تکواندو باشد و به خوبی تجربیات یک دهه مربیگری تیم ملی را در اختیار بگذارد.

مهماندوست که در زمان مربیگری در تیم چین تایپه و دستیاری ذوالقدر در تیم ملی ایران هم تجربه لازم را کسب کرده و هم توانائی‌های خود را ثابت کرده بود با استفاده از بیژن مغانلو  و مجید افلاکی کادر فنی مقتدری را در تیم ملی تشکیل داد. یک تیم سه نفره رویایی که خود کوله باری از تجربه حضور در میدانهای جهانی و آسیایی است و در هر اردو پا به پای ملی پوشان سختی ها را تحمل می کنند.

در واقع رمز موفقیت تیم ملی تکواندو همین کادر فنی مقتدر و در راس آن رضا مهماندوست بود که با یک برنامه دقیق  و حساب شده نیروی جوانی را آهسته آهسته به تیم ملی تزریق کردند و با نگاه شایسته سالاری، آنها که در رقابتهای انتخابی حقانیت خود را ثابت  می کنند  به تیم ملی رسیدند.

برنامه مهماندوست در خیلی از مواقع مورد انتقاد برخی اهالی تکواندو بخصوص ملی پوشان و مربیان قرار می گرفت، ولی این مربی عاشق با ایمان به کار خود بدون توجه به این جبهه گیری ها ، کار خود را با قدرت و انگیزه بالا انجام داد.  در اصول مربیگری سختکوشی چون مهماندوست، هیچ قهرمانی حاشیه امنیت ندارد و هر تکواندوکاری که به لحاظ بدنی، روحی، تکنیک و تاکتیک و نظم پذیری بهتر باشد راه ملی پوش شدن را طی می کند.

تکواندوی رو به افت ایران با حضور این کادر دوباره اوج گرفت و تیم ایران موفق به کسب عنوان قهرمانی آسیا شد. کره جنوبی قهرمان سنتی این رشته سنتی زنگ خطر را در همان رقابتهای قهرمانی آسیا در سال 2008  شنید.

در واقع در طول دو سال گذشته تکواندو ایران در مسابقات قهرمانی آسیا، نوجوانان جهان، جام جهانی، بازیهای آسیایی و این بار قهرمانی جهان موفق شد با کنار زدن کره جنوبی عنوان قهرمانی را کسب کند. اگر از تیم ایران تا پیش از این به عنوان قطب دوم تکواندو یاد می شد، اکنون همین نام به عنوان آقای تکواندو جهان در سرتا سر دنیا بر روی زبانهاست.

نکته دوم و مهم مدیریت صحیح در فدراسیون و از همه مهمتر توجه وِیژه به اصل تکواندو است. به عبارت ساده تر سید محمد پولادگر  تکواندو را محور قرارداد و آنها که می توانستند به این رشته المپیکی  کمک کنند را به کار گرفت.

توجه به نوجوانان، جدی گرفتن برگزاری لیگ های منظم در رده های سنی مختلف از دیگر دلایل کسب موفقیت های پی درپی تکواندوست. تکواندو ایران با نوجوانان و جوانان مستعد و علاقمند به این رشته که تعدادشان کم نیست به این مهم دست پیدا کرده، این تکواندو برخلاف بسیاری از کشورها وابسته به تک چهره ها نیست و  یک تیم به تمام معناست که هیچگاه نگران خداحافطی و کنار رفتن ستاره های خود نیست.

در بخش بانوان تیم ملی ایران در رقابتهای جهانی موفق به کسب مدال نشد. بانوان ایرانی که از سال 2003 وارد رقابتهای جهانی شده اند بعد از چهار دوره حضور هر چند مدالی کسب نکردند ولی حضور در جدول، چند دور مبارزه و بالا آمدن تا پای سکوی قهرمانی را باید برای تکواندو بانوان و شرایط خاص آنها یک موفقیت نسبی دانست. بانوان تکواندوکار برای رسیدن به مرز مدال آوری در جهان باید میدان‌های بیشتری را تجربه کنند و به قول اهالی تکواندو با بهترین های جهانی بیش از این ها "پا" بزنند.

تکواندو ایران با تداوم موفقیت های خود انتظار را در بین اهالی ورزش و مردم بالا برده است. رقابتهای انتخابی المپیک در پیش است. تیم ملی ایران درسه المپیک قبلی که تکواندو به طور رسمی وارد المپیک شده دو مدال طلا و دو برنز کسب کرده است و از این تیم انتظار تداوم موفقیت های اخیر در المپیک  لندن می رود.

تیم ملی تکواندو ایران بعد از 38 سال قهرمانی کره جنوبی در رقابتهای قهرمانی جهان موفق شد با سه مدال طلای نصرآزادانی، فرزاد عبداللهی و یوسف کرمی و تک نقره محمدباقری معتمد و دو برنز کوروش رجلی و میثم باقری عنوان نخست را کسب کند.